Glen Cathey, talent expert, is er duidelijk in.  De meeste bedrijfsrecruiters laten 90% van de mogelijk geschikte toekomstige medewerkers volledig links liggen. Dat komt doordat ze wachten tot een persoon belt. Ze plegen geen acties van binnen naar buiten. Ze zijn eigenlijk een soort kruising tussen een receptionist/telefonist en een keuzemenu.

Gelukkig is dit minder erg dan het lijkt, want potentiële werknemers benaderen, daar heb je een totaal ander beroep voor, talentbronner. Schaam je niet als je dat niet wist, want talentbronners zitten over het algemeen diep weggestopt in de organisatie.

(meer…)

Claim

Jobfeed claimt dat bedrijven met minder dan tien werknemers twintig procent van alle vacatures plaatsen. Jobfeed kijkt echter alleen naar advertenties, niet naar onvervulde arbeidsplaatsen. Het is dus goed dit getal in perspectief te plaatsen. Volgens het CBS plaatsen bedrijven met minder dan tien man personeel twintig procent van de vacatures. Hm. De bewering van Jobfeed blijkt verifieerbaar (en is daarmee natuurlijk direct minder informatief).

Conclusie

Bedrijven met minder dan tien werknemers, daar werken ongeveer twee miljoen werknemers. Van een beroepsbevolking van acht miljoen vormen zij een kwart, wat je zou kunnen doen verwachten dat ze een kwart van alle vacatures voor hun rekening nemen. In werkelijkheid plaatsen ze twintig procent, twintig procent minder dan een kwart. Maar, van de twee miljoen mensen werkzaam in bedrijven met minder dan tien werknemers werken er een miljoen als eenpitter. Zij plaatsen bar weinig vacatures. Wat resteert is dat kleine bedrijven polyposters zijn en aanjagers van de arbeidsmarkt. Wacht. Ja, hier komt de infographic.

Josh Bersin, van Bersin by Deloitte, is wereldkampioen in het meten van personeelszaken, maar toch heel aardig. Op Linkedin beschrijft hij hoe het begrip carrière de afgelopen tien jaar uiteengereten is. En hoe je daar als bedrijf mee om kunt gaan. Zeer interessant als het onderwerp je interesseert.

Nog interessanter – en een onderwerp dat eenieder zou moeten interesseren – is dat Josh eindelijk naar me geluisterd heeft en talent management bij het grof vuil plaatst:

Typically HIPO pools become sacrosanct lists and people are secretly identified, put on special lists, and they get oversized opportunities for development and growth. In many companies they become the “new elite” or the “new leaders” of the company over time, even if their skills or abilities become out of date.

Hij zegt het echt. Talent management creëert incompetente leiders. Een dapper statement dat veel van zijn HR-shelfware klanten hem niet in dank af zullen nemen. Well done, Josh.

Ik houd van tooltjes. Een tool om overzichten te maken van je websiteverkeer en conversieratio’s, een tooltje om het succes van wervingskanalen in kaart te brengen en natuurlijk tools om de juiste kandidaten te vinden. Vandaar dat ik erg benieuwd ben naar het verhaal van Textkernel. Zij hebben zich gespecialiseerd in “informatie-extractie, document understanding, web mining en semantisch zoeken & matchen in de Human Resources branche.”. Met andere woorden lekker nerden met taal voor het beantwoorden van de vraag: hoe maak je van je database met kandidaten een sourcingtool?

(meer…)

UWV was zo goed RecruitmentMatters te wijzen op de nieuwe kwartaalrapportage van UWV en werk.nl.

Internet Rapportage uwv.nl-werk.nl – Q3 2015 def

(meer…)

Stagiairs zijn handig, maar als ze allochtoon zijn ligt dat vaak anders, dan zijn ze niet alleen handig, maar veroorzaken ze ook problemen, niet allemaal, maar genoeg om onze angst voor het individu te voeden met de kenmerken van de groep:

• Vrouwen met hoofddoekjes schrikken klanten af.
• Niet westerse allochtonen stelen.

Daarom is een onderzoek als mbo-stagemarkt-rol-van-discriminatie zo belangrijk. We moeten inzien hoe discriminatie optreedt, hoe we het onder het tapijt vegen, wat de schade is die het oplevert. Het grote probleem is namelijk dat discriminatie ongewenst gedrag versterkt. Niet voor jou, maar wel voor je branchegenoten, de belastingbetaler, de samenleving.

Helaas vegen we discriminatie routineus onder het tapijt. Discriminerende bedrijven krijgen geen allochtonen meer aangeboden, wat op korte termijn discriminatie vermindert. Op langere termijn natuurlijk niet. En allochtonen klagen niet over discriminatie (minder dan autochtonen). Ze zijn vaak al blij dat ze een stageplaats hebben.

Dus, om het probleem scherp te stellen, welke vorm van positieve discriminatie is nodig om een tasjesdief zijn vierde kans te bieden? Wat is er nodig om een vrouw met een hoofddoekje welkom te laten zijn in een kinderdagverblijf met veel joodse kinderen? Geven recruiters kwetsbare groepen überhaupt voorrang?

Wil je uitontdekken welke mythen bestonden over recruitment en welke Indeed ervoor in de plaats plaatst? Meld je dan aan voor haar gratis Webinar.

(meer…)