We zitten met z’n allen op een gigantische schuldenberg. Overheden, bedrijven en particulieren. Schuld die is ontstaan door te lenen tegen toekomstige groei. En het lijkt er steeds meer op dat die toekomstige groei een fata morgana aan het worden is.
En dat betekent maar één ding: de broekriem moet worden aangehaald. Overheden laten geen gelegenheid voorbij gaan om ons hieraan te herinneren. Maar hoe gaat het met die overheden en hun eigen broekriem? Nou, dat lijkt een totaal ander verhaal. Volgens cijfers van Eurostat wordt er bij de overheid geen broekriem aangehaald. Integendeel:
Overheidsschuld als percentage van BBP, Q1 2012 versus Q1 2013. Bron: Eurostat
Fraaie boel. Met uitzondering van, alweer, Duitsland laten alle andere getoonde landen een, soms zeer forse, groei van hun overheidsschuld zien. Een opvallende situatie, spilzieke overheden die van haar burgers matiging verwachten. Een gevalletje do as I say, don’t do as I do? Dat gaat de handen van de burgers niet op elkaar krijgen.
Nederland is bepaald niet het beste jongetje van de klas, zoals onderstaande grafiek laat zien waarin de procentuele groei van de overheidsschuld in slechts 1 jaar tijd is weergegeven:
Stijging overheidsschuld Q1 2013 ten opzichte van Q1 2012. Bron: Eurostat
We doen het dus nog slechter dan PIIGS-land Italie of de imploderende economie van Frankrijk! En alleen landen met een bailout (en Spanje, dat technisch gezien ook een bailout heeft ontvangen) doen het slechter dan Nederland. Het gaat hier dus helemaal top! En nu begrijp ik eindelijk waarom Rutte altijd zo vrolijk lacht. Hij is de enige Nederlander die nog altijd ongelimiteerd kan lenen. Het groene waas!
Andre Engels
says:Twee opmerkingen:1. Volgens mij toont jouw staatje juist het gelijk van overheden die zeggen dat de broekriem moet worden aangehaald: Het geeft aan dat de overheidstekorten te hoog zijn, en er dus bezuinigd (of meer geld binnengehaald) moet worden. Met andere woorden, de broekriem moet worden aangehaald – want (bijna) elke bezuiniging of lastenverzwaring betekent uiteindelijk dat de inkomenspositie van de bevolking verslechtert.
2. Het tweede staatje lijkt me nogal verneukeratief: Dat Nederland hier hoger scoort dan Italië komt doordat de Nederlandse overheidsschuld lager is dan de Italiaanse, niet doordat hij meer stijgt – hij stijgt minder. Het zou beter hier percentagepunten van het bbp te vergelijken in plaats van percentage van de bestaande schuld. Want een land dat van 120% naar 128% stijgt doet het toch echt niet beter dan een land dat van 60% naar 65% stijgt – om over de vergelijking van een land dat van 10% naar 11% stijgt nog maar te zwijgen.