Hoewel ik het liefst zou willen beginnen met de voorspellingen van 2014 moet ik eerst nog even een vuiltje wegwerken, een evaluatie van de voorspellingen voor 2013. Trouwe lezertjes weten dat ik in mijn laatste reeks voorspellingen de volgende thema’s bij de kop heb gepakt: economie, arbeidsmarkt, social media, mobiel Internet en big data & analytics.

En dat betekent vijf afleveringen met terugblikken. Niet bepaald mijn favoriete bezigheid, maar een mens leert het meest van zijn fouten. Dus laat ik maar eens kijken wat ik er dit keer van heb gebakken. Waarbij ik als eerste de economische voorspellingen bij de kop pak.

Het thema economie heb ik, net als ieder thema, volgens een vaste structuur beschreven:

Ieder thema wordt eerst op hoofdlijn omschreven (huidge stand en verwachte ontwikkelingen) om vervolgens in te gaan op de impact op de verschillende stakeholders binnen online recruitmentland: corporates, intermediairs (W&S bureaus, detacheerders, uitzenders), service providers (vacaturesites, professionele netwerken, corporate referral toepassingen, etc.), technology providers (ATS’en, matching engines, multiposters en veel, veel meer) en last but not least: de werkzoeker.

In deze terugblik kijk ik dus naar de kwaliteit van mijn voorspellingen ten aanzien van verwachte ontwikkelingen en de impact op de verschillende steakholders

Verwachte ontwikkelingen
Dit schreef ik een klein jaar geleden:

Zowel 2013 als daarop volgende jaren worden jaren van economische malaise. Een groeiende economie is een fictie die uitsluitend door het politieke establishment in leven wordt gehouden dankzij goed manipuleerbare cijfers als het BBP. Maar in de echte wereld zal de pijn van een krimpende economie steeds harder worden gevoeld. Deze pijn zal in komende jaren intenser worden doordat niet langer effectieve methodes van genezing nog altijd geprobeerd blijven worden. Waarom zou je ook niet met je hoofd telkens tegen dezelfde muur blijven beuken?

Voor komende jaren kunnen we nog niet spreken, maar 2013 is economisch gezien een bijzonder slecht jaar gebleken met voor het gehele jaar een krimp ten opzichte van 2012.

En wat hiervan te denken?:

De verschraling van sociale voorzieningen (denk in dit verband even aan de imperking van de duur van de WW) zal in komende jaren (met een stijgende werkloosheid) een negatief effect hebben op de huizenmarkt, de automarkt en alles waar serieuze bedragen mee gemoeid zijn (meubilair, witgoed, etc.). Commercieel vastgoed zal in 2013 en volgende jaren imploderen. De bouw als sector wordt gedecimeerd. Infrastructuur gaat langzaam richting Amerikaanse kwaliteit (waar bruggen spontaan instorten). Im- en export en daarmee transport (weg, water en lucht) zal krimpen.

Met uitzondering van de export (en daarbinnen eigenlijk alleen de wederexport) is dit toch ook wel een zeer correcte voorspelling gebleken. We hebben natuurlijk recent enige lichtpuntjes (autoverkopen, huizenverkopen) mogen vernemen, maar dat zijn relatieve lichtpuntjes waarbij over het jaar genomen de zaak zwaar in elkaar is geklapt. Bottom bouncing is dan ook eigenlijk een betere term dan lichtpuntje.

En dan de impact op de verschillende stakeholders, met de volgende meer algemene voorspelling:

Werkgevers gaan op zoek naar een vermindering van risico. Een deel van dat risico komt bij de werknemer te liggen; via tijdelijke contracten en kwaliteit- of resultaatgebonden vergoeding. Een groeiend deel van de werkzame beroepsbevolking komt daarmee op een of andere manier in een flexconstructie terecht. De norm zal over een aantal jaren geen vaste aanstelling met een voorspelbare stijging van het salaris zijn maar een fluctuerend inkomen gekoppeld aan tijdelijke verbintenissen.

Flexconstructies staan zowel positief als negatief in het nieuws maar de groei ervan is onmiskenbaar en zal zich in komende jaren ook onverminderd voortzetten.

De voorspelling ten aanzien van de impact op intermediairs zit in de goede richting maar heeft nog wat meer tijd nodig:

Er is geen ontkomen aan; in de meeste sectoren zullen intermediairs ofwel de pijp aan Maarten moeten geven danwel methoden dienen te verzinnen om de tering razendsnel naar de nering weten te verzetten. Een hogere toegevoegde waarde tegen een lagere marge; hoe ga je dat in hemelsnaam doen? En al helemaal in een sector waar het woord innovatie door de meeste C-level executives niet eens foutloos kan worden gespeld. De sector kan in de komende jaren weleens ernstig opgeschud worden door nieuwe (zelf)bedieningsconcepten. Ik voel een forse, koude sanering aankomen waarbij gevestigde namen het moeten afleggen tegen een nieuwe generatie intermediairs.

En dit was de voorspelling van de impact van de economische ontwikkeling op werkzoekers:

Werk zoeken zal niet anders zijn; de motivatie voor het zoeken van werk zal wel fundamenteel veranderen. Iemand op zoek naar een salarisstijging? Geintje zeker…? Reken eerder op salarisvermindering en meer verantwoordelijkheden. Wat je overigens ook staat te wachten als je niet van baan zou veranderen. Secundaire arbeidsvoorwaarden? Verwacht een gestage erosie.

Tja, is er iemand geweest met een salarisstijging die de inflatie en lastenverzwaringen compenseerde? Zie ik in de verte 1 vinger in de mist? Positieverbetering buiten het eigen bedrijf is buitengewoon riskant geworden. Want wie weet valt de nieuwe werkgever wel binnen de kortste keren om. Blijven zitten waar je zit is het motto geworden.

Conclusie
Ik ben zeer tevreden met het resultaat van deze eerste terugblik, maar ik weet ook dat ik in het volgende deel van de serie terugblikken een ferme misser moet bijschrijven. Want over de ontwikkeling van de arbeidsmarkt ben ik toch een stuk negatiever geweest ten aanzien van de werkloosheidsontwikkeling dan uiteindelijk het geval is geweest. Maar goed, dat is voer voor een volgende keer. Nu eerst even genieten van dit resultaat