Al eerder schreef ik iets over matchen en hoewel ik er veel voordeel in zie, heb ik nog maar heel weinig ervaren dat er echt gematched wordt. Maar recent kwam ik twee voorbeelden tegen die uitgaan van het belang van matchen. En deze twee voorbeelden wil ik graag de aandacht geven die ze verdienen, hoewel ik denk dat beiden een belangrijk punt vergeten: recruiters matchen niet. 

Het eerst voorbeeld betreft het project EDUWORKS, dat onderzoek gaat doen naar het matchingsproces in de arbeidsmarkt:.

Een redelijk technisch plaatje maar voor mij.duidelijk dat de eigenschappen van mensen, de eigenschappen van werk en de eventuele opleidingsmogelijkheden met elkaar worden gematched. De uitkomsten worden vervolgens op verschillende niveaus gebruikt. Ik ben erg benieuwd naar wat daar uit gaat komen en ik hoop dat het nieuwe inzichten oplevert. Maar het neemt niet weg dat de huidige inzichten op dit moment niet gebruikt worden.

Manpower kwam met een whitepaper Recruitment Process Outsourcing. Dit whitepaper gaat over de zaken waar je bij de keuze van een partner voor het outsourcen van je recruitment proces op moet letten. Natuurlijk weet Manpower te vertellen dat zij de juiste oplossingen hebben. Logisch dat Manpower op deze manier reclame maakt voor een dienst waar zij volgens de “Everest group” een marktleider zijn, zowel wereldwijd als in Europa. Daarnaast is dit een snel groeiende tak van sport.

Het interessante ligt voor mij in het waaróm volgens Manpower. Het antwoord ligt voor een deel in de techniek. Big data (ja ik heb het woord gebruikt) wordt steeds belangrijker in het recruiten. Manpower heeft de technieken om deze data over werk en mensen te verzamelen en te interpreteren. Zo kunnen ze beter dan wie dan ook voor de zogenaamde cumulatieve resource planning zorgen. Manpower kan de toekomstige arbeidsmarkt beter voorspellen en de juiste resources vinden of ontwikkelen. En dat laatste wordt volgens Manpower steeds belangrijker. Het gaat niet meer om wat iemand nu kan of weet, maar wat hem of haar valt te leren.

Dus ook Manpower matcht over drie domeinen (werk, mensen en de trajecten om werk en mensen op elkaar te laten passen). Maar zoals ik al in de titel van dit artikel heb aangegeven: recruiters matchen niet. Recruiters zoeken en selecteren kandidaten. Manpower noemt dit in deze whitepaper “micro-targeting talent”. Het matchen komt pas tot zijn recht als de hele keten van hoe mensen zich aanpassen en prepareren om te werken en hoe werk zich aanpast om mensen te laten werken, kan worden gemanaged.

Het managen van een proces en of keten. Dat is het probleem Het blogje over de matchingtheorie ging hierover. Marc leverde commentaar op dat blogje dat er in het kort op neer kwam dat matching nooit effectief is toegepast. Als bijvoorbeeld het UWV het zou toepassen kunnen ze beter verplicht mensen aan het werk zetten, wat goedkoper is met net zo weinig resultaat. In fundament ben ik het daar mee eens, er wordt niet of weinig gematched en als je het proces niet kan managen kan je het ook maar beter niet doen. Dan is het net als het weer, gewoon laten gebeuren en de juiste kleding kiezen als je naar buiten gaat. Dat is waarom recruiters niet matchen. Maar als het niet als het weer is en je kan het wel managen dan matchen recruiters niet meer met wat we van ze vragen.