Recent ben ik overgegaan tot een nieuwe strategie om het aantal connecties op Linkedin beneden de 150 te houden. Iedereen die per week meer dan 20 connecties aan zijn totaal toevoegt, verwijder ik uit mijn lijst van connecties.
En dat ruimt lekker op! Want het lijkt wel een virus aan het worden waar steeds meer mensen mee worden besmet. En zo heb ik vandaag een aantal goede (en minder goede) bekenden uit mijn lijst verwijderd.
Verzamelen? Waarom eigenlijk?
Ze hebben natuurlijk allemaal 500+ connecties; en waarschijnlijk nog veel, veel meer. En god mag weten waar ze dat voor gebruiken; maar ik wil het niets eens weten.
Daarnaast weet ik ze toch wel te vinden; via e-mail, Skype of mobiel. Er gaat namelijk geen enkele waarde uit van Linkedin voor mensen die ik goed ken.
Slechts van beperkte waarde
De enige waarde die ik aan Linkedin ontleen is zoeken. Als er weer eens een nieuwe site opduikt gebruik ik Linkedin, SIDN, KvK, Google en Wieowie om de mens achter de site te vinden. En dan komt Linkedin goed van pas. Maar ook zonder Linkedin zou ik me wel redden.
Zo langzamerhand vraag ik me zelfs af waarom ik uberhaupt een profiel op Linkedin heb. Als traffic driver naar RecruitmentMatters is het geen vetpot:
6 referrals in een maand. Heftig…
En verder kan ik zien wie mijn profiel bekeken hebben. Spannend hoor, die narcistische zelfbevlekking.
Ontmoeten is connecten?
Er is echter een automatisme ontstaan om op Linkedin een connectie te leggen nadat je met iemand een zakelijke relatie hebt gestart. Een soort herbevestiging of formalisering van die relatie.
Ik ben lang geleden gestopt met het zenden van uitnodigingen; maar ik vind het nog onfatsoenlijk om een uitnodiging te weigeren van iemand waar ik een contact mee heb gelegd. Alleen zie ik geen enkele meerwaarde.
Tijd voor verandering?
Het zal dus slechts een kwestie van tijd zijn voordat ik mij van Linkedin verschoon. Alvast vanaf deze plaats aan ‘al’ mijn 145 connecties: “Het is niet persoonlijk maar puur zakelijk…”
Ontwerp
says:Interessant. Ik heb nog geen LinkedIn account (twijfel nog), ik googelde zojuist of ik het zo’n account ook zou kunnen deleten als ik er later spijt van kreeg (‘how delete linkedin’), en belandde op deze pagina.. Alright, voor mij geen LinkedIn dus 🙂 !
Marina
says:LI is een leuk middel om oude contacten te herstellen, zoals oud collega’s of studiegenoten die je uit het oog verloren was. En via die contacten kom je weer in contact met andere mensen waar je ooit prettig mee hebt samengewerkt. Meer dan 150 contacten…, ik heb er zelf nog geen 60, is niet echt geloofwaardig meer. Ik kreeg laatst nog een uitnodiging van iemand die ik nog gesproken nog ooit (zelfs niet via via) gezien heb (ik ben corporate recruiter en om die reden voor een w&s brueau wellicht interessant). Die heb ik dan ook te kennen gegeven hier geen interesse in te hebben. Verder kan het naar mijn idee wel een handig middel zijn voor eventuele referenties, om aan te geven dat je een andere baan zoekt, of om vakinformatie uit te wisselen. Niet om je eigen ego te strelen. Dat is zelfs een beetje zielig.
Chris Stapper
says:Weer die quality versus quantity discussie. De kwaliteit van je netwerk zit niet IN LinkedIn. Dus of je daar nou 100 warme of 2.000 gemengd koude en warme connecties hebt lijkt me in dat opzicht niet relevant. Het hebben van 2.000 connecties is prettig voor recruiters, dan kunnen ze meer CV’s doorzoeken in de CV bak.
De vraag is volgens mij vooral waar de toegevoegde waarde zit. Het zoeken, toevoegen, etc van connecties kost tijd. Wat is de toegevoegde waarde van connecties voor mensen die niet hoeven te werven?
Als je er van uitgaat dat mensen waar je een LI connectie mee hebt, daardoor makkelijker iets met/voor je doen, dan is er misschien toegevoegde waarde. Maar ik zie het niet echt: waarom zou ik sneller samenwerken met iemand die me ooit eens een digitale uitnodiging heeft gestuurd? Hooguit omdat je je dan persoonlijker aangesproken voelt.
Zelf gebruik ik LinkedIn om mijn active memory aan te vullen. Niet alle personen die ik van tijd tot tijd wil spreken komen terug in mijn active memory, mijn outlook biedt niet zon geweldig overzicht en laat ook niet zien wat iemand tegenwoordig doet. Dus daar zit wel toegevoegde waarde. Tenminste, zolang ik de personen tot op zekere hoogte ken.
Simon Asselbergs
says:Er is een groot verschil tussen een virtueel netwerk en een niet virtueel netwerk. Het heeft soms zo voordelen om iemand in je netwerk te hebben die een enorme invloed kan uitoefenen, maar niemand weet dat die in je netwerk zit. Niet Linkedin gebruiken dan.
Ik ben het met je eens dat het gaat om de kwaliteit van je netwerk en niet de kwantiteit, het hangt er maar net vanaf waar je idd je netwerk voor gebruikt. Als je een voornamelijk vakinhoudelijk netwerk hebt en veel contacten onderhoud vanuit een enorme drive voor het vak dan zou het zo maar kunnen dat je een groot virtueel netwerk hebt.
Ik merk overigens wel dat ik steeds meer een hekel begin te krijgen aan een groep open netwerkers, je weet wel die gasten die dingen als LION +12000 achter hun naam hebben staan en allemaal mensen in hun netwerk hebben zitten met _$_thedude enzo. Je vraagt je af of die gasten niet een beter tijdverdrijf kunnen verzinnen dan 40u pw te linkedinnen.
Marc Drees
says:@Ruben:
Goed gedaan! Nu nog onder de 150 zien te komen…
Ruben @ Freep
says:goed voorbeeld doet goed volgen. Net van 856 naar 224 contacten gegaan. Jammer dat ze dat niet op de indexpagina laten zien, in een a-social stream…
Floor Drees
says:@Marc
sorry maar die is nogal moeilijk te missen. Neem nog een muntdropje.
Marc Drees
says:@Floor:
Ga lekker op je eigen borst kloppen en laat de mijne erbuiten!
Floor Drees
says:Linkedin is voor pretentieuze borstkloppers. Wij passen daar prima tussen, pa.
Marc Drees
says:@Michel:
Dat is zeker, maar wie weet wat verder.
Michel Rijnders
says:En god mag weten waar ze dat voor gebruiken; maar ik wil het niets eens weten.
Recruitment 🙂