Gisteravond was dan eindelijk de door een enkeling langverwachte Recruitment Night of Comedy. Georganiseerd door het ‘mannelijke’ duo Ronselaer en Van Huydenkooper, a.k.a. Martijn Smit en Dennis Huijzers. Deze twee rebelse recruiters (tenminste, zo zien zij zichzelf) hadden kosten en moeite gespaard om er een geslaagd event van te maken. En net als bij het grote recruitment debat van donderdagavond is er ruimte voor verbetering. Zo. Laat dus nooit meer iemand zeggen dat ik zuur ben.

Maar de meest opvallende, of eerder de meest beschamende, act van de avond vond niet plaats op het officiele podium. Achterin de zaal was een geimproviseerd tweede podium ingericht waar een kleine pasja, omringd door zijn harem, krampachtige pogingen deed om succesvol over te komen. Wat jammerlijk faalde aangezien zijn acteertalenten in het niet vallen bij die van Martijn en Dennis. En dat wil heel wat zeggen…

De proleet van Monsterboard
Ik heb het over Warren Hammond, nu nog MD van Monsterboard. Maar als ik Sal Iannuzzi (CEO Monster) was zou ik hem per direct met een ongelofelijke punter onder zijn hol de tent uit trappen. Want de man heeft voor mij gisteravond het merk Monster te grabbel gegooid.

En wat een bijzondere tegenstelling. Hammond had niet de moed om op het echte podium tijdens de roast (waar ik toevalligerwijs de kop van jut was) zich te manifesteren. Om daarmee te tonen dat hij een ruggengraat had. Nee, in zijn lafheid had hij besloten om met zoveel mogelijk collega’s (onder het Britse gezegde: safety in numbers) zich te ‘manifesteren’. Inclusief zelf meegebrachte flessen champagne, koelers en glazen. Waarmee hij blijkbaar dacht een statement te kunnen maken:

En hij heeft zonder enige twijfel een statement gemaakt. Er zit een schandvlek op het merk Monster(board) ter grootte van Nederland. Die zo snel mogelijk weggepoetst moet worden door de eindverantwoordelijke van deze wanvertoning de wacht aan te zeggen.

Hammond dacht ook nog eens stoer te zijn door de volgende tweet de wereld in te slingeren:

Tegelijkertijd was deze man te laf om achter de microfoon plaats te nemen… Ach gut.

Ik ken bijzonder intelligente en capabele medewerkers van Monster. Warren Hammond hoort daar niet bij. Monsterboard verdient aanzienlijk beter.

Recruitment Night of Comedy
De avond zelf had natuurlijk een bijzonder hoog incrowd gehalte die voor EUR 25 (wat zou je daar ook voor hebben kunnen kopen?) een drietal acts moesten doorstaan:

• The Voice of Recruitment Holland
• The Roast of Marc Drees
• Ronselaer & van Huydenkooper

De eerste act was een opvallend schutterige vertoning van diverse recruiters die zichzelf, hun bedrijf of product mochten aanprijzen. Waarbij een overigens bijzonder deskundige jury uiteindelijk een keuze uit de minst slechte heeft moeten maken. Een dame van Vitae waar ik vanzelfsprekend de naam alweer van ben vergeten. Maar wel gefeliciteerd natuurlijk.

De tweede act was het afzeiken van de man die (natuurlijk volstrekt ten onrechte) als de zuurblogger van online recruitment door het leven gaat. En de roasters, met uitzondering van de mystery roaster, waren duidelijk nog nooit op een verjaardag binnen mijn familie geweest. Want daar gaat het er aanzienlijk pittiger aan toe dan tijdens de roast.

Gordon Lokenberg, Martijn Smit, Dennis Huijzers en Marieke Drees mochten in deze volgorde mij het vuur aan de schenen leggen. Van Gordon kreeg ik een boek, van Martijn een warm bad, van Dennis een volstrekt onbegrijpelijk verhaal over een zwarte ridder waar hij blijkbaar in een ver verleden de liefde mee heeft bedreven en van Marieke onthullingen over mijn priveleven (inclusief onthullende foto’s) die natuurlijk voor altijd verborgen hadden moeten blijven. Maar die roast was in mijn optiek bijzonder mild. Te mild. Eigenlijk was het een meervoudige verkondiging van respect en liefde. Althans, zo heb ik het beleefd…

En als laatste was er de nieuwe stand-up comedy van Martijn, waarbij hij en Dennis zich weer eens in hun fluwelen pakjes hadden gehesen. Hun niet-aflatende sexistische gereutel moet in dit verband dan ook waarschijnlijk worden gezien als compenstatiegedrag en tevens als een poging om nog even ‘in de kast’ te blijven. De comedy kwam naar mijn mening nog onvoldoende uit de verf, ook al omdat het programma blijkbaar was ingekort (mogelijk werden de bitterballen koud, net als bij het grote recruitment debat). Met overigens wel een ‘nieuwsfeit’ want de heren gaan een radiozender beginnen: recruiter.fm. Of recruitment.fm. Want daar was nog wel enige onduidelijkheid over. Ik hou mijn hart alweer vast over wat deze ‘zender’ gaat bieden.

En dat was het. Komt er een Recruitment Night of Comedy 2012? Ik weet het niet; de tweets tijdens het event waren nogal gemixed. Mogelijk kan Johan Bollen dit voorspellen. Ik wacht rustig af.