Blijkbaar is de rouwperiode na het overlijden van de eerste generatie online referral toepassingen (denk Jobster, Zubka, Friendhunter, Spotajob) voorbij want er doemt zowaar een tweede generatie van dit soort toepassingen op. Onbegrijpelijk maar waar. En alsof dat nog niet genoeg is hebben we daarbij ook een initiatief van eigen bodem: JobAmbassadors.
Het idee is identiek aan hetgeen de eerste generatie online referral toepassingen had bedacht, maar nu natuurlijk met het panacee sociale netwerken en, in het geval van JobAmbassadors, een tweede panacee… matching. Toe maar. Alleen, maak het wat uit?
De homepage
Dit is de homepage van JobAmbassadors:
Bijzonder merkwaardig… de belangrijkste tekst richt zich op werkzoekers: De beste jobs hoor je via via, terwijl de site zich richt op werkgevers en bountyhunters ambassadors. Hier snap ik helemaal niets van.
Maar het is duidelijk, een ambassador is blijkbaar een jachthond die zijn/haar sociale netwerken inzet om een vacature onder zijn/haar volgers bekend te maken. Wat zou moeten leiden tot solliciterende kandidaten en vervolgens tot inkomsten voor de bountyhunter ambassador. Niets nieuws onder de zon, met uitzondering van de inzet van sociale netwerken; een mogelijkheid die de eerste generatie online referral applicaties niet kon aanboren.
En er is blijkbaar een of ander matchingsmechanisme, wat door JobAmbassadors als volgt wordt omschreven in een informercial op Marketingfacts:
Via de website kunnen werkgevers gratis vacatures plaatsen, die door ons geavanceerde algoritme worden gekoppeld aan de ambassadors met het meest relevante netwerk om de vacature in te vullen. In deze match nemen we 33 criteria mee. Dit zijn ‘harde’ criteria zoals relevante werkervaring, opleidingsniveau en reisafstand. Daarnaast nemen we ‘zachte’ criteria mee waarmee we bedoelen: de relatie tot het bedrijf.
Jawel een geavanceerd matching-algoritme om de juiste vacatures bij de juiste ambassadors te laten landen. Hoewel het ook heel anders kan gaan, zoals later zal blijken.
Een bedrijf kan via de site een vacature invoeren (inclusief bonus), een bountyhunter kan zich via de site aanmelden als ambassador. Na aanmelding en een e-mail ter activering (die ook nog een fopactiveringsknop heeft) kom ik hier terecht:
Hoi Marc Drees? WTF?? JobAmbassadors wil popie Jopie spelen? Doe toch normaal! En als je me dan zo nodig met mijn naam wil aanspreken doe het dan goed; dus zonder achternaam. Idioten…
JobAmbassadors wil graag dat ik mijn Facebook en LinkedIn netwerken met hen deel. Waarbij net als bij het aanmeelden ook het delen van een netwerk niet zonder slag of stoot gaat. De applicatie hapert meermalen en alleen mijn onverzettelijkheid zorgt ervoor dat ik na de nodige inspanning mijn Facebook netwerk heb verbonden. Waarbij JobAmbassadors om volstrekt onduidelijke redenen ook toegang tot foto’s wenst te hebben:
Het is overigens niet mogelijk om onderstaande toestemming over te slaan, want dan slaat JobAmbassadors heftig op tilt:
Afijn, na een eerste vruchteloze poging om mijn Facebook account te koppelen krijg ik dit te zien:
Kijk eens aan, die matching is helemaal niet nodig. Ik kan elke vacature rondstrooien, ongeacht de mate waarin deze vacature door JobAmbassadors geschikt wordt gevonden voor mij en mijn netwerk(en)… Wat overigens sowieso een stompzinnige redenering is, maar dit terzijde.
En dan stap drie van de wizard:
Ah… een gigantische bedelbrief van JobAmbassadors. Ik heb nog helemaal niets met de toepassing kunnen doen maar nu acht de site het al blijkbaar opportuun om allerlei marketing inspanningen van mijn kant te verwachten. Bizar…
Na deze bedelactie hardgrondig te hebben genegeerd, kom ik op dit scherm terecht:
Een dashboard, waar ik nieuwe vacatures, mijn gedeelde vacatures en statistieken kan zien.
