
Matchen is kijken wie waar past, met een beetje data. Dat werkt, zolang je alles goed in de gaten houdt. Slim matchen is hetzelfde, maar dan met heel veel data. Met slim matchen kún je niet meer alles in de gaten houden. Je moet vertrouwen op afgeleide data. En dat is altijd een slecht idee.
Want zelfs onder ideale omstandigheden blijft het grootste deel van “werk dat bij iemand past” statistisch onkenbaar. Op schaal wordt dat niet beter. Wel absurder.
Niet omdat die data slecht wordt verzameld.
Niet omdat mensen hun werk niet goed doen.
Maar omdat de data die nodig is om te weten wat bij wie past niet kan bestaan.
