Mijn keel is vandaag dichtgeknepen van verdriet. Verdriet om al die arme verpleegsters van deze wereld die blijkbaar niet in staat zijn om online te solliciteren. Is dat nou niet droevig?
Dan maakt een tweede emotie zich van mij meester. Het is niet alleen droevig maar zelfs schandalig! De grote boze buitenwereld houdt geen enkele rekening met hun mogelijkheden (en beperkingen).
Maar laat ik eerst even rustig uitleggen wat er aan de hand is.