Dankzij een artikel op ZeroHedge ben ik er eindelijk achter hoe de officiele werkloosheid in de VS hardnekkig op 10% kan blijven staan terwijl de uitzendbusiness als een krankzinnige groeit. Om de uitdrukking one man – one vote te parafraseren: one man – one job bestaat helemaal niet meer! Het is nu one man – multiple jobs geworden!
Waar vroeger een relatie tussen werkgelegenheid en uitzendvolume bestond is dat in de huidige tijd dus niet langer het geval. Een werkzoeker die meerdere part-time banen invult wordt tenslotte maar 1 keer geteld als zijnde werkend. En als deze situatie zich massaal genoeg voordoet is er dus sprake van een trendbreuk met historische cijfers.