In de herfst van 2018 in wat ook de herfst van Jobbird’s eerste leven bleek te zijn, vernieuwde Jobbird haar vacaturesite naar de nieuwe standaard, gezet door Glassdoor en groot gemaakt door Google for Jobs. En dat zag er zo uit:
Jobbird koos hierbij voor de drie-koloms variant, met een smalle kolom voor de facets en brede kolommen voor het zoekresultaat van vacatures en de vacaturedetails van de actieve (aangevinkte) vacature. Hiermee volgde Jobbird de opzet van Indeed. Onder meer Monster, Glassdoor en Google for Jobs kozen voor een twee-koloms opzet waarbij de facets kolom verdween ten gunste van meer ruimte voor de twee resterende kolommen. De facets worden in dit geval boven het zoekresultaat geplaatst.
Mooie innovatie zou je denken. Maar de nieuwe overlords van Jobbird denken daar blijkbaar heel anders over…
Een parasiet heeft als onhebbelijke eigenschap haar gastheer het leven te benemen. In deze geest moet je dan ook mijn kwalificatie van Indeed als vacatureparasiet zien. En daarmee overigens alle vertical search engines, die door het aggregeren van vacatures van derden en het vervolgens beter vindbaar maken van die vacatures een eigen niche hebben weten te creëren. Vervolgens werden de duimschroeven aangedraaid bij de eigenaren van die vacatures (vacaturesites, uitzenders en grotere werkgevers): betalen of we draaien de bezoekerskraan naar je site dicht. Vacaturesites en uitzenders hadden beter moeten weten maar waren lui en bleken plotseling afhankelijk te zijn geworden van Indeed cum suis. Kleinere werkgevers waren collateral damage waar de vertical search engines een extra centje aan konden verdienen. Deze, in mijn optiek mafiose praktijken (betalen en wij “beschermen”) leverde tot voor kort een goed belegde boterham op.
Jobbird, het vehikel waarmee Nationale Vacaturebank oprichter Jan-Peter Cruiming 
