TFHR: Martijn Aslander

In het kader van The future of HR had ik het genoegen om Martijn Aslander te interviewen. Martijn is een bijzondere man die an sich weinig met HR in de traditionele zin te maken heeft, maar vanuit zijn unieke perspectief wel veranderingen ziet die veel invloed zullen hebben op hoe we met mensen en organisaties omgaan. Martijn is bezig met en gefascineerd door de netwerk en informatiesamenleving zoals die er nu is en zoals die zich in de toekomst gaat (meer…)

Linkedin profiel

Met dank aan Michel kwam ik op het volgende artikel over Linkedin.

Vooral de volgende quote viel mij erg op:

Although the news today is fairly ho-hum, what was new and interesting was that LinkedIn claimed a demographic that compared favorably to Wall Street Journal (WSJ) – LinkedIn has an audience that is both younger (41 vs 48) and richer ($106k vs $98K). 

Gemiddeld 41 jaar oud en verdienen dus veel (106.000 dollar per jaar) geld. Natuurlijk, dat is Amerikaans of internationaal, maar het geeft wel iets aan. Zet daarbij de uitspraak van Jennifer Candee van SABMiller op het ERE Congres: Hoe hoger in de rangorde de man of vrouw zit, des te makkelijker hij of zij te vinden is in Linkedin, en je begrijpt waarom het medium zo aantrekkelijk is voor recruiters.

De voglende stap: wat gaan we doen met de API? Wat kunnen we er voor een interessante applicaties op bouwen?

Foutje of kapitaalvernietiging (van $ 15 miljard)?

Facebook is in korte tijd een fenomeen geworden; het bedrijf wordt op dit moment gewaardeerd op $ 15 miljard. Dat is heel veel geld! De oprichter, Mark Zuckerberg, is 23 jaar en is, op basis van de huidige waardering, $ 5 miljard waard. Dat is nog steeds heel veel geld! Maar Mark lijkt er niet helemaal zeker van dat hij die waardering vast kan houden, gezien het nieuws van Valleywag dat hij (pre-IPO) al een klein deel van zijn aandelen heeft verkocht. Voor $ 40 miljoen. Nog steeds heel veel geld…

En Mark is niet dom. Hij weet dat Facebook, en daarmee alle sociale netwerken, in het oog van de Web 2.0 storm terecht zijn gekomen. Nu is alles rustig en zonnig, maar dat kan wel eens heel snel veranderen.

(meer…)

Ik heb het door

The Secret is momenteel de succesvolste zelfhulpmethode. Geluksgoeroe Byron Katie heeft een spirituele rage onketend die gelukszoekers overal ter Westerse wereld in de greep houdt. Want: wat je echt wilt ‘gewoon’ vragen aan het universum en het dan potverredrie nog krijgen ook, wie wilt dat nou niet?

De filosofie achter deze volgens aanhangers essentiele levenstoevoeging is geen hersenbreker. The Law Of Attraction is gebaseerd op het principe van de dualiteit is een van de eerste scheppingprincipes, die ervan uitgaat dat (meer…)

Privacy, advertenties & banen

Het onderwerp privacy is altijd een heikel punt in ons kleine kikkerlandje. Zo bleek afgelopen week maar weer toen Michel op HRlog een post schreef over Google’s aanval op de mobiele telefoon. Google weet straks waar je bent, of waar je mobiel is, waar je vrienden zijn (via Open Social) en hoe ver die van je vandaan zijn en nog veel meer. Nu heeft Google het ‘Do no evil’ principe, maar zoals Marc Drees terecht stelt: macht corrumpeert en absolute macht corrumpeert absoluut. Maar in het geval van google moeten we daar even een tweetal nuances maken. Ten eerste: tot nu toe gaat het goed en ze hebben al een tijdje absolute macht. Dus misschien is google wel de uitzondering op de regel. Maar nog belangrijker: de macht van google komt van… ons. Het moment dat wij besluiten over te stappen naar een andere search engine of besluiten geen gebruik meer te maken van de open social netwerken, is de macht weg. Vergeet niet, veel van de eerste generatie webbedrijven zijn inmiddels marginaal geworden. Yahoo in Nederland is een marginaal bedrijf, wie kent Exite, Altavista en Ricardo nog? Dus de machtsposities van bedrijven zijn veel beperkter dan voroheen, maar toch is er een terechte angst daar.

Terug naar het verhaal. Zoals mogelijk bekend hecht ik minder waarde aan mijn privacy dan de gemiddelde Nederlander. Ik geloof bijvoorbeeld dat anoniem reageren op zakelijke weblogs geen goede zaak is. Als je niets te verbergen hebt, verberg je dan niet. Maar zoals afgelopen week aangegeven: begin maar met reageren, dan komt dat niet-anoniem reageren vanzelf (hoop ik). (meer…)

Zuckerberg (oprichter Facebook) verkoopt portie aandelen

Heet nieuws van Valleywag:

Mark Zuckerberg cashes out
Venture capital’s ancien régime has been overturned. We hear Mark Zuckerberg, the founder of Facebook, has cashed out — before an IPO, before a sale, and before his investors. In the company’s recent financing round, insiders believe, he sold about $40 million worth of stock. A tiny portion of his $5 billion stake, but in cash rather than on paper, and “enough that he never has to think about money for the rest of his life,” says a person made privy to details of the sale. On the Sand Hill Road of old, this is simply not how things are done

Het hele verhaal is hier te vinden.

Iets te maken met Beacongate?

Reageren op weblogs

Afgelopen week heb ik wat discussies gehad over het reageren op weblogs. Zo stelde Jorrit Blok dat hij zijn klanten, overwegend recruiters, probeerde te overtuigen om wél te reageren op blogs. Waarom? Tweeledig. Ten eerste wordt er nog al eens afgegeven op recruiters (ik ben daar zelf iemand van die dat ook goed kan) en dat is in zijn optiek slecht voor de markt. En daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Ten tweede is het goed voor je positie in google, want als je het slim aanpakt geef je aan voor welk bedrijf je werkt (in het geval van zijn klanten: het bureau) en een backlink is altijd goed voor je positie in google.

Ik weet echter ook dat er veel angst is onder mensen om te reageren. Het hebben van backlinks (blootgeven voor wie je werkt) is dan veelal nog enger, want ‘ik spreek niet voor mijn bedrijf’. Laat ik u één ding beloven: als u niet de bedrijfsnaam, maar uw eigen naam invult, zal niemand denken dat u namens het bedrijf spreekt. Die angst is geheel ongegrond, maar zit er goed in, zeker in Nederland. Maar dat is een argument om (semi) anoniem te reageren. Dan is er nog een heel groot aantal mensen dat helemaal niet reageert, en dat is jammer. (meer…)

Online referral programma’s, werken die eigenlijk?

Een referral programma is de meest effectieve manier om nieuwe medewerkers te werven. Dus online referral programma’s zijn een goede oplossing? Nee. Althans, niet zonder meer. En zeker niet op dit moment.

Wat is een referral eigenlijk?
Stel; ik wordt benaderd door een recruiter die ik goed ken. Zij (grotere kans dan een hij) is op zoek naar een … schaap met vijf poten. En laat ik nou toevallig een schaap met vijf poten kennen. Ik bel het schaap, vraag of zij (het is tenslotte een schaap…) geïnteresseerd is. Zo ja, dan zorg ik ervoor dat beide dames met elkaar in contact komen: een referral. Zo nee, dan meld ik dat aan de recruiter: geen referral.

(meer…)