TFHR: Interview met Olof Frankfort, HR manager van Macaw. Macaw is een IT bedrijf van 170 medewerkers in Nederland en voor het tweede jaar achtereen uitgeroepen tot beste IT werkgever van het land.Het belangrijkste aspect om te bereiken dat je de beste IT werkgever van Nederland wordt is door consistent en open te zijn in je beleid. (meer…)
Future of social networks
Ik word vaak gevraagd: wat is nu de toekomst van de sociale netwerken. Waar gaat het naar toe? Ik antwoord dan dat als ik dat met zekerheid zou weten, ik geen trainingen meer zou geven over het heden. Maar dat ik wel een aantal ideeën heb over waar het heen kan gaan. Hoe het er dan uit ziet, weet ik nog niet.
Vandaag lees ik op het weblog van Erwin van Lun, mensmerk.nl, twee van mijn toekomstvisies die langzaam beginnen waarheid te worden. De eerste is de koppeling tussen sociale netwerken en 3D werelden. Facebook koppelt nu al zijn database met Activeworlds. De koppeling tussen 3D werelden en sociale netwerken is voor mij een hele logische, aangezien mensen veel waarde hechten aan 3 demensionaal communiceren met elkaar. Active worlds is een soort second life, alleen dan meer besloten, wat voor- en nadelen heeft. De volgende stap is de combinatie tussen sociale netwerken als facebook, hyves en myspace en bijvoorbeeld het nieuwe home platform van playstation.
De tweede belangrijke trend die langzaam waarheid wordt, aldus hetzelfde weblog, is wat Seth Godin web 4.0 heeft genoemd. Namelijk dat je niet enkel meer weet wie wie kent, maar dat als bekend is dat jouw vrienden product X hebben gekocht en jij gaat ook een product in die categorie kopen, dat je sociale netwerk (of je telefoon of…) tegen je zegt: goh, je vriendin Jannie heeft recent ook een wasmachine van Bosch gekocht en heeft enkel problemen gehad. Of ‘je vriend Bas vliegt normaal mar Sky Europe naar Krakow en heeft nooit klachten, waarom zou je een dure vlucht van LOT of KLM nemen?’. De kracht van sociale netwerken met automatische recomendaties van mensen die je vertrouwd (of de massa die je kan vertrouwen, etc).
Is exhibitionisme een privé zaak?
Naar aanleiding van een artikel op HRlog onstond een bij tijd en wijle interessante discussie over de legitimiteit van het online screenen van kandidaten.
Deze discussie is relevant door de enorme en nog altijd sterk groeiende populariteit van de Social Graph (Facebook, MySpace, Hyves, Flickr, YouTube, etc.) Voor de Creators en Critics onder ons betekent het dat wij sporen hebben achtergelaten. Wij zijn vindbaar geworden.
En de vraag is nu of vindbaarheid gelijk staat aan gevonden mogen worden met als bedoeling een beeld te vormen van een potentiële medewerker.
Wekelijkse leesmap
Ook deze week is het me weer gelukt om een verzameling interessante onderwerpen te verzamelen die wat saaie uurtjes kunnen vullen.
Ik heb altijd behoorlijk veel werk aan het maken van links in mijn blogs. En ik heb al een aantal keer aan Floor aangegeven dat zij ook links in haar blogs moet opnemen. Al was het alleen maar om meer link juice te laten vloeien. Tot op heden zonder effect. Dus hoop ik maar dat dit artikel haar zal weten te overtuigen. Alvast bedankt, Penelope.
Anonieme CV op Monster, the story continues
Bijna twee maanden geleden heb ik anoniem een CV van een gewilde IT’er (de CV van een vriend van me, development ervaring in zowel .Net als in Java) anoniem op monsterboard gezet. Op HRlog heb ik verslag gedaan van mijn ervaringen. Vandaag, bijna 2 maanden na dato, kreeg ik weer een reactie. Deze partij benaderde me destijds al op een manier waarvan ik afvraag of ze ooit een reactie krijgen.
Helaas beschikken wij niet over uw telefoonnummer. Naar aanleiding van uw gegevens die wij via Monsterboard.nl ontvingen, willen wij u graag uitnodigen voor een gesprek in verband met mogelijk interessante vacatures. Wilt u zo vriendelijk zijn contact met ons op te nemen voor het maken van een afspraak?
Nee, mijn CV stond anoniem, natuurlijk heeft u geen telefoonnummer. Een mogelijk interessante vacature? Wat dan? Geef in ieder geval iets aan zou ik zeggen, dacht ik toen.
Nu krijg ik, bijna 2 maanden later, dus de volgende mail:Helaas hebben wij tot op heden nog geen reactie van u mogen ontvangen op onderstaand verzoek. Wilt u zo vriendelijk zijn en ons te informeren of u geïnteresseerd bent in een gesprek.
