Het is vandaag op de kop af 2014 jaar geleden dat God zijn enige zoon naar de aarde stuurde om de wereld te redden. Wie dit artikel leest, kan slechts tot de conclusie komen dat Hij ons ook in deze barre tijden niet in de steek laat. Ging het jaren geleden om de zonden van de mensheid, vandaag de dag gaat de wereld gebukt onder “skills shortages (that) will impact your company’s ability to innovate effectively”. 2014 jaar geleden ontstond een nieuwe kerk, vandaag de dag zijn we getuige van “one of the most revolutionary and powerful movements that will change the competitive landscapes of companies today”. Te vaak zijn organisaties immers niet in staat om een marktkans te grijpen of zien zich genoodzaakt om een strategisch initiatief af te blazen. Gebrek aan het juiste talent houdt ons af van het bereiken van de opperste staat.
De wereld vraagt om mensen die de noden en wensen van medewerkers begrijpen, die snappen wat loonkosten, productiviteit en de kosten van verloop zijn, die kunnen uitleggen wat “return on investment” op menselijk kapitaal is, kosten en kwaliteitsnormen onder controle houden en helpen om de groeiverwachtingen te bereiken. Wie moet dat zijn? Niet de “HR executive vice president” die altijd plichtsgetrouw komt opdraven bij de boardmeetings, maar wiens belangrijkste bijdrage bestaat uit het voorstellen van een rondje golf na afloop en die eigenlijk alleen maar wacht op het moment dat hij met pensioen kan gaan. Ook niet de dame van HR, die zich alleen maar bezighoudt met het inplannen van interviews en het uitvoeren van antecedentenonderzoeken en introductieprogramma’s. Die zich druk maakt over salarissen of haar handen vol heeft aan een gevalletje seksuele intimidatie. En zelfs de vlotte jongens van marketing weten het niet; niemand “understands recruiting and understands how recruiting can directly increase revenue in your organization”.
Maar zie! Zo lief heeft God de wereld, dat Hij ons precies degenen stuurt met een diep begrip van wat talent is, niet alleen vandaag, maar ook morgen. Die ons naar “exponential value” zullen leiden. Die ons in staat stellen om kansen na te jagen, innovatie en de implementatie van die belangrijke strategische initiatieven mogelijk maken. Een geschenk uit de hemel – recruiters.
Annemarie Stel
says:Zoals: ik ben het niet met je eens? Ik hou erg van bloemrijke taal, maar een complete beroepsgroep op deze manier in de zeik duwen is niet alleen strijdig met de kerstgedachte, het is überhaupt niet sjiek. Neem van mij aan dat elk bedrijf op elke afdeling z’n aandeel kneuzen heeft. En het zal wel komen omdat ik een treehugger ben, maar mijn voorkeur gaat uit naar samenwerking en niet naar polarisatie en over en weer afbranden.
Annemarie Stel
says:Recruitment gaat over mensen, dus het hoort per definitie (ook) bij HR thuis. Maar elke CEO, COO, C-whatever-O die z’n geld waard is, zou er persoonlijk in geïnteresseerd moeten zijn. De recruiter als Verlosser was bedoeld als ironisch beeld van de (zelf)overschatting die bepaalde bloggers aan de dag leggen en die van recruitment iets groters maken dan het is.
Marc Drees
says:Maar HR is toch geen serieus te nemen afdeling in enig bedrijf? Een stafafdeling gevuld met snijafval dat zich misnoegd afvraagt waarom niemand hen serieus neemt. Waarom zou je daar de recruitmentfunctie willen plaatsen? Om te versterven?
Doe me een lol en distribueer de recruitmentrol (al dan niet virtueel) over de afdelingen die een inhuurbehoefte hebben. En hou het zo ver mogelijk van het zwarte gat dat HR heet.
Annemarie Stel
says:Vrede op aarde en in de mensen een welbehagen.
Marc Drees
says:Vandaag is het vrijdag en mag je ook inhoudelijk reageren
Dirk Goossens
says:Werknemers zijn wraakzuchtige luiwammesen. Werkgevers, via het management, zijn wraakzuchtige slavendrijvers met zéér, zéér lange tenen. Dat gaat nooit goed! Enter HR. Contracten, dialoog, hoppatee, everybody relatively happy! Thank you, HR, thank you!
Het gaat pas mis als HR op de stoel van de manager gaat zitten.
Annemarie Stel
says:Of het nou HR is, een manager, de CEO, een boekhouder of wat dan ook: als de persoon op die stoel niet deugt, houdt het op. Liever een fatsoenlijke P&O’er dan een bedonderde manager.
Dirk Goossens
says:De argumenten lijken onaanvechtbaar. Liever dan de recruiter als wethouder Hekking naast/voor de CEO te plaatsen lijkt het om de CEO te vervángen door de Chief Recruiting Officer.
Helaas gaat dit niet op voor álle bedrijven. In Nederland, bijvoorbeeld, is het voor veel bedrijven belangrijker hoe je van fatsoenlijke mensen áfkomt, in plaats van hoe je ze aantrekt. Hier verschijnt de Heiland voorlopig nog als CHO.
Radboud
says:Wat een prachtig ‘stukje lezen’ Annemarie. Ben er helemaal stil van.*Met Marc een traantje wegpinkt*
Marc Drees
says:Ik heb een traantje moeten wegpinken tijdens het lezen van dit ontroerende verhaal.
Annemarie Stel
says:Geen traantje van het lachen bij het genoemde artikel? Dat had ik namelijk.