Vanochtend stond er een berichtje in De Telegraaf over een kort geding, aangespannen door het UWV tegen een klant van de uitvoeringsorganisatie die blijkbaar de grenzen van het zero tolerancebeleid van het UWV (emoties worden getoleerd maar agressie niet) had overschreden. Opvallend aan het artikel is dat De Telegraaf wel het UWV aan het woord laat, maar de betreffende klant uitsluitend omschrijft als een 59-jarige man die het UWV verantwoordelijk houdt voor de financiele problemen waar hij blijkbaar in terecht is gekomen. Er is geen reactie gevraagd…
Een zero tolerancebeleid ten aanzien van agressie van klanten lijkt mij volstrekt logisch en terecht. Maar hanteert UWV ook een zero tolerancebeleid ten aanzien van fouten of onfatsoenlijk gedrag van de eigen medewerkers jegens diezelfde klanten? Of een zero tolerancebeleid ten aanzien van onwerkbaarheid en onbeschikbaarheid van de online toepassingen van het UWV?