Afgelopen week heb ik wat discussies gehad over het reageren op weblogs. Zo stelde Jorrit Blok dat hij zijn klanten, overwegend recruiters, probeerde te overtuigen om wél te reageren op blogs. Waarom? Tweeledig. Ten eerste wordt er nog al eens afgegeven op recruiters (ik ben daar zelf iemand van die dat ook goed kan) en dat is in zijn optiek slecht voor de markt. En daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Ten tweede is het goed voor je positie in google, want als je het slim aanpakt geef je aan voor welk bedrijf je werkt (in het geval van zijn klanten: het bureau) en een backlink is altijd goed voor je positie in google.

Ik weet echter ook dat er veel angst is onder mensen om te reageren. Het hebben van backlinks (blootgeven voor wie je werkt) is dan veelal nog enger, want ‘ik spreek niet voor mijn bedrijf’. Laat ik u één ding beloven: als u niet de bedrijfsnaam, maar uw eigen naam invult, zal niemand denken dat u namens het bedrijf spreekt. Die angst is geheel ongegrond, maar zit er goed in, zeker in Nederland. Maar dat is een argument om (semi) anoniem te reageren. Dan is er nog een heel groot aantal mensen dat helemaal niet reageert, en dat is jammer.

Nu weet ik van b.v. HRlog, waar ik vroeger blogde en nog actief ben, dat veel mensen in zijn geheel niet durven te reageren, mede door de felheid van een aantal mensen. Ik ben daar zelf ook debet aan. Want inderdaad kan ik hard uithalen, vooral naar mensen die niet lezen. Zoals op het stuk op marketingfacts waar ik Jelle Kolleman (die ik overigens persoonlijk ken) volgens een enkeling die me er (face to face) op aanspraak ‘fileer’. Het grappige is dat mensen zelden kunnen toegeven dat ze het niet goed begrepen hebben (dat is dan de fout van de blogger, mij in dit geval, die heeft niet duidelijk en ondubbelzinnig genoeg geschreven), maar bij uitleg nooit zeggen: ‘goh, dat heb ik verkeerd begrepen, altijd zeggen dat zaken genuanceerd worden, of erger, dat de mening ‘draait’, iets dat natuurlijk sinds de verkiezingen een favoriete afzeik term is geworden’.

Spijtig is dat mensen ook zelden vragen stellen ter verduidelijking. Als je ziet hoeveel reacties worden gegeven op basis van valse data en van valse aannames, is een vraag stellen hoe iets bedoeld is, soms erg verhelderend. Iedereen zegt altijd dat we bij tekst de interpretatie van non verbale communicatie missen, maar niemand past zijn gedrag daarop aan door meer te vragen. Spijtig.

Dat jammer is, is dat veel mensen niet durven te reageren omdat ze bang zijn aangepakt te worden. Zeker op HRlog weet ik dat ik met mijn felheid in reacties daar mede debet aan geweest ben. Alleen, als je de conversatie ontwijkt, hoe kan je iemand dan ooit op andere gedachten brengen? Of als dat niet kan of niet je doelstelling is, in ieder geval aangeven dat je het er niet mee eens bent. Elke blogger staat open voor kritiek en commentaar. Hoewel er mensen zijn die van mij zeggen dat ik dat niet sta, beloof ik u: ik sta er zeker voor open. Er is veel voor nodig mij van gedachten te veranderen, dat wel. Maar goed, onderbouwd commentaar stel ik heel erg op prijs. En daar zit overigens ook de angel van het verhaal: het woordje onderbouwd.

Want veel onderbouwingen worden gedaan op basis van uitspraken als:

– zo werkt het natuurlijk niet
– zo gaat het al jaren
– ik heb anders gelezen dat…
– etc.

Dat zijn in mijn optiek geen onderbouwingen. Iets lezen dat het anders is… tja, je leest nu dat het wel zo is, wie heeft er gelijk? Onderzoek is ook zoiets, zoals Paul Molenaar recentelijk zei: je zoekt het onderzoek dat bij je past, dat geloof je. En als je praat over de toekomst is ‘zo gaat het al jaren’ nooit een argument.

Maar een goede argumentatie hoeft soms ook niet onderbouwd te worden met andermans uitspraken, het kan soms juist een gedachtengang zijn, een redenering. Dan hoef je het niet met elkaar eens te zijn, maar heb je een inhoudelijk debat. Interessant is dat als je dat met respect doet, je ook met tegengestelde meningen veel aan elkaar kan hebben. Het zet mensen aan het denken, aan het twijfelen, zelfs arrogante kwallen zoals mij.

Dus recruiters en HR managers van Nederland: reageer. Ben niet bang om kritiek te krijgen, als je weet dat je inhoudelijk sterk genoeg bent, reageer gewoon en meng je in een discussie, met respect uiteraard. En tot slot nog een tip: reageer niet als je in een slecht humeur bent, net zo min als je dan moet bellen. Ga ik me ook aan proberen te houden…