Ik kan me heel erg opwinden over het verschijnsel minimumloon. Het mag dan relatief hoog zijn in Nederland, ik merk er niets van. Ik val zelfs nog onder het minimumjeugdloon met mijn 21 jaar, verdien net aan 5 euro per uur en vind dat ronduit belachelijk. Ik verzet evenveel uren of zelfs meer dan mijn collega’s op leeftijd en loop waarschijnlijk drie keer de winkel. Tot nu toe hou ik van mijn verjaardag omdat dat betekent dat ik weer (meer…)
Monsterlijke arrogantie?
Zoals ik al eerder meldde is Monster het slachtoffer geworden van een ‘roofoverval’ waardoor de de privacy van honderdduizenden mensen is geschonden. Maar naar nu blijkt was dit maar het topje van de ijsberg. Want de volgende berichten verschenen gisteren:
FederalTimescom: Hackers have stolen the names, e-mail addresses and telephone numbers of about 146,000 subscribers to USAJOBS.gov, the Office of Personnel Management said Aug. 29. The hackers accessed the information from the resume database run by Monster. com, which provides the technology for USAJOBS.gov, OPM said. Monster Worldwide told OPM that no Social Security numbers were compromised.
Uiterlijk of inhoud? Ehhh… pimp je CV!
Voor een CV bestaan geen harde regels over de opbouw en de informatie die dient te worden verstrekt. Natuurlijk, er zijn best practices.
Zo dient een CV tenminste te bestaan uit personalia, opleidingen en werkervaringen. Vervolgen kan je wat zinloos gereutel over hobbies, etc. opnemen. Referenties? Doe maar niet. Tenslotte dien je als kandidaat via een sociaal netwerk of Google gevonden te kunnen worden. Anders zijn je kansen in de kenniseconomie wel erg klein geworden. Tenzij een recruiter natuurlijk nog nooit van screening via Google of sociale netwerken heeft gehoord… (meer…)
Microblogging: is klein het nieuwe groot?
De usability goeroe Jakob Nielsen is rabiaat tegenstander van blogging omdat hiermee de kwaliteit van de geschreven informatie in het geding zou zijn:
To demonstrate world-class expertise, avoid quickly written, shallow postings. Instead, invest your time in thorough, value-added content that attracts paying customers
Maar Jakob had te lang nagedacht. Want nog voordat de inkt van zijn goed doorwrochte artikel was opgedroogd was hij al ingehaald door een nog vluchtiger fenomeen: microblogging. (meer…)
Ik word langzaam ‘een van hun’
Niets is leuker dan de omzet halen, behalve er overheen gaan. Het is een enorme kick om er wat honderdjes bij te kunnen schrijven en te zien dat je op 120 procent van de planning zit. Als me dit niet lukt, is de teleurstelling groot. Wanneer er op een zaterdag veel goed is teruggebracht en de teller gierend in de min staat, word ik licht wanhopig.
Ik heb er zelf een hekel aan als verkoopsters mij als klant belachelijk vriendelijk (meer…)
Van ‘employment consumer’ naar ‘employment prosumer’ ?
In een commentaar op een blog op Personeelslog heb ik al eens de employment consumer opgevoerd om daarmee het belang van een klantvriendelijke behandeling van kandidaten door recruiters onder de aandacht te brengen. Maar naar aanleiding van mijn eerdere posting op Recruitingfacts over de irrelevante wervingssite ben ik van mening dat het idee van de employment consumer niet ver genoeg gaat.Want het gaat om een daadwerkelijke communicatie tussen kandidaat en ‘het bedrijf’, via welk kanaal dan ook. Kandidaten zijn tenslotte niet alleen consumenten van informatie, ze kunnen ook informatie produceren.
Volgens Wikipedia heeft futuroloog Alvin Toffler het woord ‘prosumer‘ bedacht; als een combinatie van producer en consumer. Hij voorzag een toekomst waar de rollen van producent en consument in toenemende mate gaan overlappen. Als een wervingssite interactie met kandidaten zou bieden, worden kandidaten ineens employment prosumers.
Zomaar een paar manieren waarop kandidaten als producenten van informatie kunnen worden gezien:
– Kandidaten zijngewend om via IM met elkaar te communiceren; maar waar iseen wervingssite waar via IM met een recruiter kan worden gesproken? En waar de kandidaat ervoor kan kiezen de dialoog voor derden zichtvaar te maken?
