In een informatieve (en tevens onbedoeld grappige) blog posting gaat jurist Arnoud Engelfriet in op de bestemming van gelden uit de door de Autoriteit Persoonsgegevens opgelegde boetes bij geconstateerde overtredingen van de AVG. Hij schrijft onder meer het volgende:

In Nederland is er voor gekozen om de opbrengst uit AVG-boetes niet aan het budget van de Autoriteit Persoonsgegevens toe te kennen, maar om ze in de algemene middelen te laten belanden (art. 14 lid 6 Uitvoeringswet AVG). De rijksoverheid mag dan zelf bepalen waar ze dat aan uitgeeft.

De achterliggende reden is het voorkomen van “perverse prikkels”, waarbij de AP iedereen boetes gaat geven om zo zelf veel budget binnen te harken. Waarom we ons specifiek bij de AP daar zo’n zorgen over moeten maken (en niet bij bijvoorbeeld de Autoriteit Financiële Markten of de politie), is echter nooit expliciet uitgewerkt.

Om voorgaande in een iets ander perspectief te plaatsen, dit zegt het noyb over de Nederlandse toezichthouder:

Having imposed fines in 6.84% of all cases (counting both complaints and own-initiative investigations) between 2018 and 2023, the Slovakian DPA is leading the statistics. It is followed by Bulgaria (4.19%), Cyprus (3.12%), Greece (2.65%) and Croatia (2.54%). At the other end of the spectrum, the Dutch authority has issued fines in 0.03% (!) of all cases, closely followed by France (0.10%), Poland (0.18%), Finland (0.21%), Sweden (0.25%) and of course Ireland (0.26%).

De AP heeft in totaal van 105.794 klachten ontvangen in de periode 2018 – 2023 en in niet meer dan 35 gevallen is hiervoor een boete uitgeschreven (0,03% van de klachten)… Maar hiervoor hebben we een apparaat opgetuigd dat tientallen miljoenen per jaar kost…

Een risico op perverse prikkels bij de AP lijkt me op dit moment daarom volstrekt ridicuul. Maar de AP (en de Nederlandse burger) zou wel gebaat zijn met een serie zeer stevige prikkels op het gebied van handhaving. Een gebied waar je op dit moment alleen krekels hoort…