O ja, de 33-punts matching? Nou, dat ziet er zo uit:
Bovenstaand zijn de standaard instellingen. Met andere woorden, als ik niets wijzig krijg ik naar alle waarschijnlijkheid iedere beschikbare vacature te zien. En er zijn natuurlijk ook een serie voodoo-kenmerken die de secret sauce van de unieke, maar volstrekt irrelevante, matchingstool uitmaken.
Als ik een vacature wil delen zie ik dit:
Afijn, ik heb deze (en een volgende vacature) richting mijn Facebook account gestuurd. Tenslotte ben ik de enige die hier last van heeft aangezien er verder niemand iets van op Facebook kan zien.
Vreemd genoeg krijg ik dit dashboard te zien:
Beide vacatures zijn bekeken? Waarvan de PHP developer bij PC Extreme zelfs drie keer? Dat kan helemaal niet! Ik heb laatstgenoemde vacature zelf bekeken, dus dat zou 1x moeten zijn. En de andere vacature is dus door niemand bekeken… Tellertjes zijn duidelijk in de war…
Maar als ik dan een vacature bekijk, rol ik van de stoel van het lachen:
Whoehaha! Dit gaat helpen! Als je via onze website reageert op de job en voor een gesprek wordt uitgenodigd, krijgt Marc Drees een bonus. Briljant. Zou JobAmbassadors niet hebben nagedacht? Waarschijnlijk niet…
Verder zie ik geheel nieuwe businesss modellen ontstaan; want om uitgenodigd te worden voor een gesprek is natuurlijk niet zo moeilijk. Op papier geschikte kandidaten zijn makkelijk te realiseren. Dat gaat voor werkgevers een dure grap worden… Een gevalletje bountyhunting in het kwadraat…
Zoals ik al eerder heb gezien gaat bedelen gaat JobAmbassadors bijzonder goed af. En dat blijkt ook bij een vacature, want wat zie ik naast de knop om te solliciteren? Inderdaad, een knop om ambasador te worden:
Ik heb meer dan genoeg gezien…
Oh ja, JobAmbassadors is een Hotel California applicatie. Ik kan me wel registreren, maar mezelf verwijderen is onmogelijk. Hopeloos…
En wie nog even Homerisch wil lachen; hier de voordelen (volgens JobAmbassadors) voor een ambassador op een rijtje:
- Vrienden, kennissen en familie aan werk helpen
- geld verdienen voor een goed doel of voor zichzelf
- op een innovatieve manier gebruik maken van de eigen netwerken en media
- inzicht in de kwaliteiten van je online netwerk
- profileren als netwerker/ waardevol contact
Briljant. Overigens zijn de voordelen voor werkgevers en sollicitanten ook hilarisch.
Conclusie
JobAmbassadors is identiek aan de eerste generatie online referral toepassingen. Er is werkelijk niets nieuws onder de zon en daarmee lijkt het lot van JobAmbassadors per direct te zijn bezegeld. De Deathpool wenkt nadrukkelijk voor deze oude wijn in (een overigens mooie) nieuwe zak. Voor eenieder die op een minder fatsoenlijke manier geld wil verdienen aan werkgevers die op zoek zijn naar medewerkers en ignorant genoeg zijn om hiervoor JobAmbassadors in te zetten zit er wel een bijzonder lucratief business modelletje in…
Achtergrond
JobAmbassadors BV is op 11 mei 2012 opgericht en kent een drietal bestuurders, Siem van Bruggen BV (met als enig aandeelhouder en bestuurder Siem van Bruggen), Kijlstar Holding BV (met als enig aandeelhouder en bestuurder Gerard Kijlstra, bedenker van JobAmbassadors) en Jatklap BV (met als enig aandeelhouder en bestuurder Bob Stassar, volgens de JobAmbassadors site is hij sparringpartner en adviseur van de andere twee bestuurders).
Het hoeft geen verbazing te wekken dat geen van deze drie bestuurders enige kennis van of ervaring met online recruitment hebben.
mac makeup wholesale,wholesale mac makeup,mac wholesale makeup,cheap mac makeup wholesale,authentic mac makeup wholesale,mac makeup wholesale china,wholesale mac makeup products,mac makeup wholesale free shipping,wholesale mac makeup china,makeup wholesal
says:https://www.xigeart.com/forum/forum.php?mod=viewthread&tid=3035117&fromuid=293855
Siem van Bruggen
says:Beste Marc,
Bedankt voor je artikel en de feedback. We kennen je mening over open referral concepten dus we hadden niet de illusie dat onze website je wel zou kunnen bekoren. Toch wil ik hierbij op een aantal zaken uit je artikel reageren om onduidelijkheid weg te nemen en e.e.a. wat verder toe te lichten.
