Stel; ik ben een verlegen grafisch ontwerper. Ik hou er niet van om over mijzelf te praten en al helemaal niet over wat ik al dan niet bereikt heb. Tegelijkertijd maak ik prachtige ontwerpen, en mijn werkgever is heel erg blij met mij.
En ik heb natuurlijk geen Hyves, Linkedin of ander ‘sociaal’ profiel. En ik heb zeker geen site waar ik mijn portfolio tentoon stel. Het idee alleen al! Brrr…
Maar ik koester een geheime, brandende ambitie. Ik wil de beste grafisch ontwerper van de hele wereld worden. Oke, misschien wat overdreven; maar dan in ieder geval de beste van Nederland.
Dus moet ik solliciteren. Vreselijk. Maar mijn ambitie drijft me tot deze activiteit. En ik solliciteer online naar een nieuwe baan. Bij een zeer gerenommeerd bureau.
Ik heb alle kwalificaties. Maar ik wordt niet uitgenodigd. Desillusie! Knagende twijfel!! Boosheid. Afijn, een prutervaring. How come?
Wel, de meeste recruiters zoeken tegenwoordig sollicitanten op. Linkedin, Xing, Hyves zijn de online smoelenboeken waar recruiters naar toe surfen voor een eerste ‘referentie’. Om het daar ook vaak bij te laten.
En daar ben ik dus niet te vinden. Met als resultaat een zeer vette kans dat ik daardoor buiten de boot val.
Zeker als mijn ‘concurrenten’ daar wel aanwezig zijn; met gepimpte profielen. Oftewel, de verpakking telt! Volgens mij zijn de Griekse goden daarmee al eens van een koude kermis thuis gekomen; maar we hebben blijkbaar nog weinig geleerd.
Ter vergelijking: Vroeger was het voldoende om als voetballer gewoon goed te voetballen. Tegenwoordig krijgen voetballers media training. Hoera! De meeste van die knapen wil je helemaal niet horen praten. Te stom voor woorden; ook na zo’n training. Maar ze kunnen prachtig voetballen.
Waarom kunnen we het daar niet bij laten?
Chris Stapper
says:@Marc
Dat vind ik een mooi streven, daar ga ik mijn schouders onder zetten!
Marc Drees
says:@Chris:
Brugman zal in jouw schaduw komen te staan
Chris Stapper
says:Uh jah, hoewel ik hoop dat ik heb duidelijk gemaakt dat die strategie niet de voorkeur geniet.:D
Ik studeer nu een half jaar filosofie aan de uni en ik heb al een en ander meegemaakt, geweldig.
Ik hoop dat ik ook leer praten als brugman.:D
Marc Drees
says:@Chris:
Jouw antwoord is dus de lange versie van de constatering dat filosofen ongelofelijk goed kunnen lullen?
Bas van de Haterd
says:@chris: ik was hem al weer vergeten, maar dat was inderdaad één van de top opmerkingen op Digitaal-Werven 🙂
Chris Stapper
says:Filosofen strategie #1
Ontkracht je tegenstanders argument
Strategie #2
Wanneer dit faalt, verzin iets compleet anders en draag dat als oplossing aan.
Strategie #4
Wanneer dit niet lukt, niet mogelijk is, of al gedaan is, ontken dan een van de basis aannames van je tegenstander
Strategie #5
When all else fails, just talk for the sake of it.
Marc Drees
says:@Chris:
Ik dacht je als filosoof vooral ongelofelijk slap moest kunnen ouwehoeren. Mijn fout 😉
Chris Stapper
says:Dit doet me denken aan de vrij onschuldige opmerking op digitaal werven waarin werd gesteld dat als je geen noreply@ mailadres gebruikte, je allemaal mails kreeg!
Beroepen hebben nu eenmaal verschillende vlakken waarop je uptodate moet blijven. Als organisatieadviseur moet je enige managementliteratuur lezen. Als filosoof moet je enorm veel lezen. Als recruiter moet je een linkedinprofiel maken. Ik zie niet in hoe dat precies anders is. Behalve dan dat je op een andere manier bezig bent met je vakgebied.
Bas van de Haterd
says:@quintin: dank je voor deze nuttig en zeer inhoudelijke bijdrage.
Quinten
says:Graag een spellingscontroler voor Bas, want als je zo schrijft kan ik me voorstellen dat je niet op internet te vinden wil zijn.
Marc Drees
says:@Bas:
Wat was het ook weer? Oh ja, professioneel bemoeial!
Nou, dat hebben ze dus geweten. Overigens geheel terecht.
Bas van de Haterd
says:Ik denk dat er gelukkig genoeg bedrijven zijn die geen online identiteit ook op prijs stellen 🙂 Ik ben in ieder geval een groot voorstander van het feit dat als je het niet leuk vind, je het niet moet doen. Ik kreeg laatst een berichtje van een ‘hyves vriendin’ (toevallig graficus) die stelde dat ze d’r hyves had afgeschaft. Ze kreeg het gewoon niet goed genoeg onde de knie, zoals ze wel met Myspace had. Beter niet dan slecht, zeker omdat het ook een beetje haar visite kaartje natuurlijk is. Dat getuigd van visie volgens mij.
Als je niet kan schrijven, probeer het dan niet. Als je het niet leuk vind, idem. Ik kreeg een tijdje terug in één van mijn linkedin trainingen de vraag: moeten we hier iets mee? Waarop ik zei: nee, en jij zeker niet, want deze opmerking leert mij dat je er geen bal aan vind. Dat klopte.
Ik stelde vervolgens wel dat in mijn optiek je over 5 jaar geen recruiter meer kan zijn zonder goed in linkedin te zitten. ‘dus we moeten er wel iets mee’, waarop ik zei: ‘nee, maar je MOET geen recruiter zijn, dat wil je toch zijn? Je moet doen wat je leukt vind. En als je Linkedin en netwerken niet leuk vind, vraag ik me af of je recruiten wel leuk vind’.
Uiteraard had ik het toen heel erg afgedaan…