HIVE.nl

In de onregelmatig verschijnende serie ‘recruitment prevention’ vandaag Hive.nl.

Deze ronkende tekst op Linkedin maakt recruitmentmatters nieuwsgierig, dus we nemen een kijkje.

Opening

“Hier ben jij de baas.” Geen slechte opening. Een welkomstboodschap is eigenlijk niet gepast op het internet (het internet is een robot en robots moeten ons herhaling uit handen nemen; overal welkom lezen is vermijdbare herhaling) en ik heb altijd moeite met het woord ‘hier’ op een website. Laten we eens…

Hmm… Hier ben ik de baas, maar ik heb als baas geen idee wat ik met HIVE kan. Een overijverige designer heeft het topmenu weggetoverd, waardoor ik niet weet of daar iets van mijn gading te vinden is. Ik voel me als baas nog niet echt in control…

Uit pure wanhoop sla ik op mijn toetsenbord en zie ik dat ik kan scrollen. Een fraaie brede pijl naar beneden aan de onderkant van de pagina zou een volgende keer een zere vinger schelen; niet getreurd, HIVE legt uit:

Hmm… bedoelen ze dat HIVE mij kan helpen de robots de baas te blijven? Als nerd ben ik niet heel bang voor robots, maar voor een deel van ‘s-lands administratief personeel is geen angstbeeld angstwekkend genoeg. Voldoende reden dus, nu ik weet dat ik kan scrollen, om verder te kijken:

Nu wordt het interessant. ‘Opleidingen en trainingen, gratis!’. En, ja, ‘persoonlijk geholpen worden’. Ik weet niet of ik ‘geholpen’ wil worden, maar iets gratis krijgen, dat nodigt uit. Nog maar een ram op de spatiebalk…

Net was het al interessant, nu wordt het zelfs een beetje duidelijk. Aanmelden, afspraak, persoonlijk gesprek, opleidingen kiezen, ‘leuk’ aan de slag. Oké. Maar wat kost dat? Hierboven stond dat het gratis is, maar dat lijkt me sterk. Individuele coaching en cursussen, zonder kosten?

Weet je wat? Ik pak mijn e-mailadres erbij en schrijf me in.

Intermezzo

Wacht, er komt een e-mail binnen, ondertekend door ene MailChimp, met wederom een welkomstboodschap en de opdracht mijn inschrijving te bevestigen. Geen probleem, een minimale administratieve handeling lijkt me in dit geval acceptabel.

En hop. Ja, maar, nee. Oei. HIVE moet bevestigen dat ik geen spambot ben. Als HIVE mij de baas maakt van de robots, waarom verhinderen ze dan niet dat ik moet bewijzen dat ik geen robot ben? Het zal eraan liggen dat MailChimp, en niet HIVE, ervan overtuigd moet worden dat ik mezelf nog steeds als bioactieve component identificeer…

Dit soort vragen, die we steeds vaker moeten beantwoorden, maken me niet bang voor robots, maar wel boos over de ruimte die robots gegund worden in de interactie met mensen. Deze robot wil iets van mij, anders mag ik niet verder.

Genoeg, hierover. Met mild schizoïdificerende gedachten ten aanzien van het woord ‘ik’ wend ik mijn hoofd af en klik ik naast ‘ik ben geen robot’ en zie ik het volgende scherm.

Registratie

Niettegenstaande voorgaande is met dit scherm weinig mis. Althans, HIVE wil mijn telefoonnummer en dat begrijp ik, want ze hebben gezegd dat ze me gaan bellen. Ik begrijp dus waarom ze deze informatie van me willen en ze vragen niet veel, dat doen ze goed, maar ik zou hier wel graag op een privacy statement willen kunnen klikken.

Goed, HIVE vertrouwt mij nu, dus laat ik hen ook maar vetrouwen. Ik stel mijn interesses in. Ik ben mij ervan bewust dat dit mij tot niets verplicht, en de formulering van deze paragraaf is goed op orde, maar een volgende keer vul ik dit formulier met nog meer plezier in als dat erbij staat.

Zo. Ik werk mijn profiel bij door op de knop te drukken en… En… En niets. Er gebeurt niets. Geen opleidingen, geen trainingen, niets. Ik kijk nog eens rond op de website en zie allerlei onderdelen waaruit ik zou moeten kunnen kiezen, maar het kan niet.

Wat een teleurstelling. Al mijn moeite voor niets en elke hoop op het nog heel even vóór kunnen blijven van de robothorde de grond in geboord. Reddeloos verloren. Niets kan me nu nog redden. Niets. Wacht. Heel even. Mijn telefoon trilt. Mijn wanhoop maakt direct plaats voor een gevoel van opwinding. Wie belt mij?

‘Met HIVE.’.

Mijn persoonlijke coach legt me uit wat ze voor me kan betekenen. En dat het gratis is. En verbonden met CNV en dus bezwaard met maatschappelijke verantwoordelijkheid.

En nu ben ik fan van HIVE. HIVE werft zieltjes op het internet en laat daarbij steekjes vallen. Maar wat een geluk dat ik me niet door drie registratieschermen hoef te worstelen. Lezers die het tot hier gered hebben zullen HIVE er dankbaar om zijn. Wat een geluk dat ik een mens aan de lijn krijg in plaats van een gebruikersinteractief onderontwikkelde ghost-town applicatie. Wat een geluk om in het echt mee te maken wat in theorie toch zo eenvoudig is.

HIVE brengt twee basislessen succesvol in de praktijk.

Les één is dat je, als je mensen mee wilt krijgen in verandering, ze één voor één het perspectief, de aandacht en de begeleiding moet geven die ze daarvoor nodig hebben.

Les twéé is dat arbeidsmobiliteit ingewikkeld is. Het is gewoon niet heel eenvoudig om in één interface de myriaden aan bedreigingen en kansen die zich aan het volk aandienen te engageren. Wil je mensen helpen met ambitie, dan moet je identificeren met wie je van doen hebt. Het aantal variabelen moet omlaag. Mensen staan bekend om hun grote aantal variabelen dus het aantal moet flink omlaag. Een uitgebreide onboarding vragenlijst is hiertoe een onnut middel, omdat deze je dwingt tot allerlei distincties die je niet wilt maken. Voor iets als dit heb je een mens nodig.

Oordeel

Mijn oordeel mag helder zijn. HIVE is een waardevolle aanvulling voor het recruitment prevention landschap. En ze mogen daar best wat duidelijker voor uitkomen… Zoiets?