1. Over de kop “De beste jobs hoor je via-via” heb je helemaal gelijk. Dit staat al op de planning om dit aan te passen in “De beste werknemers vind je via via”.
2. De tweede pop-up die je van facebook krijgt “Berichten plaatsen namens jou” wordt verplicht door Facebook wanneer wij ambassadors de mogelijkheid willen geven om eenvoudig banen te delen met hun facebookcontacten. Dus dit is niet iets wat wij graag zelf extra willen vragen.
3. We vragen om toegang tot foto’s van je facebook zodat we je connecties kunnen laten zien in de pop-up voor het delen.
4. De haperingen bij het verbinden van je Facebook-acount zijn ons onbekend. Ik ben benieuwd wat er bij jou niet goed gaat.
5. Zoals op de site staat duurt het na het verbinden even (10 minuten) om een match te maken tussen de verbonden netwerken en de vacatures. Vandaar dat er eerst ongematchte vacatures worden aangeboden. Na 10 minuten zie je bij elke vacature een matchingscore staan, die aangeeft hoe goed de vacature bij je netwerk past.
6. Op de pagina ‘matching’ die je laat zien in je artikel kan je de matching (die gemaakt wordt op basis van je verbonden sociale netwerken) vervolgens verfijnen. Ook kun je hier matchingscriteria instellen als je je facebook of linkedin niet wil verbinden.
7. Dat de gedeelde facebookvacature niet te zien was op je Facebook komt waarschijnlijk doordat je de 2e pop-up (zie punt 2) niet had geaccepteerd. Dat is een punt wat we nog aan het verbeteren zijn.
8. De problemen met de teller zijn ons niet bekend. Dat gaan we uitzoeken.
9. Het nieuwe businessmodel voor de kwaadwillenden gaat helaas niet op. Een bedrijf dat iemand uitnodigt die niet op gesprek komt, krijgt uiteraard gewoon netjes het betaalde geld voor de uitnodiging weer terug.
10. Je kunt je eigen account verwijderen onder account beheren. Klik bij je account op aanpassen en dan staat er een linkje onderaan de pagina.
Ik ga er niet van uit dat de antwoorden je mening over het concept zal veranderen, maar hoop dat dit één en ander wel duidelijker maakt.
Goed weekend,
Siem van Bruggen
Marc Drees
says:Het gaat niet om een ‘mening’ of over het wel of niet ‘bekoren’ van de site; het gaat erom dat een open online referral toepassing bijzonder weinig kans van slagen heeft vanwege de volledige ongerichtheid van een dergelijke oplossing. Er zijn een aantal redenen waarom de vorige generatie collectief ten onder is gegaan en die redenen zijn niet veranderd. Referral recruitment biedt in het algemeen een hogere kwaliteit indien het om corprorate referral oplossing gaat; niet om een open referral oplossing. De referrer kent het bedrijf niet en vice versa; het enige incentive is de geldelijke vergoeding. Ergo: bountyhunting.
Daarnaast zijn er nog een hele serie praktische problemen waardoor de gemiddelde bountyhunter zich ook vet achter de oren zal krabben voordat van een dergelijke oplossing gebruik zal worden gemaakt. Niet de minste waarvan de keuzevrijheid van een kandidaat is om via een ander kanaal op een vacature te solliciteren dan via JobAmbassadors. Als het gedrag van sollicitanten op vacaturesites hiervoor enige indicatie is, kan het gaan om een fors deel van de sollicitanten. Daar sta je dan als bountyhunter…
Het inzetten van social media en matching zijn hierop geen antwoord. Matching is een zinloze gimmick; social media maakt het rondspuiten van een vacature makkelijker. Maar de essentie van het mislukken van de eerste generatie online referral oplossingen wordt hiermee niet geadresseerd. Iets wat corporate referral oplossingen wel doen. En zelfs die oplossingen zijn bepaald geen slam dunk. Want het is verdomde ingewikkeld om referral recruitment aan de praat te krijgen, waarbij online referral oplossingen het best hardgrondig genegeerd kunnen worden. Verlies van tijd, geld en energie.