Wat is er aan de hand?

Eventjes terug schreef Annemarie Stel dat goede Employer Branding drie tegenstellingen in balans brengt: intuïtie en ratio, lef en terughoudendheid en openheid en beperking.

Een recente video van Provincie Zuid-Holland dicht het gat tussen deze tegenstellingen op formidabele wijze. Zelfs Geenstijl heeft geen verweer tegen de briljante wijze waarop Deniz Dibooglu het verhaal van de provincie naar een nieuw plan tilt.

Hoe zit het precies?

De wereld verandert steeds sneller. Ook Zuid-Holland moet hier steeds effectiever op inspelen; tijdens de VOC speelde dit natuurlijk a fortiori, maar nu dus ook. Hierdoor zit Zuid-Holland te springen om mensen die bruggen kunnen slaan tussen roemrijke verledens en uitdagende toekomsten, tradities en innovatie, betrouwbaarheid en flexibiliteit.

Hoe breng je over wat de nieuwe rol van de provincie inhoudt? Doe je dit normaal of doe je dit anders? Een kort vergelijk:

Normaal

Eerst de normale methode, tekst (spoiler alert: deze methode werkt niet):

https://provutrecht.begroting-2017.nl/p42/de-provincie-als-schakel-in-de-veranderende-netwerksamenleving

Anders

Dan de andere methode, de methode Dibooglu (spoiler alert: deze methode werkt beter):

Wat nemen we ervan mee?

Iedereen vindt in deze video wel iets ongerijmds. Maar op een zachte beat boekt Zuid-Holland een hard employer branding resultaat. Fraai. Laten we hopen dat de methode Dibooglu navolging krijgt, zonder dat deze verplicht wordt gesteld.