Vandaag kreeg ik de ICT Barometer van Ernst & Young onder ogen. Dit begint met de stelling: Jobhoppen wordt weer populair nu de arbeidsmarkt zodanig overspannen is dat werknemers meer en meer de blijf-veilig-zitten-waar-je-zit-mentaliteit over boord zetten. Dit geldt echter niet voor ICT’ers. Deze groep is het minst geneigd tot het wisselen van baan, ondanks de grote vraag naar ICT’ers op de arbeidsmarkt.
Dan komen de vragen: waarom is men dan wel vertrokken. Doorgroeimogelijkheden staat hier op één, gevolgd door een meer aansprekende werkgever, salaris en betere sfeer. Een kwart heeft de intentie om te switchen komend jaar met als hoofdreden: meer doorgroeimogelijkheden (60%), gevolgd door meer salaris (55%). De hoofdreden van mensen die niet willen veranderen van baan is: voldoende inhoudelijke uitdaging.
De conclusie lijkt duidelijk: zorg bij IT’ers voor inhoudelijk aantrekkelijk werk tegen een goed salaris, en ze willen helemaal niet weg.
De rest van het rapport gaat o.a. over salaris en secundaire voorwaarden. Nu ben ik niet zo happig om dit soort cijfers doorgaans te publiceren, want ik ken de waarde ervan en die is meestal erg laag. Voor echte cijfers over salaris en secundaire voorwaarden zijn een aantal partijen die daar gedegen onderzoek naar doen, zoals De Breed, Hay en de Human Capital Group, en niet een ICT barometer van Ernst & Young. Maar om er toch één slide uit te halen: op slide 22 staat dat mannen gemiddeld veel meer secundaire voowaarden hebben dan vrouwen, meer mobiele telefoons, meer laptops, meer auto’s. Dat is toch wel bijzonder (als het representatief is).
Opvallend is wel dat de mobiele telefoon en de laptop veel belangrijker worden gevonden dan de lease auto en de bonusregelingen.
Wat daarna wel interessant is, is de digitale sollicitatie. Men geeft namelijk aan dat in slechts 66% van de gevallen je digitaal kan solliciteren. In alle eerlijkheid: we zijn bij Digitaal-werven nog geen enkele site tegen gekomen waar dit niet kan. Dus wederom trek ik de representativiteit van het onderzoek sterk in twijfel. Het heeft waarschijnlijk te maken met de definitie van ‘digitaal solliciteren’ die in dit onderzoek niet helder zal zijn. Ik hoor en leer het vaker, maar ik ben benieuwd of iemand mij een IT bedrijf kan aanwijzen waar je niet per e-mail je CV naar toe kan sturen.
Wat wel opvalt is dat 38% een digitale database met sollicitanten heeft (dat kan dus beter) en 31% een voorselectie doet op basis van een digitaal-sollicitatie formulier. In alle eerlijkheid, dat laatste is natuurlijk al erg twijfelachtig en formulieren zijn doorgaans al een afhaak reden voor sollicitanten. Dus of het nu positief is dat dat percentage stijgt moet je je afvragen. Je kan natuurlijk zoals LogicaCMG en Sogeti bijvoorbeeld gewoon een tweesporen beleid invoeren: zowel een formulier als gewoon per e-mail.
Grappig genoeg worden de snelheid van solliciteren en het gemak voor de respondent als belangrijkste redenen gegeven voor het digitale proces. Iets dat we in Digitaal-Werven niet tegenkomen, want de snelheid (met name van reacties) is ronduit bedroevend te noemen naarmate het proces ‘digitaler’ wordt (lees: meer formulieren). En gemak is iets waar nog veel op te winnen is.
27% van de recruiters geeft voorkeur aan een geschreven brief… ik kan niet anders zeggen dan: ENG (vooal in de ICT). Gelukkig geeft 50% de voorkeur aan een digitale sollicitatie (per e-mail bijvoorbeeld), dus het is nog maar de minderheid.