Het succes van Twitter is op zichzelf al bizar. Maar gegeven de beschikbaarheidsproblemen van deze ‘service’ is het helemaal onbegrijpelijk.
Gelukkig weet Geek and Poke ook deze situatie te duiden:
Vandaag dan het lang verwachte vervolg van de serie gebruiksvriendelijkheid en vacaturesites; waarbij een aantal sites (‘de stamgasten’) op allerlei aspecten worden onderzocht.
En we waren bij deel 7, de job agents. Vandaag is Stepstone aan de beurt, nadat Nationale Vacaturebank, Monsterboard, Intermediair, Totaljobs en Werk.nl reeds zijn voorgegaan.
Wat kan HR leren van de ontwikkelingen binnen de wondere wereld van online recruitment en daarbuiten? Veel, heel veel. Traditioneel is een HR afdeling al vrijwel onzichtbaar binnen het eigen bedrijf. Tenslotte is het een stadafdeling wiens activiteiten zelden of nooit op een kritiek pad liggen. Laat staan dat een HR afdeling een gezicht buiten het bedrijf heeft.
Ben ik hier een beetje HR bashing aan het doen? Integendeel. Het probleem ligt er juist in dat er mijns inziens een perceptieprobleem bestaat ten aanzien van het belang van de HR-afdeling voor een organisatie. En dat met de ontwikkelingen op het gebied van online recruitment en sociale media de HR afdeling een veel belangrijker rol kan, en zou moeten, spelen.
Senior employment Resource – Jobs for the Older Worker. Ongelogen. Dat staat in de bovenste balk van mijn browser als ik naar Wiserworker ga. En nee, het gaat niet om vacatures voor pensionados; het is een site voor werkzoekers van 40 en ouder…
Ik voel me spontaan een opgewarmd lijk als ik zoiets lees; tenslotte ben ik al bijna 50. Ik heb direct een rollator besteld. Online wel te verstaan, want ik ben wel een krasse knar.
We hadden al niche vacaturesites per regio en per functiecategorie, maar gaan we nu ook niche sites per leeftijdscategorie krijgen?
Te beginnen met de ‘oudere’ werkzoeker?
Vrijdag is het werkloosheidspercentage over mei 2008 in de VS bekend geworden: 5,5%. En dat is de grootste groei in werkloosheid sinds 1986. Slecht nieuws dus, heel slecht nieuws.
In een global economy zal deze steen in de vijver ook rimpelingen geven in andere landen. Zeker in combinatie met de altijd maar stijgende olieprijzen.
En deze cijfers maken een einde aan het voorzichtige optimisme van analisten in de VS die dachten dat de economie zich aan het stabiliseren was. En die de zomer dus met vertrouwen tegemoet zagen.
Hoewel dit natuurlijk ook zijn effect op Nederland zal hebben is de vraag in welke mate. Kristallen bollen in overvloed, maar only time will tell.
Door één of ander mysterieus probleem laat het aantal views op dit moment niet het juiste aantal zien. Er wordt aan gewerkt (is mij verteld).
Mijn excuses voor dit hopelijk zeer kleine ongemak.
Een vriendin zei het laatst nog tegen me: het lijkt wel of iedereen een tattoo heeft. Nu is het zomers weer en zie je doorgaans meer van het lichaam van je medemens. En die herbergen, zeker op de kunstacademie, nogal eens een tattoo of piercing hier en daar.
Kan dat?
Of dergelijke lichaamsversiering ‘kan’ op de werkvloer gaat enigzins gelijk op met de discussie hoe ontbloot werknemers erbij mogen zitten. Populaire te versieren (of te verminken, naar mijn vaders oordeel) plekken zijn buik, rug, schouder, bovenarm en been. Dus met een t-shirt en kekke capri ziet niemand er wat van.
Steve Ballmer is de CEO van Microsoft. Bepaald geen misselijke functie. En daar moet je toch behoorlijk level-headed voor zijn. Toch?
Maar daar blijkt in een interview met de Washington Post toch redelijk weinig van; getuige zijn visie over media.
Want op de vraag hoe hij de toekomst van de media ziet gaf hij het volgende antwoord:
Number one, there will be no media consumption left in 10 years that is not delivered over an IP network. There will be no newspapers, no magazines that are delivered in paper form. Everything gets delivered in an electronic form.
De serie over vacaturesites en gebruiksvriendelijkheid heeft enige tijd stil gelegen. Ik ben het natuurlijk niet vergeten; maar het onderwerp job agents had wat meer voeten in de aarde dan ik in eerste instantie had verwacht. Waardoor het een beetje op de achtergrond is geraakt.
Maar ik was nog helemaal niet klaar met het vergelijken van vacaturesites. En om er weer een beetje in te komen, vandaag een intermezzo. Over hoe lang het duurt voordat de homepage van onze stamgasten op het scherm staat
En daar zitten nogal forse verschillen tussen.
De gebruikerservaring op websites is zelden om over naar huis te schrijven. En soms is het zelfs een soort foltering, waarbij je je in allerlei bochten moet wringen om tot het gewenste eindresultaat te komen.
Aangezien vrijwillige foltering (en daarvan genieten) is voorbehouden aan een relatief klein percentage van de mensheid zijn er dus veel bezoekers die in zo’n situatie afhaken. En even bij de buren gaan kijken. Waar het niet zelden even slecht is gesteld.
En ik snap nu waarom.