Waar de AP onverstoorbaar verder slaapt, is FTM klaarwakker

slaapNatuurlijk slaapt de Autoriteit Persoonsgegevens door al dit soort prietpraat heen, maar gelukkig is daar Follow the Money (FTM) die zich als onbezoldigd toezichthouder zeer bekwaam van deze oneigenlijke taak kwijt. Waar ik het over heb? Over de aangekondigde overname van het Nederlandse Solvinity door het Amerikaanse bedrijf Kyndryl. En wie Solvinity niet kent, heeft u wel eens van DigiD gehoord? Juist, die Solvinity. En vooral dat DigiD, want dat is best wel een belangrijke applicatie voor Nederland. En dan gaat het natuurlijk ook over de data die door DigiD stroomt. Data waarbij onze privacy bij in het geding is en die we misschien niet willen uitleveren aan de VS, en al helemaal niet onder het huidige bestuur.

(meer…)

Werken-bij sites onder de loupe – BDO

Logo en logotype BDOEind november heb ik aangekondigd om weer eens reviews van vacaturesites te gaan schrijven. En daarvoor heb ik gekozen om de door Getnoticed op hun website genoemde werken-bij sites als eerste te gaan bezoeken. Ondertussen heb ik de werken-bij sites van ABN AMRO en Randstad van een review voorzien, en vandaag is het de beurt aan de werken-bij site van BDO.

Ik heb ervoor gekozen om een heel simpele journey af te lopen. Ik heb me daarvoor gehuld in de persona van de eeuwige werkzoeker die als gevolg van deze ervaring deskundig en kritisch is in elke stap in deze journey. De journey begint met de behoefte aan een baan, het doel om op een passende baan te solliciteren en de wetenschap dat BDO een werken-bij site heeft. Onze werkzoeker typt het volgende in: werkenbijbdo.nl.

(meer…)

Matchen werkt. Slim matchen niet.

Matchen is kijken wie waar past, met een beetje data. Dat werkt, zolang je alles goed in de gaten houdt. Slim matchen is hetzelfde, maar dan met heel veel data. Met slim matchen kún je niet meer alles in de gaten houden. Je moet vertrouwen op afgeleide data. En dat is altijd een slecht idee.

Want zelfs onder ideale omstandigheden blijft het grootste deel van “werk dat bij iemand past” statistisch onkenbaar. Op schaal wordt dat niet beter. Wel absurder.

Niet omdat die data slecht wordt verzameld.
Niet omdat mensen hun werk niet goed doen.
Maar omdat de data die nodig is om te weten wat bij wie past niet kan bestaan.

(meer…)

Indeed claimt dat 27 personen per minuut worden aangenomen via Indeed

Logo IndeedDat is me nogal een claim! Als je op basis hiervan berekent hoeveel personen er per jaar worden aangenomen dan kom je op een slordige 14 miljoen. Indeed vermeld hierbij ook nog het volgende: *4 Internal data, 2024 average. Wat me automatisch op de volgende vraag brengt: Hoe weet Indeed dat? En de onvermijdelijke, daaraan gekoppelde vraag: Hoort Indeed dit wel te weten? En natuurlijk de vraag: Weten de betreffende personen dat Indeed weet waar zij gesolliciteerd hebben en aangenomen zijn? En de logische vervolgvraag: Hebben de betreffende personen daar actief, vrijwillig en enkelvoudig akkoord voor gegeven? Deze vragen nemen aan dat Indeed deze claim niet uit haar dikke duim heeft gezogen.

(meer…)

Een nieuwe ontslagronde bij New Work SE (XING, kununu)

Logo XING

Het blijven onrustige tijden bij New Work (de moeder van XING en Kununu). Was er begin 2024 een zeer forse ontslagronde, werd New Work medio 2024 van de beurs gehaald, werd in juni 2025 een nieuwe CEO aangesteld, was er in oktober 2025 het nieuws van een mogelijk op handen zijnde verkoop van kununu en is er nu de aankondiging van een tweede ontslagronde:

Tot begin 2024 had NEW WORK ongeveer 1.600 werknemers in dienst. Na de eerste massaontslagen bij XING in 2024 daalde dit aantal naar schatting 1.200 . De huidige ontslagen bij XING zouden het personeelsbestand met nog eens 25 procent verminderen.

Intern werd al langer vermoed dat er in december 2025 een massale ontslagronde bij XING op handen was. Uit eerste navragen bij AbfindungsHero bleek al enkele dagen dat zo’n 260 werknemers hun ontslagbrief zouden kunnen ontvangen – wat op 9 december ook daadwerkelijk gebeurde.

