Zoekt een opdrachtgever een programmeur? Kom dan niet met vrouwen aanzetten. Ze zijn weliswaar beter dan mannen, zo lijkt het, maar de gender bias overcompenseert dat, waardoor je vrouwelijke kandidaat afvalt ten gunste van de mannelijke kandidaat van je concurrent. Kun je geen mannelijke kandidaten vinden dan kun je natuurlijk ook verwijzen naar onderzoeken als deze en hopen dat je opdrachtgever niet doorheeft dat het nog niet peer reviewed is.
Zullen we recruiters door robots vervangen?
Dirk Goossens liet ons weten dat robots werk scheppen. Of dat waar is zullen we in de toekomst gaan zien. Het valt niet te ontkennen dat het dit jaar veel over het thema “de verandering van de arbeidsmarkt door verder gaande robotisering” ging. Onze trendwatchers en ander soort van wijze voorspellers buitelen over elkaar heen om aan te geven welke banen verdwijnen en welke verschijnen. Vaak zit er achter deze wijsheid een gedachte als “Dat de technologische veranderingen meer een banen generator zijn dan een banen vernietiger”. De redenering loopt ongeveer als volgt; technologie geeft productiviteit, productiviteitverhoging geeft economische groei, economische groei betekent meer werk. Zeker, het werk verandert, maar meer werk?
Als historicus heb ik mijn twijfels. Het klinkt als een logische redenering maar met wat goede wil kan ik zeker historische voorbeelden van economische groei door technologische veranderingen geven die voor veel mensen weinig goeds hebben betekend. Natuurlijk werden er ook veel mensen later beter van. De Dickiaanse voorbeelden van armoede van arbeiders die in plaats van hun vroegere handwerk, toen in fabrieken, mijnen en boerderijen moesten werken zijn legendarisch. In Rusland wilde revolutionaire denkers snel van de rurale samenleving naar een technologische samenleving om een proletariaat te kweken dat door armoede rijp zou zijn voor de revolutie.
2016 volgens John – pardon, dr John – Sullivan
Het feestseizoen is begonnen. Sinterklaas is in het land en bij mij in de straat heb ik de eerste kerstversieringen gesignaleerd. De komende weken staan in het teken van cadeautjes en surprises. Ook de denkers over ons vak hebben hun verrassingen van een strik voorzien en vol verwachting staan we klaar voor het uitpakken van een stroom aan forecasts. Wat staat ons in 2016 allemaal te wachten?
Bij John – pardon, dr John – Sullivan is er in dat geval nooit sprake van een surprise. Strikt op tijd trakteert hij ons via ERE.net op zijn jaarlijkse feuilleton – deel 1 en deel 2 – met ‘important emerging trends’, inclusief ‘best practices’. En beware: “Not following trends can be a mistake.” Omdat een gewaarschuwd mens voor twee telt, hierbij alle twaalf op een rij. Van ‘least high impact’ tot ‘highest impact’. In één lang verhaal. Mét commentaar.
Textio, een bijzonder interessante tool voor vacatureteksten
Door TalentBin oprichter Peter Kazanjy werd ik gewezen op Textio, een Amerikaanse startup die stelt vacatureteksten zodanig te kunnen optimaliseren dat de performance (waarover later meer) verbetert:
Textio creates job ads that fill roles faster with more qualified and diverse candidates
Het woord creates moet je niet letterlijk nemen, want Textio maakt geen vacatureteksten, maar geeft inzicht in de sterke en zwakke kanten van een vacature. Dat is op zichzelf al meer dan interessant en daarmee is er alle reden voor een klein onderzoekje.
Hoe recruitment zichzelf kan redden
Er raast weer eens een onderzoek over het internet. Het gaat over banen die de komende jaren al of niet gaan verdwijnen. Onder de titel We moeten er dwars doorheen heb ik er al eens naar verwezen, al moet ik bekennen dat ik dat niet zo in de gaten had. Het onderzoek heeft zijn weerslag gevonden in een 72 pagina’s lang rapport, met een heleboel formules erin en aan het eind in piepkleine lettertjes een vijftien pagina’s tellend overzicht van 702 soorten banen die het meeste risico lopen om op termijn door iets geautomatiseerds te worden overgenomen. Er zaten er wel een paar bij waarvan ik me afvroeg hoe ze zich dat voorstellen.
Op plaats 669 (hoe lager, hoe slechter het eruitziet), met een waarschijnlijkheid van 98%, staan bijvoorbeeld ‘models’. Ik ga ervan uit dat dat fotomodellen zijn en hoewel een gemiddeld model er op foto’s inderdaad uitziet als een robot – met dank aan Photoshop – vraag ik me toch af wie dan tijdens al die Fashion Weeks de nieuwste couture gaat showen, al helemaal omdat de ‘fashion designers’ maar iets meer dan 2% kans lopen om weggeautomatiseerd te worden. Iemand moet het dragen, toch? Maar dit terzijde. Een interessantere vraag is: hoe gaat het met recruiters aflopen?
