Knipoog

De rubriek Knipoog is van toepassing op postings die met een korrel zout genomen moeten worden.

Een posting in de rubriek Knipoog kan een humoristische tekst of cartoon betreffen, of een ironische wending zijn die is gegeven aan een serieus onderwerp.

Linkedin geeft aanleiding tot een feestje

Wat is er aan de hand?

Met Linkedin is het tegenwoordig steeds vaker feest. Neem nou vandaag. Linkedin instrueert me te vieren dat ik 5 jaar verbonden ben met een van mijn medewerkers.


 

Hoe zit het precies?

Zouden er werkelijk mensen zijn die periodiek ‘vieren’ dat ze op Linkedin met elkaar verbonden zijn? Ik geloof er niets van. Het gaat er bij mij niet in dat Linkedin hiermee in een bestaande behoefte voorziet. Ik geloof niet dat Linkedin hiermee een grote groep gebruikers ontlast van het dagelijks bijhouden van hun connectielustra. Of dat er mensen zijn die zich vertwijfeld afvragen wanneer ze nou eindelijk eens uitgenodigd worden voor een bilateraal(!) Linkedin feestje.

Natuurlijk verdient Thijs kudos dat ie al vijf jaar een fringe blogger in zijn netwerk duldt. Maar de connectie met Thijs bestaat bestaat ten hoogste infinitesimaal uit het feit dat we gelinked zijn op Linkedin. En de connectie ontstond lang voordat we deze op Linkedin beklonken.

Wat nemen we ervan mee?

Het wordt tijd dat Linkedin beseft dat het niet elke dat feest kan zijn.

Senior recruiters laten zien hoe het moet

Wat is er aan de hand

Recruiters zijn hot. Maar je hebt gewone recruiters en senior recruiters. Daar zit verschil tussen. Senior recruiters verdienen meer dan gewone recruiters. Een gewone recruiter verdient jaarlijks €50.000,–. Een senior recruiter bij, zeg, een pakketbedrijf uit Rotterdam, harkt in twaalf maanden €65.000,– binnen. Tegen senior recruiters kijken we op. Meer algemeen: tegen een sénior kijken we op. Op senióren, daarentegen, kijken we neer. Coolblue stelt dit accentverschil charmant aan de kaak, maar achter de karikatuur die ze ervan gemaakt hebben schuilt een les.
(meer…)

Sneaky recruiters bekijken afgesloten Linkedin profiel

Een weekje geleden redde Linkedin mij van verdere vernedering door de openstelling voor recruiters van mijn massaal links gelegen gelaten profiel ongedaan te maken. En, jawel, sinds die dag bezoeken ze mijn pagina dagelijks. Neem nou vandaag, de dag is nog niet eens om en twee recruiters, reeds, waagden zich een weg erheen. Zonder succes, overigens; ze hebben op mijn profiel niets te zoeken, maar dat even volstrekt terzijde, want één vraag dringt zich op: waarom leggen deze recruiters hun bezoek anoniem af? Is dat gebruikelijk? Is het zo dat als ik zie “2 people with the jobtitle recruiter”, dat ook daadwerkelijk een recruiter mij anoniem heeft bezocht?

Heeft iemand cijfers over welk deel van de recruiters kandidaten anoniem bezoeken? Wat zijn de overwegingen om dat te doen?
Je kunt je reactie hieronder kwijt. Niet allemaal tegelijkertijd reageren, alsjeblieft.

Epiloog
Een vraag die zich niet opdringt maar wel een beetje schuurt is het advies van Linkedin mijn profiel open te stellen voor recruiters om zo meer views van recruiters te krijgen. Mijn veldexperiment heeft Linkedin immers recent eigener beweging gestaakt bij gebrek aan succes. Dat advies lap ik dus aan mijn laars.

Recruitment gemeenschap vernedert fringe blogger

Een half jaar geleden heb ik mijn Linkedin profiel opengezet voor recruiters. Sindsdien hebben in totaal, alles bij elkaar opgeteld, nul recruiters contact met mij opgenomen. Geen enkel telefoontje. Zero, zilch, none, nada, zip, rien, niets, nichts, niente. Dit terwijl mijn medewerkers en, for that matter, alle mensen die ik ken, voortdurend telefoon krijgen. En ik kijk toch zo lief. Any suggestions?

Dit bericht is exclusief voor CEO’s, Presidents, Eindbazen en voorzitters Raad van Bestuur.

Deze week werk ik gebeld door Hans, een goede (oude) klant van me die al veel jaren HR Manager is bij een technisch bedrijf in Eindhoven. Hij vroeg me om eens rond te kijken in mijn netwerk, omdat hij al een tijdje aan het klooien was met een openstaande vacature voor salesmanager in West-Nederland die hij dus niet ingevuld kreeg.

Ik beloofde Hans om dezelfde week een keer door mijn LinkedIn contacten te struinen. Dus sterke koffie gezet, mouwen opgestroopt en vol goede moed eens lekker door mijn connecties gaan grasduinen.

(meer…)

Recruiters zijn hot

De vraag naar recruiters stijgt explosief. Dit staat te lezen in het rapport Stand van HR van Compagnon. Dit is een gevaarlijke trend.

Geert-Jan Waasdorp, recruiteropleider – dus hij kan het weten -, stelt: “In vergelijking met de grote vraag is het aanbod van opgeleide en gekwalificeerde recruiters nagenoeg nihil. Opvallend is tegelijkertijd dat, ondanks de grote vraag, het aantal opgeleide recruiters stagneert of zelfs kleiner wordt. Een zorgelijke constatering voor het recruitmentvak”.

Een Google search toont aan hoe hot recruiters zijn en hoe zij langzaam verdwijnen.

Je ziet hier mooi hoe recruiters sublimeren naar een fictief bestaan.

Vergelijk ze eens met een willekeurig ander beroep. Neem nu leraar Duits. Leraren, je ziet het, zijn nog echte mensen. Of ze even hot zijn als recruiters is onmogelijk te bepalen, maar hun Linkedin foto’s geven mij in ieder geval een warmer gevoel.

Wat een boegbeeld!

John de WolfWie kan zich het moment niet herinneren, ruim 5 maanden geleden? Toen John de Wolf door minister Asscher werd benoemd tot boegbeeld van de aanpak van werkloosheid onder 50-plussers. Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. En hoewel in de volksmond het boegbeeld ondertussen is verwaterd tot ambassadeur blijf ik koppig de term boegbeeld gebruiken, want dat doet meer recht aan de prestaties van De Wolf in de afgelopen maanden.

Met een ‘niet lullen maar poetsen’ mentaliteit heeft het boegbeeld namelijk de situatie voor werkloze 50-plusser radicaal weten te verbeteren. Met een voortvarendheid waar menigeen slechts jaloers naar kan kijken heeft De Wolf de werkloosheid onder 50-plussers scherp naar beneden weten af te buigen.

(meer…)