In deze derde aflevering waarin ik vooruit kijk en probeer de toekomst te voorspellen ga ik in op een aantal concrete ontwikkelingen die in 2011 een grote vlucht gaan nemen. Waarbij ik duikvluchten natuurlijk niet uitsluit. Tenslotte leidt groei vrijwel altijd ergens anders tot krimp. Iets met entropie, of zo…

Afijn, genoeg gefilosofeer. Deze keer leg ik de vacaturesites onder het vergrootglas evenals smartphones en tablets. en ik gooi er ook nog een klein beetje social media doorheen. Gewoon, omdat ik het leuk vind.

De irrelevante vacaturesite
Vacaturesites en social media. Een soort olie en azijn. Alleen als je heel hard schudt mengen de twee, maar dat is slechts tijdelijk. Voor je het weet zijn ze weer uit elkaar gedreven. Ziedaar de situatie waar vacaturesites zich op dit moment bevinden.

Met als gevolg dat een nieuwe generatie ‘vacaturesites’ ontstaat. Die zich oorspronkelijk helemaal niet als een vacaturesites tonen en gedragen, maar waar vacatures op een natuurlijke wijze onderdeel zijn geworden van het palet aan diensten. Met als meest waardevolle voorbeeld: Glassdoor.

Glassdoor is geboren als een rating- en review site voor (ex-)werknemers die een beoordeling van hun (voormalige) bedrijf wilden achterlaten. Ondertussen is Glassdoor een site waar informatie van zowel de bedrijven als (ex-)werknemers gebroederlijk naast elkaar kan worden bekeken. En waar ook vacatures kunnen worden gevonden. Alles onder 1 dak. Vanuit het perspectief van een werkzoeker de ideale site om een zoektocht te starten en alles te vinden wat nodig is, of een site waar je terecht komt om eens achter de voordeur van dat ene interessante bedrijf te gluren. En te zien of het bedrijf dan nog wel steeds zo interessant is. Gemaakt door en bedoeld voor arbeidzame mensen. Briljant!

Traditionele vacaturesites zijn niet gemaakt door en bedoeld voor arbeidzame mensen. Vacaturesites zijn eerst en vooral bedoeld voor intermediairs. En pas veel later voor werkgevers. En ergens helemaal diep onderaan ook nog een klein beetje bedoeld voor werkzoekers. Daarmee schieten vacaturesites altijd tekort ten opzichte van Glassdoor. Maar vacaturesites kunnen wel goed kijken en leren. En datgene overnemen waar toepassing zinvol en waardevol is in de context van een vacaturesite. Zodat er ook in de komende jaren vacaturesites zinvol blijven. Of liever gezegd, zinvoller kunnen worden dan ze nu zijn. Want ten opzichte van een site als Glassdoor stelt de traditionele vacaturesite eigenlijk niets voor.

En nee, ik ben LinkedIn niet vergeten. Die natuurlijk ook als een vacaturesite van de nieuwe generatie kan worden bestempeld. Maar LinkedIn is vooral een personal branding site a.k.a. een hoerenkast. Waar in piepkleine peeskamertjes de ‘professionals’ zich presenteren. Met de gordijntjes wijd open (lees: actief op zoek naar recommendations) als ze een ontslag zien aankomen. En de gordijntjes half dicht als dit niet het geval is. Zodat geile recruiters nog altijd kunnen zien wie daar achter het gordijntje zit. Nee, LinkedIn is wat mij betreft vacaturesite 1.5. Glassdoor wint het op alle fronten van LinkedIn. En is daarmee voorlopig de maatstaf voor alle vacaturesites van een nieuwe generatie.