Verbazingwekkend dat men nu nog iets probeert, een beetje laat lijkt me, en dan wederom zonder mij een incentive, een aanleiding te geven om contact op te nemen. Dames en heren recruiters, snapt u niet dat uw werk is om iemand een beetje te verleiden?
Casual friday?
Casual friday? Nee, ondergoed woensdag. En Taiwan viert Audrey Underwear hun record verkopen door op woensdag enkel in hun ondergroed naar het werk te gaan.
Met dank aan Marloes
Misbranding
Als je arbeidsmarkt merk niet klopt, moet je het fixen. Voor de één moeilijker dan de ander. Het Britse MI6 (de geheime dienst, zeg maar de AIVD), heeft zo’n probleem dankzij… James Bond films.
Het grote succes van de films trekt veel mensen aan die ook wel spion willen worden, graag schieten en voor ‘hare majesteit’ willen moorden, aldus dit artikel op Yahoo. Zo zie je maar… een mooi merk, veel gratis aandacht en sollicitanties danzij de filmindustrie, maar helaas wel het verkeerde beeld (we hebben geen ‘licence to kill’ en dragen geen Beretta’s) wat dan weer tot veel teleurstelling leidt bij sollicitanten. En een hoop werk, wat ze zoeken juist andere mensen dan spionnen.
Overigens is het dus wel een krachtige tool, TV en film. We hadden hier in Nederland jaren geleden geloof ik nog een serie over de landmacht (met Tycho Gernant en Babette van Veen als ik me niet vergis), mede gefinancierd door de landmacht om het werk realistisch in beeld te brengen en zo mensen aan te trekken. Wordt het in deze arbeidsmarkt tijd voor nog enkele van dergelijke projecten?
Judge, Jury, and Executioner?
Google is al geruime tijd een 1.000 pound gorilla. Niet bepaald een beest waar je ruzie mee wil. Terughoudendheid is het credo, anders wordt je uit de groep gestoten. En op het Internet betekent dat onzichtbaarheid. Geen fijn vooruitzicht.
Maar nu lijkt het erop dat Google zijn macht op een wel heel bijzondere manier heeft laten gelden: door de Pagerank van met PayPerPost geaffilieerde bloggers te resetten (lees: op “0” zetten)!
In mijn ogen biedt PayPerPost een onfatsoenlijke service. Ze brengen adverteerders en bloggers bij elkaar op een soort marktplaats. Adverteerders bieden vergoedingen aan bloggers die positief over hun producten willen bloggen. Bloggers kunnen hierop inschrijven. Verkapte reclame onder de noemer blogging. De nachtmerrie van de Cluetrain Manifesto. Maar niet illegaal, en niet verboden.
Randstad & Vedior?
Vandaag is bekend gemaakt dat Randstad een bod heeft uitgebracht op Vedior. Vedrio steeg op de eerste geruchten (waar Adecco en Private equity werden genoemd) ruim 22%, en nadat Vedior bekend maakte dat ze inderdaad vriendelijke gesprekken met Randstad voerde zelfs 31%. Randstaad daalt 2,5%.
Corné van Zijl van SNS Asset Mangemend stelt dat op operationeel niveau bij een fusie van de twee uitzenders wel nog een aantal haken en ogen zijn: ‘Vedior bestaat uit veel verschillende bedrijfjes waarin het meerderheidsbelangen heeft. Heel anders dan bij Randstad. Dat is ook waarom niemand had verwacht dat ze samen zouden gaan. De structuren van de bedrijven zijn erg verschillend. Ik weet heel zeker dat het voor Vedior ook een verrassing is geweest.’
Het verbaast mij ook, omdat de NMA waarschijnlijk in Nederland toch wel eisen zal stellen. Hoewel de markt verdeeld is, zijn het beide toch wel hele grote spelers.
Hoe ver ga je als recruiter
Oud collega Wilco blogt op Emploit over een wel heel ver gaande manier om mensen te identificeren (en zwaar onnodig omdat ik weet over welke ex collega het gaat en die ook gewoon in digitale netwerken te vinden is, maar dat terzijde).
De case in het kort: je belt, doet je voor als student bezig met een onderzoek, vraagt om het mail adres van een bepaalde persoon (hoe je aan zijn/haar naam komt is me nog even een raadsel). Dat krijg je niet, maar hij mailt ‘haar’ wel, studenten helpen we graag immers. En dan krijg je een mail terug met ‘eigenlijk werk ik voor een gerenomeerd werving en selectiebureau en heb ik misschien een leuke baan voor je’.
How low can you go?
