En dan nu de tweede sessie van Wheeler, waarmee we deze dag gaan afsluiten. Als het tweede deel net zo interessant is als het eerste deel dan wordt het wederom bijzonder interessant.

Owww… we beginnen met happiness. Gen Y heeft volgens Wheeler veel happiness en Gen X heeft weinig happiness. Gen X is cynisch, gefocused op zichzelf en de eigen familie, geen groepen, clubs, etc. Een boze en gefrustreerde generatie. En Gen Y is eerder het tegenovergestelde en blijkbaar daardoor een stuk gelukkiger.

Een hogere happiness is een stevige voorspeller voor een meer productieve en gezondere medewerker.

Gezondheid wordt vanuit de Amerikaanse regering langs meerdere dimensies bekeken:

Werk kan nu ook ‘fun’ zijn. Sterker nog, waarom zou werk geen ‘fun’ kunnen zijn? Volgens Wheeler is het eerder historische gedachte dat werk niet leuk is dan dat het in principe niet leuk zou kunnen (en moeten?) zijn. En om je eigen ‘fun’level vast te stellen is er ook nog eens een serious game; Mindbloom. Dat zullen we op een later moment misschien eens gaan bekijken. Careerbliss laat bedrijven zien op basis van hun health/happiness score; een soort Glassdoor? Ook maar eens gaan bekijken?

En ook nog enige stichtelijke woorden van de Amerikaan Wheeler over privacy, en de mate waarin wij in Europa uptight zijn over privacy. Volgens Wheeler is je privacy het best beschermd door zo open mogelijk te zijn. Waarbij het in het algemeen nog altijd niet handig is om dronken foto’s te publiceren. Met andere woorden; zo open mogelijk met een gezond verstand.

En natuurlijk raken we dan al snel aan big data en predictive analysis, zeker in relatie tot recruitment. De hoeveelheid informatie die beschikbaar is van (en over) mensen neemt hand over hand toe en kan daarmee allerlei doeleinden worden gebruikt; waaronder recruitment.

Collaboration wordt in de toekomst steeds belangrijker bij de organisatie van werk.

Zoals samenwerking bij het vinden van nieuwe medewerkers (Wheeler geeft als voorbeelden: candidates source candidates, employees source candidates (referral networks), online communities, twitter and other social media). RecruitLoop is een Australische startup die als een soort Elance voor recruiters denkt te kunnen gaan werken.

Hoe lossen wij problemen op? Om dit te beantwoorden gebruikt Wheeler het Cynefin framework. Waarbij vier typen problemen (van eenvoudig naar complex: Simple, Complicated, Complex en Chaotic) worden onderscheiden; elk type probleem heeft een eigen benadering nodig om het op te lossen.

Interessant genoeg is bij een volstrekt nieuw en onbekend probleem (Chaotic) er feitelijk eerst actie dient te worden ondernomen en op basis van het resultaat kan worden bijgestuurd.

Tegenwoordig zijn alle hedendaagse problemen hetzij Complex of Chaotisch, maar we proberen deze problemen nog altijd op te lossen met de methodes die we hebben geleerd bij Simple en Complicated problemen.

En dat is voor Wheeler ook een reden om aan te geven dat probleemoplossing via crowdsourcing steeds belangrijker wordt. Eventuele barrieres binnen een bedrijf (of tussen bedrijf en haar omgeving) dienen te worden doorbroken om complexe of chaotische problemen op te kunnen lossen.

En om dit aan den lijve te ondervinden gaan de aanwezigen in drie groepen uiteen om te proberen drie complexe vragen/problemen te adresseren. Ik heb van d emogelijkheid gebruik gemaakt om even de pijnlijke vingers in ijswater te dopen.

En om af te sluiten, een tweetal afsluitende slides uit de presentatie van Wheeler, zonder enig commentaar omdat ik denk dat ze duidelijk genoeg zijn. Een brave new world die we nooit helemaal zullen bereiken maar waar we zeker wel naar kunnen streven: