Zoals de frequente lezers van dit blog weten ben ik een groot Seth Godin fan. Helaas ben ik de afgelopen weken zo druk geweest met van alles en nog wat (o.a. genieten van het mooie weer) dat ik een grote achterstand had in mijn RSS reader en ook Seth’s blog al tijden niet gelezen had. Daarom nu niet een uitgebreide analyse van wat we van deze man kunnen leren, maar een aantal berichten en hun impact (in mijn optiek) op de wereld van HR en arbeidsmarktcommunicatie.

Zoals altijd gaat het erom dat je ‘edgy’ bent. Als je niet ‘on the edge‘ zit, ben je middle of the road en middle of the road is niet wat mensen doorgaans zoeken. Natuurlijk, er zijn mensen die graag de nuance zoeken, D’66 heeft nog steeds stemmers en groeit. Maar de echte groei zit al jaren in de twee meest extreme partijen, de SP en Wilders. Vooral in arbeidsmarktcommunicatie is veilig spelen niet de weg te gaan. Waarom falen 99,9% van de wannabee virals? Omdat ze niet het lef hebben om ver genoeg te gaan. Nederland heeft maar één echte viral gehad: die van Rhinofly. De enige andere semi succesvolle (die van Reed Business) had zo’n groot media budget dat het eigenlijk geen viral te noemen was. Als je niet het lef hebt ver te gaan, ga dan niet proberen een viral te maken.

Hetzelfde geldt eigenlijk voor vacatures. De vertaling van dit stuk over B2B selling. Het moment dat je gaan praten over requirements, heb je al verloren. Het moment dat je een middle of the road baan hebt zal je middle of the road mensen aantrekken, met veel moeite. Misschien lastig voor recruiters er invloed op te hebben, maar de inhoud van het werk is essentieel voor arbeidsmarketing. In het vervolg op een leuke baan, breng hem ook vanuit een ‘klant perspectief’. Schrijf je vacatures niet van: dit zoeken we, dit ga je doen, maar hierin kunnen we je helpen, dit is wat wij je bieden als bedrijf.

En hoe zit het toch met de ‘brand cycle’s‘? Waarom is het bedrijf het ene jaar de top werkgever en daalt het daarna? Waarom waren jaren geleden, toen ik op de middelbare school zat, de Unilevers en P&G’s de werkgevers waar iedereen voor wilde werken? Daarna de accountants kantoren, laters de grote IT consultants en tussendoor nog de banken? Veel bedrijven werken naar middelmatigheid als ze groeien en worden vol van zichzelf. Mijn oude hogeschool heeft jaren en jaren geroepen dat ze de allerbeste waren, want de audit had dat gezegd. 10 jaar later en één audit verder stonden ze laatste… De stappen zijn eenvoudig, het begint met ‘wie is dat?’, gevolgd door ‘die moeten we hebben’. Daarna komt ‘ik wil een …, maar goedkoper’, waarna je vervolgens komt in de nieuwere versies en dan weer in vergetelheid raakt. Gelukkig is er ook nog een cult, waardoor een aantal mensen weer terug komen. Soms is het goed als bedrijf een break te namen, of als persoon. Niet steeds ‘in the picture’ staan. Of je moet blijven vernieuwen. Er zijn maar weinig bedrijven die altijd aan de top staan, McKinsey is op werkgeversmerk misschien wel de uitzondering (of kennen jullie nog anderen?)

Website traffic, veel ervan verlaat uw site meteen. Wat doe je daarmee? Misschien wel niets. En dat is niet erg, als veel van die traffic toch eigenlijk geen interesse heeft, moet je er geen tijd in stoppen. Maar het is wel goed te weten hoeveel het is en waar die vandaan komt. Hoeveel van de directe kliks van Monster en StepStone verlaten uw website meteen? Hoeveel kliks op een google adword verlaat de website meteen? Meet als recruiter waar je traffic vandaan komt en hoeveel ‘bounces’ je hebt van elke bron. Zelfs een gratis programma als google analytics kan het, dus uw IT afdeling moet dergelijke cijfers zo boven water kunnen krijgen!

Tussendoor een interessante les van de tijd van Henry Ford. Eén van zijn uitspraken is me altijd bijgebleven:

There is one rule for the industrialist and that is: Make the best quality of goods possible at the lowest cost possible, paying the highest wages possible.

Seth Godin stelt hier over:

Instead of paying people the lowest amount he’d need to find enough competent workers to fill the plant, he paid them more than he needed to because his systems made them so productive. He challenged his workers to be more productive so that they’d get paid more.

Het nadeel nu is echter dat de meeste mensen niet meer met hun handen, maar hun hoofd werken. En dat brengt hele andere productiviteitsissues mee. En daarom zijn velen niet zo zeker van hun zaak, want de toegevoegde waarde wordt lastiger te bewijzen.

En dan nog even over discriminatie. Onderbewust, maar oh zo waar. Want wij oordelen naar wat we zien. Heerlijk, dat de electronische eeuw die we nu hebben niet per sé mee hoeft te betekenen dat we elkaar moeten zien om contact te hebben. Veel van de duizenden lezers van dit blog hebben mij nog nooit echt gezien, misschien een foto hier of daar, maar niet echt. En toch hebben jullie allemaal een mening over me, sommige zelfs een beeld hoe ik er uit zie. Nu de middelen het toestaan zie je leeftijd, ras en zelfs geslacht van minder belang worden bij het oordeel over mensen, de inhoud komt eindelijk voorop te staan.

Tot slot nog wat schrijftips (ook voor vacatures) die je kan leren van bloggers:

• Gebruik kopjes (niet zoals deze blogpost dus)
• Schrijf kort en bonding (met 140.000 vacatures per 3 weken is er genoeg te lezen)
• Geef mensen de optie verder te lezen (niet alles hoeft in de vacature te staan, gebruik korte teksten op vacaturebanken en uitgebreide versies op je website)
• Gebruik links (jawel, een vacature met links, het internet hangt er van aan elkaar, ik moet ze nog tegen komen in vacatures)
• Zorg voor interactie mogelijkheden (een vacature zonder e-mail adres én telefoonnummer is DOM)
• Gebruik opsommingen (mensen vinden lijstjes leuk, puntsgewijs dingen neerzetten)
• Zeg waar het op staat (marktconform salaris, goede voorwaarden, flexibele werkgever, geweldige opleidingsmogelijkheden, stuk voor stuk nutteloze nietszeggende termen die je kan uitwerken).

En tot slot, de laatste les van Seth van dit weekend: wachten tot het laatste moment is nooit slim. Talent management, zorg dat vervangers klaar staan. Maar ook praten en werven nog voor een functie vrij komt. Netwerken noemen we dat.