(meer…)

Werken-bij sites onder de loupe – Randstad

Logo en logotype Randstad

Eind november heb ik aangekondigd om weer eens reviews van vacaturesites te gaan schrijven. En daarvoor heb ik gekozen om de door Getnoticed op hun website genoemde werken-bij sites als eerste te gaan bezoeken. Ondertussen heb ik de werken-bij site van ABN AMRO van een review voorzien, en vandaag is het de beurt aan de werken-bij site van Randstad, op dit moment met Adecco de grootste uitzender van de wereld.

Ik heb ervoor gekozen om een heel simpele journey af te lopen. Ik heb me daarvoor gehuld in de persona van de eeuwige werkzoeker die als een gevolg van deze ervaring deskundig en kritisch is op elke stap in deze journey. De journey begint met de behoefte aan een baan, het doel om op een passende baan te solliciteren en de wetenschap dat Randstad een werken-bij site heeft. Onze werkzoeker typt het volgende in: werkenbijrandstad.nl.
(meer…)

Indeed’s: “Solliciteer op website van werkgever” is een gang naar Canossa

Indeed experimenteert al langere tijd met een data grab (het aftroggelen van persoonsgegevens) van bezoekers/werkzoekers. Zo moeten bezoekers tegenwoordig een account aanmaken voordat ze een vacature alert (job alert) kunnen aanmaken. En moeten bezoekers al langere tijd zich registreren als ze via Indeed willen solliciteren. Indeed wil weten wie je bent, vanwege omzet. Dit is enshittification en heeft “downstream” (in het vervolgraject) grote gevolgen voor de privacy van werkzoekers/sollicitanten, maar daar heb ik al eerder over geschreven.
Vandaag wil ik laten zien welke inspanningen een werkzoeker zich moet getroosten om via de Indeed site op een vacature te kunnen reageren. Dat kan op twee(?) manieren; er is bij een vacature of de knop Snelsollicitatie of de knop Solliciteer op website van werkgever. Ik kies de laatste variant:Combinatiepagina met sollicitatieknop – Indeed
Combinatiepagina met sollicitatieknop – Indeed

(meer…)

Is de EU stuk? Ik denk het wel

Fines versus omzetDavid Villalon schreef gisteren op LinkedIn het volgende:

The EU makes more money fining US tech than taxing European tech.[…] In 2024, the EU collected €3.8B in fines from US giants like Apple and Meta. Meanwhile, all public European tech companies combined paid only €3.2B in income tax. I get it, regulation is necessary. Fair markets need referees. But when the referee makes more money from penalties than the players do from scoring goals, the game is broken.

Het bekende riedeltje: the US innovates, and Europe regulates. Dat is waar Villalon naar verwijst met the game is broken. En het is genoegzaam bekend dat de VS een aanzienlijke (en groeiende) voorsprong op Europa heeft. Maar er nog een andere wijze waarop de game is broken, en dat is dat US tech zich op een neo-koloniale wijze verrijkt met content waar ze eigenlijk met haar grijpgrage vingers vanaf zou moeten blijven, onder het motto: we are too big to jail. Overigens beperkt dat misbruik zich niet tot Europese content, maar die content zit er ook tussen. En dat levert met de regelmaat van de klok boete’s op van de Europese Unie (the referee). (meer…)

Enshittification in HR: disposition data

EnshittificationDe titel behoeft enige uitleg. De term Enshittification is bedacht door schrijver Cory Doctorow, en (een deel van) de titel van zijn laatste boek Enshittification. Why Everything Suddenly Got Worse and What to Do About It

Doctorow gebruikt de term Enshittification om het proces te beschrijven waarin online platforms en online diensten, zoals sociale media, e-commerce sites of zoekmachines, geleidelijk steeds slechter worden voor hun gebruikers. Dit proces kent grofweg drie fasen:

Fase 1 (waarde voor de gebruiker): Het platform biedt waardevolle functies aan haar gebruikers, vaak tegen kostprijs of zelfs met verlies, om zo een groot netwerk op te bouwen.

Fase 2 (Waarde verschuift naar de adverteerder): Zodra het platform veel gebruikers heeft, gaat het zich richten op het aantrekken van bedrijven en producenten (degenen die waarde creëren of aanbieden op het platform, zoals verkopers, app-ontwikkelaars of contentmakers). Het platform biedt hen voordelen, vaak ten koste van de gebruikerservaring van de gebruikers (zie Fase 1), om hun inkomsten te verhogen.

Fase 3 (Waarde geëxtraheerd door het platform): Uiteindelijk verschuift de focus naar het maximaliseren van de winst van het platform zelf. Dit gebeurt door het extraheren van waarde van zowel de gebruikers (bv. door meer advertenties, slechtere algoritmes of hogere prijzen) als de producenten (bv. door hogere commissies of minder bereik). Dit leidt tot een steeds slechtere gebruikerservaring en uiteindelijk tot een neergang van de kwaliteit van het platform.

(meer…)