Business model vacaturesites ten dode opgeschreven
Het plakken van vacatures op een digitale pilaar is niet bepaald een activiteit waarvoor je als werkgever zou willen betalen. Hetzelfde geldt voor het zoeken naar kandidaten in een digitale Rolodex. Maar helaas is dit nog altijd het business model van vacaturesites. Erger nog, Nationale Vacaturebank en Monsterboard laten klanten betalen voor het zoeken in een digitale Rolodex terwijl de sites zelf deze Rolodex als concurrent van haar klanten exploiteert. Fatsoen is ver te zoeken…

Het huidige business model is gedoemd te sterven. Plakken van vacatures en zoeken van CV’s hoort natuurlijk volledig gratis te worden. Vacaturesites dienen performance-based pricing te gaan toepassen. Waarbij de kwaliteit van de response (op vacatures) en de beschikbaarheid van een geschikte kandidaat (bij CV’s) de criteria zijn om al dan niet tot betaling over te gaan. Vacaturesites die dit niet begrijpen worden door collega’s of de nieuwe generatie vacaturesites vanzelf uit de markt gedrukt.

Ik krijg ineens een gigantisch deja vu waarin een papieren krant figureert…

Smartphones en tablets veranderen ook (online) recruitment
Waarom nog een onderscheid maken tussen mobiel Internet en ‘gewoon’ Internet? Onzin natuurlijk. Waar het om gaat is dat de gemiddelde professional onder de 50 jaar always connected is. En ook krasse knarren die Abraham al hebben gezien, kunnen er wat van. En daarmee is de balans tussen werk en prive definitief verdwenen. In tegenstelling tot boomknuffelende ambtenaren zie ik daar het probleem niet van in. Heerlijk!

Omhangen met smartphones, tablets en laptops is de moderne professional dus always connected. In de trein, bus, auto of het vliegtuig; het maakt niet meer uit. Mailen, tweeten, chatten, browsen of echt werken; het kan en gebeurt 24 uur per dag, 7 dagen per week. Behalve bij het Nederlandsch Dagblad natuurlijk.

Binnen online recruitment lijken aanbieders van applicaties voor smartphones (ik heb nog geen online recruitment tablet applicatie gezien) echter behept met het 1.0 virus. De tot op heden uitgebrachte applicaties zijn niets anders dan ‘verkleinde’ websites. Er is op geen enkele manier rekening gehouden met het specifieke karakter van deze mobiele devices, de unieke interface of de wijze waarop gebruikers met deze apparaten omgaan.

Nee, aanbieders lijken over al deze aspecten nauwelijks te hebben nagedacht. Onze website biedt functionaliteit XYZ, dus gaat de smartphone applicatie ook functionaliteit XYZ. Op geen enkel moment lijkt de vraag te zijn gesteld of deze functionaliteit wel geschikt is voor die kleinere interface en of de smartphone/tablet gebruikende doelgroep wel op deze functionaliteit zit te wachten. Met als gevolg schokkend slechte applicaties die daardoor nauwelijks worden gebruikt.

Natuurlijk zijn smartphones en tablets geschikt voor online recruitment toepassingen. Maar zorg er dan wel voor dat de doelgroep bedient wordt met applicaties die geschikt zijn voor het device en de wijze waarop dat device wordt gebruikt. Dan wordt de sweet spot van deze nieuwe devices gevonden en zal er, o wonder, ook een explosieve groei in het gebruik waar te nemen zijn.

De innovatie lijkt echter niet van vacaturesites of intermediairs te komen; tot op heden zijn hier slechts middle of the road applicaties van de hersenloze lopende band afgerold. De kans is groter dan een startup met een briljante toepassing komt, en zeer waarschijnlijk komend van buiten de online recruitment markt.

Dat ontslaat online recruitment partijen echter niet van de noodzaak om te blijven proberen. Want de uptake van smartphones en tablets is exponentieel. Het niet bieden van een op maat gemaakt kanaal via deze devices zal in 2011 als een minpunt ervaren gaan worden door werkzoekers. 

Transparantie wordt de norm
De enorme heisa rondom Wikileaks heeft duidelijk gemaakt dat overheden nog niet om kunnen gaan met het fenomeen transparantie. Hoewel een overheid door het volk gekozen is, lijkt het pluche een arrogantie met zich mee te brengen die eerder thuishoort in een feodaal systeem van meester en lijfeigene. Maar de overheid is (of dient) dienstbaar te zijn aan het volk en niet andersom. Daarbij hoort transparantie.