– Kandidaten zijn gewend aan peer reviews, maar waar iseen wervingssite waaraan (toekomstige) collega’s allerlei praktische vragen kunnen worden gesteld? En waar deze vragen en antwoorden kunnen worden gedeeld met andere geinteresseerden?
– Kandidaten zijn gewend aan Flickr, YouTube; maar waar is een wervingssite waar foto’s of video’s van het laatste personeelsfeest kunnen worden bekeken? En waar er commentaar op kan worden gegeven?
– Kandidaten zijn gewend om hun ervaringen, meningen, tips, etc.achter te laten over produkten/diensten die ze hebben gebruikt, maar waar is een wervingssite waar dat kan?
Zo’n wervingssite bestaat volgens mij nog niet; ook niet in Amerika. Maar ik ben er van overtuigd dat binnen afzienbare tijd zulke wervingssites er gaan komen.
En dat is het moment waarop de employment consumer een employment prosumer wordt. Met alle positieve gevolgen vandien. Want als er een direct contact tussen vertegenwoordigers van het bedrijf en kandidaten tot stand wordt gebracht zal dit niet alleen het sollicitatieproces op termijn verbeteren. Het zal ook het respect voor elkaar versterken. Tenslotte reageer je anders als je weet dat er naar je wordt geluisterd.
Van welke generatie ben jij?
Sinds enige tijd brandmerk ik mijn dochters als Generation Y, hoewel ik daar af en toe wel eens wat plastischer termen voor gebruik. Op hun beurt zijn zij van mening dat ik een Baby Boomer ben, hoewel zij daarbij op hun beurt weer iets andere kwalificaties voor gebruiken. En natuurlijk zijn we het allemaal met elkaar oneens.
Ik vond het de hoogste tijd om deze impasse eens te doorbreken. En dankzij Penelope Trunk is dat nu eenvoudig mogelijk. Zij heeft een aardig testje ontwikkeld om te bepalen tot welke generatie je behoort op basis van je Internet ‘gedrag’. Toegegeven, de amusementswaarde is hoger dan de wetenschappelijke verantwoording, maar het is een goede manier om je dochters te mond te snoeren. Dacht ik…
Privacy is een onbelangrijk begrip geworden
De succesvolle phising attack op Monster.com in de US heeft in Europa tot verbazingwekkend weinig reacties geleid. Eerlijk gezegd, ik heb er niet een gezien, in elk geval niet in de mainstream media. En dat is toch wel apart te noemen. Tenslotte is de privacy van honderdduizenden mensen geschonden. En gezien de hoeveelheid informatie die een werkzoeker in het algemeen achterlaat in een online CV, is hun privacy zeer fors geschonden.De reactie van Monster.com is er een van de ‘oude’ economie: traag (5 dagen nadat het feit was geconstateerd) en trachtend de impact te minimaliseren. De totale reactie van Monster.com is beperkt tot een kleine toevoeging op de homepage (Security notice) die bij doorklikken de volgende informatie geeft: (meer…)
Leven als een Italiaanse vent
Voordat jullie en masse medelijden met me krijgen, na het lezen van mij vorige blog, een kleine rectificatie. Als drukbeztte twintiger leef ik namelijk als een Italiaanse vent. Een degelijke prak en schoon wasgoed liggen bij thuiskomt op mij te wachten. En die incidentele stofzuigbeurt, daar valt mee te leven.
Terug naar het lullen over werk. Ik ga vier dagen in de week naar school en werk drie volle dagen en een avond. Komende maanden wordt het nog iets drukker (meer…)
De wekelijkse leesmap
Elke week scan ik duizenden blog entries via mijn RSS reader. Soms haal ik hier directe inspiratie uit voor een eigen blog artikeltje. Heel soms bewaar ik entries die ik om de een of andere reden zeer waardevol vind. Ik ga er klakkeloos vanuit dat niet iedereen zo gek is om iedere week oveel blog entries te scannen. Tegelijkertijd ga ik er ook vanuit dat er voldoende mensen zijn die best wel eens geïnteresseerd kunnen zijn in de entries die ik heb bewaard.
Daarom heb ik besloten om voortaan iedere vrijdag een leesmap samen te stellen van ongeveer vijf van de meest interessante artikelen. Lekker, voor het weekend, als het toch weer eens regent. Overigens durf ik geen garanties te geven over de termijn waarop ik dit vol ga houden.