CPB komt met nieuwe ‘ramingen’ voor werkloosheid
En we hebben er weer een paar nieuwe ‘ramingen’ bij van ons nationale gokinstituut, het CPB. Wat gezien de kwaliteit van die ‘ramingen’ steeds meer een acroniem lijkt te voor het Centraal PrutsBureau. Want de ‘ramingen’ voor de werkloosheid blijven maar wijzigen. En natuurlijk is de richting van die wijziging één kant op: omhoog. Want de optimistische bias van het CPB is werkelijk ongekend:
Werkloosheidsramingen CPB voor 2013 en 2014 sinds augustus 2012. Bron: CPB
De ‘ramingen’ van het CPB voor de werkloosheid in 2013 gaan van 7,0% (in augustus 2012) naar 8,5% nu (augustus 2013). In een jaar tijd een groei van 1,5%, oftewel een schattingsfout van 21,4%. Da’s bijna hetzelfde als blind gokken.
CPB doet weer eens Ezeltje Prik met cijfers
Het Centraal Prutsbureau is vandaag met haar kwartaal‘raming’ van de economie gekomen. En een vast onderdeel van die ‘raming’ is de werkloosheidsontwikkeling. Om de kwaliteit van dit onderdeel van de CPB ‘raming’ in enig perspectief te plaatsen heb ik de laatste vier ramingen eens onder elkaar gezet:
In 9 maanden tijd loopt de CPB ‘raming’ voor de werkloosheid in 2013 op van 7% naar 8,25%. En in 3 maanden tijd loopt de ‘raming’ voor 2014 op van 7,75% naar 8,75%. Een stijging van de werkloosheidsprognose voor 2013 met 1,25% in 9 maanden is op jaarbasis een rekenfout van 24%, een stijging van de werkloosheidsprognose voor 2014 met 1% in 3 maanden is op jaarbasis een rekenfout van maar liefst 52%. Dit zijn geen ramingen, dit is Ezeltje Prikje met cijfers!
CareerXroads SoH rapport is volstrekt onbetrouwbaar
In de VS is het een redelijk event; de jaarlijkse publicatie van het CareerXroads Sources of Hire (SoH) rapport. En ook dit jaar is de publicatie niet ongemerkt voorbij gegaan. Wat volstrekt bizar is als je naar het aantal respondenten kijkt waar dit rapport op is gebaseerd. Van de 200 uitgenodigde bedrijven zijn er slechts 37 die hebben gereageerd… Waarbij 200 al een bizar klein aantal is, laat staan die 37.
Desondanks zeggen de auteurs (Gerry Crispin en Mark Mehler) dit:
The Source of Hire Survey gets a ~20% response rate year over year which is statistically significant. The reason is two-fold: we limit our invitations to participate to a biased but predefined sample – 200-400 large, highly competitive US-based firms whose staffing leaders are personally known to the authors
Ooit van de term fundamentally flawed research gehoord? Dit klinkt als een schoolvoorbeeld. Desondanks vinden de auteurs dat ze de lezers nog de les moeten lezen over de kwaliteit van hun data waarin ze een viertal kenmerken onderscheiden: Completeness, Accuracy, Reliability and Validity. Op basis van hun verzamelmethode kan de data waarop hun rapport is gebaseerd aan geen van deze kenmerken voldoen.
Wil je toch de volstrekt onbetrouwbare resultaten weten? Dan is het rapport hier te vinden.
Autoverkopen PIIGS-landen zakken verder in
Een proxy voor de gezondheid van de economie is het aantal autoverkopen. En als we kijken naar de ontwikkeling van het aantal verkochte nieuwe auto’s in de PIIGS-landen (Portugal, Italie, Ierland, Griekenland en Spanje) sinds 2008 dan zien we wat dat betreft een meer dan zorgwekkende ontwikkeling:
Trendlijn autoverkopen PIIGS-landen op basis van 12-maands gemiddelden, jan 2008 – juni 2012. Bron: ACEA
Werkloosheid in de VS: welke cijfers kloppen?
Morgen komt het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics (BLS) met de werkloosheidscijfers over de maand juli. Deze cijfers worden in de economische wereld met grote spanning afgewacht. Voor- en tegenstanders van de double dip zullen de cijfers als een bewijs van hun gelijk proberen uit te leggen en eventueel afwijkende resultaten naar hun wereldbeeld proberen te modelleren.
Er zijn naast de BLS echter meerdere bronnen die een beeld schetsen van de arbeidsmarkt binnen de VS. Zoals de cijfers van Amerika’s grootste payroller: ADP. Dan zijn er natuurlijk ook nog de resultaten van LinkUp, de vertical search engine die uitsluitend wervingssites van bedrijven spidert. En niet te vergeten Gallup, het onderzoeksbureau dat dagelijks het sentiment van Amerika peilt.
Tomorrow, the U.S. Bureau of Labor Statistics (BLS) comes with the unemployment figures for the month of July. These figures are eagerly awaited in the business world. Supporters and opponents of the double dip will try to explain the figures as proof of their argument and will try to model any possibly divergent results to their evidence.
There are however, several sources in addition to the BLS, who provide a snapshot of the labor market in the U.S., like the numbers of America’s largest payroller: ADP. Then there are of course the results of LinkUp, the vertical search engine that exclusively spiders recruitment sites from companies. And don’t forget Gallup, the research firm that daily assesses the sentiment of America.