De wekelijkse update over hoe het vacaturevolume per regio zich ontwikkeld, is even in de ijskast gezet. Dit in verband met de problemen met het vaststellen van de aantallen unieke vacatures. En de rapportage over de regio’s gebeurt in unieke vacatures. Vandaar dus.

Ondertussen werkt Textkernel/Jobfeed aan een bijstelling en eventuele aanscherping van hun werkwijze rondom  het ontdubbelen van vacatures. Zodat we hopelijk op zeer korte termijn een betrouwbaarder beeld hebben van het volume aan unieke vacatures. En dus ook de serie Vacatures per regio weer kunnen vervolgen.

Deze week laat geen groei zien bij de regio’s. Integendeel; alle regio’s laten een, volstrekt onverwachte, daling zien. Was er verleden week nog sprake van een groei in de richting van de lentepiek van dit jaar dan is er deze week een forse dosis koud water over deze ambities gegooid. Komen de regio’s eindelijk tot de ontdekking dat vacaturegroei niet samengaat met een sterke groei van de werkloosheid? Wie weet.

Wat ook de reden is, de regio’s dempen de vreugde van de afgelopen weken waar het vacaturevolume de wet van de zwaartekracht leek te weerstaan. Maar het is niet voor niets een wet, dus er is geen ontkomen aan dat op enig moment de realiteit toeslaat. Maar of dat moment nu als is gekomen zal slechts de toekomst uit kunnen wijzen.

(meer…)

Ook deze week is er weer zeer forse groei te melden uit de regio’s. Tenminste; West- en vooral Zuid-Nederland laten een zeer forse groei zien; de andere twee regio’s doen het met een lichte groei. Maar groei is groei. Het enige wat maar in mijn achterhoofd blijft knagen is: hoe kan het vacaturevolume zo sterk groeien terwijl ook de werkloosheid zo sterk toeneemt? Ik snap hier dus helemaal niets van. Het ligt toch voor de hand om een inverse relatie tussen deze twee te veronderstellen?

Maar ja, in een wereld waar regeringslijders (nee, geen typefout) dagelijks de grootste onzin verkondigen over de redding van ons Eurolandje en de AEX stijgt op rampzalig economisch nieuws is blijkbaar alles mogelijk. Dus ook zoiets vreemds als stijgende werkloosheid met stijgende vacature-aantallen. Ik ben het spoor bijster.

(meer…)

De maand oktober zet haar opmars voort; en dan heb ik het natuurlijk over het vacaturevolume per regio. Want dat groeit tegen de klippen op. Een prachtig resultaat, al zeg ik het zelf. En al helemaal als je bedenkt dat de werkloosheid naar 5,6% is gestegen. Hoewel, dan wordt dat resultaat zo langzamerhand een beetje onwerkelijk. Wat is er aan de hand?

Want niet alleen is de werkloosheid ferm gestegen, het consumentenvertrouwen is gedaald en heel Euroland glijdt onafwendbaar in een steeds diepere crisis weg. Komen deze vacatures soms uit de lucht vallen?

(meer…)

De maand oktober is met een bijzonder goed humeur begonnen, ondanks alle ellende op economisch en monetair gebied. Want alle regio’s knallen vrolijk omhoog. Hoezo herfstdip? Niks herfstdip! Na de negatieve stemming van vorige week is het deze keer feest.

Alle regio’s laten ferme groeicijfers zien. En daarmee is de negatieve teneur van de afgelopen weken als een blad om de boom omgedraaid. Aangezien ik niet in de toekomst kan kijken is het volstrekt onduidelijk hoe lang deze groeispurt zal aanhouden. Dus laten we er naar even lekker van genieten!

(meer…)

Toepasselijk. Met het einde van de indian summer is er ook sprake van een einde aan de groei in het vacaturevolume bij de regio’s. Vandaag schakelen we over naar krimp. Bij alle vier de regio’s overigens. En dat is weer wat monder prettig. Ook minder prettig is dat de verschillen met dezelfde periode in 2010 verwaarloosbaar zijn geworden.

Na een lentepiek stevent Nederland af op een herstdip. Toepasselijk, maar niet wenselijk. Integendeel eigenlijk. Maar wat kan je er aan doen? Sippen heeft sowieso geen zin, dus laat ik maar eens kijken hoe de details van deze neergang eruit zien. Misschien valt hier nog enige troost uit te halen.

(meer…)

Over de afgelopen drie weken laten de regio’s deze keer een heel klein plusje zien. En daarmee doen de regio’s het dus beter dan verleden week; toen een vrijwel collectieve daling moest worden gemeld. Maar een klein plusje is bij lange na niet voldoende om die prachtige vacaturevolumes van de lentepiek te evenaren.

Integendeel; het lijkt er serieus op dat de regio’s stagneren op het huidige niveau. Wat de gedachten terug doen gaan naar de tweede helft van 2008. Toen ook het vacaturevolume na de zomer niet wist te herstellen. En we weten allemaal wat er vervolgens gebeurde…

(meer…)

Over de afgelopen drie weken laten de regio’s een ronduit verondrustend beeld zien. Want met uitzondering van dreumes Noord-Nederland wordt er gedaald (Zuid- en Oost-Nederland) of stilgestaan (West-Nederland). En daarmee blijven de regio’s mijlenver verwijderd van de voorzomerse piek die tot collectieve jubel en feestgedruis leidde.

Niets meer van dat al. Er heerst slechts een angstige, gespannen stilte waarbij ieder negatief nieuwsitem over Griekenland met een van pijn vertrokken gezicht wordt ingenomen. De onzekerheid heeft werkgevers in haar greep. En werkgevers houden niet van onzekerheid. In tijden van onzekerheid ga je niet expanderen. En zijn er dus ook geen extra vacatures te melden. Damn…

(meer…)