Die transparantie is ondertussen niet meer weg te denken in de rest van de wereld. Sociale media leveren een stortvloed aan informatie over bedrijven, diensten en producten die volledig zijn ontdaan van de fluff van persvoorlichters, marketeers en andere talking heads. Bedrijven die zich aan deze ontwikkeling proberen te onttrekken, schieten zichzelf in de voet; pardon; beide voeten. Luisteren naar en reageren op commentaar van consumenten is natuurlijk altijd van groot belang geweest, maar bedrijven konden zich tot de explosieve groei van social media in het algemeen oostindisch doof houden zonder grote schade op te lopen. Die tijd is echter voorbij.

Een miljoenen kostende campagne kan door een angry mob van teleurgestelde klanten als sneeuw voor de zon verdampen. En ziedaar; webcare teams schieten als paddestoelen uit de grond. Maar alleen als die webcare teams de middelen en de autonomie hebben om direct en adequaat te reageren is er sprake van een daadwerkelijke verandering die de consument (en daarmee uiteindelijk ook het bedrijf) ten goede zal komen.

En 2011 zal mainstream adoptie te zien geven van het luisteren naar en reageren op het gekwetter in de sociale media. Ik ben slechts benieuwd wanneer we het eerste bedrijf schade zien oplopen als gevolg van een online wervingscampagne die meer beloofde dan het bedrijf kan waarmaken.

Herhaling van zetten
Als laatste nog een aantal herhaalde voorspellingen van vorig jaar. Twee ervan zijn in 2010 niet uitgekomen, en dat had natuurlijk wel gemoeten. De derde is wel uitgekomen maar zal naar mijn mening ook in 2011 nogmaals uitkomen. En de vierde is deels uitgekomen, maar moet nog veel verder uitkomen!

NOA voorspelt Internet als leider
Het zal er toch echt van moeten komen dat NOA in 2011 haar kop uit de anus van de printmedia haalt en probeert haar volstrekt besmeurde blazoen nog een beetje te redden door te melden dat werkzoekers in overweldigende meerderheid Internet gebruikt bij haar zoektocht naar banen. Zo niet, dan kan NOA zeker beter opheffen, tenzij ze zichzelf als boksbal wenst te laten gebruiken.

LinkedIn gaat publiek
Als de economie meezit in 2011 (en ik ben bijzonder sceptisch in dat verband) dan doet LinkedIn een bijzonder succesvolle IPO. Het bedrijf is in mijn optiek op de piek van haar mogelijkheden aanbeland, maar dat zal domme beleggers een zorg zijn. Die denken slechts op de tsunami van social media mee te kunnen surfen en een fast buck te verdienen.

De markt voor ATS’en consolideert verder
Er zijn nog altijd veel teveel aanbieders in deze markt markt. Een warme sanering (indien economie zich positief ontwikkeld) of een koude sanering (bij een wederom krimpende economie) zal in 2011 het gevolg zijn. Ongeacht de vorm van de sanering; minder keus zal een positieve ontwikkeling zijn voor afnemers van deze toepassingen en voor alle add-on aanbieders.

Matching wordt in 2011 belangrijker
Ook deze voorspelling is deels afhankelijk van de ontwikkeling van de economie, maar met de gigantische explosie van online data over bedrijven en personen kan het niet anders dan dat matching een steeds belangrijker rol gaat spelen in het bij elkaar brengen van vraag en aanbod binnen (online) recruitment.

Natuurlijk komt Monster naar Nederland met haar 6Sense technologie, maar feitelijk is dat een belediging voor Nederland, aangezien de meest krachtige matching engine ter wereld van eigen bodem komt: ELISE van WCC. En daarmee is er natuurlijk alle reden om die Amerikanen eens te laten zien waar een klein land groot in kan zijn. Met andere woorden: Randstad, USG, Adecco en UWV moeten zich eens hard achter de oren krabben en eindelijk maximaal gebruik gaan maken van de mogelijkheden die ELISE te bieden heeft. Daarnaast hebben opkomende sterren als SocialReferral een uitgelezen kans om te laten zien hoe ELISE wel optimaal kan worden ingezet.

Hoe dan ook; matching is een absolute voorwaarde voor online recruitment binnen afzienbare tijd. En groeit dus in belang in 2011.