Op 1 april schijnt er een evenement te zijn waar collega-‘blogger’ Martijn Smit met groot enthousiasme naartoe leeft. Getuige zijn vele tweets (vol taalfouten natuurlijk) en ander ongerief waarmee hij krampachtige pogingen doet om zoveel mogelijk recruitmentvolk richting de Recruitment Night of Comedy te krijgen.
Hierbij is zelfs zijn behoefte aan maximale zelfverheerlijking tot een nieuw dieptepunt gedaald. Waar ik overigens zelf schuldig aan ben door in een vlaag van volledige verstandsverbijstering mijn medewerking aan bovengenoemd evenement toe te zeggen. Ter mijner verdediging; dit gebeurde na drie lijntjes coke en evenveel flessen wijn.