Bureaus hanteren grofweg twee verschillende werkwijzen: exclusieve werving of werving op basis van no-cure-no-pay. Ik omarm de methode van exclusieve werving (retained). Deze week werd mijn overtuiging weer extra versterkt.

Mijn overtuiging is dat exclusieve werving beter is voor de opdrachtgever en beter is voor de kandidaten. Immers, de opdrachtgever krijgt gedurende de gehele opdracht 100% aandacht en de kandidaat weet exact hoe de procedure verloopt. Er bestaat commitment tussen de opdrachtgever en het bureau. Het bureau spant zich volledig in om het gewenste resultaat te behalen: de beste kandidaat uit de markt voor de specifieke vacature. Een retainer (bij aanvang van de opdracht wordt een deel van de fee betaald) versterkt dit wederzijdse commitment. Hierdoor kan de opdrachtgever eisen aan de dienstverlening stellen, hij heeft er per slot van rekening voor betaald. Het bureau profileert zich als de ultieme gastheer voor de opdrachtgever op de arbeidsmarkt. Daarbij zal de verantwoordelijke consultant een echt goed vergelijk maken tussen alle kandidaten die voor de functie in aanmerking komen en stelt de consultant uiteindelijk gemiddeld drie geschikte kandidaten aan de opdrachtgever voor. Dat scheelt de opdrachtgever veel werk in het beoordelen van CV’s, het afwijzen van kandidaten, enz. Dienstverlening is ontzorgen; de exclusieve werkwijze ontzorgt.

(meer…)