Artikelen schrijven is toch een redelijk passie voor mij geworden. Het schrijven van een blog is niks meer dan je verbale diaree verwoorden, althans dat denken mensen. Om heel eerlijk te zijn dat is niet altijd het geval. In veel stukken gaat best wat tijd zitten, een stukje research bij sommige mensen interviewen. Zeker als je stukken schrijft voor RecruitmentMatters moet je, je huiswerk goed gedaan hebben.
Het vacature(straf)bankje
-
Martijn Smit
- 5 maart 2010
- in Algemene vacaturesite,
- 4.510 views
- 7 reacties
Bij RecruitmentMatters bent u gewend om vooral artikelen te lezen waarin de daling van het aantal vacatures weer word aangegeven. Het ongelimiteerd vacaturebankje pesten het Monster Meppen en Intermediairtje intimideren en JobTrack Attack. Ik denk dat dit niet altijd terecht is. Het is tijd om het eens op te nemen voor de mensen van de jobsites, maar vooral van het nut van een jobsite. Want we zijn allemaal wel heel erg Social Media geil de laatste tijd.
Nou zijn er heel veel vacaturesites gekomen en af en toe heb ik het gevoel dat er nog meer zijn gegaan. Zelf ben ik niet voor het gebruik van vacaturebanken, maar dat heeft te maken met het feit dat ik vind dat opdrachtgevers mij niet betalen om een vacaturebank af te struinen. Immers, meeste van mijn opdrachtgevers (veel multinationals) hebben zelf wel ergens een abonnementje liggen van een vacaturesite. Vaak ook nog credits te over. Moeten ze mij dan betalen om dat werk te doen. Ik wil juist met die kandidaat komen waar ze zelf niet op konden komen. Ik wil ingeschakeld worden als het ze niet lukt om zelf een geschikte kandidaat te vinden in een CV database van één van de vacaturebanken of via hun eigen netwerk.
Voetbal
-
- 2 maart 2010
- in Over RecruitmentMatters, Recruiter,
- 4.044 views
- 5 reacties
Voor veel mannen is voetbal leven en liefde. Liefde voor het spel, liefde voor de bal, liefde voor de club. Ik zelf heb redelijke beperkte kennis van voetbal. Nu ben ik niet een man die graag voetbal analogieën gebruikt of citeert uit het filosofisch werk van grote denkers als Johan Cruijf.
Ik ben nooit goed geweest in teamsporten, ik werd altijd als laatste gekozen op het schoolplein. Ik heb alleen hockey gespeeld en daar was ik keeper, vooral omdat ik niet zo hard kan rennen. Nou ben ik ook niet iemand die goed in teamverband werkt dus zaken als “There is no I, in the word TEAM” zijn volledig niet aan mij besteed.