Gisteren via Cheezhead de melding dat BountyJobs $ 12 miljoen aan funding heeft gekregen. Alsof het niets is. En in een tijd dat de economie in Amerika bepaald niet florissant te noemen is.
Zo ziet de homepage van BountyJobs eruit:
Jawel, echte cowboys en cowgirls die als premiejagers de outlaws vangen en als werknemer aan de werkgever overhandigen. Waar ze de rest van hun miserabele leven slavenarbeid zullen moeten verrichten. Yihaaa!
Ondanks deze wat merkwaardige homepage is BountyJobs een professionele site die zeer overzichtelijk in elkaar zit. Er is geld aan besteed, en dat mag ook wel; want BountyJobs had al in een eerder stadium $ 3,5 miljoen aan funding ontvangen.
BountyJobs is een marktplaats. Niet voor amateuristische opportunisten die een keer hun vriend willen verkopen (lees online referral) maar voor mensen die dit voor hun beroep doen: headhunters.
Hoe het werkt?
Werkgevers plaatsen vacatures en verbinden daar een premie aan. Headhunters bieden kandidaten aan; de gelukkige headhunter krijgt de premie. En dat is alles. Simpel.
BountyJobs is daarmee faciliterend en tegelijkertijd bedreigend voor headhunters.
Faciliterend omdat headhunters hiermee een kanaal krijgen waarlangs klanten kunnen worden gevonden. En voor de rest bedreigend; want alle andere headhunters kunnen diezelfde klant vinden. En als het aanbod groot wordt… dalen de prijzen.
Verder neemt BountyJobs natuurlijk een deel van de relatie met de klant over; en ook dat is niet bepaald in het voordeel van de headhunter.
En de middle man krijgt natuurlijk ook nog een deel van die bounty…
Maar goed; in de sectie Testimonials is het één en al gejuich. Van werkgevers en headhunters. Grappig.
De vraag is natuurlijk; zou een dergelijk model ook in Nederland kunnen werken? En het antwoord? Waarom niet! We wachten weer in spanning af
Ruben @ Freep
says:@Marc ik weet dat het in Amerika minder gaat, maar je vraag aan het eind van de post was: “zou een dergelijk model ook in Nederland kunnen werken? “, vandaar mijn reactie en conclusie:”Ik vind BountyJobs voor de Nederlandse markt bij nader inzien toch niet zo’n goed idee.”
Marc Drees
says:@Rubern:
Misschien heb je het gemist; maar in Amerika is de markt de laatste tijd een stuk minder krap…
En natuurlijk prettige dromen gewenst!
Bas van de Haterd
says:@Ruben: Mediaflex bijvoorbeeld.
Ruben @ Freep
says:@Bas I dare you, noem mij eens één goed werving en selectiebureau dat volledig no-cure no-pay werkt.
@Marc binnen BountyJobs bepaalt het bedrijf toch het percentage dat ze willen afstaan? Als een headhunter voor een betere prijs een kandidaat ergens anders kwijt kan dan zal hij/zij dat doen. Ik vraag me dus af of de prijzen niet juist zullen stijgen binnen een krappe markt. Blijft toch gewoon een kwestie van vraag en aanbod?
Daarnaast als je de klant persoonlijk kent en de functie goed kent heb je een hogere slagingskans. Dus bedenk je je volgens mij wel voordat je goede kandidaten te grabbel gooit op BountyJobs, je bent alle controle op het proces kwijt. Ik vind BountyJobs voor de Nederlandse markt bij nader inzien toch niet zo’n goed idee.
Maar een automatische matching voor de Amerikaanse markt yihaaa daar ga ik over dromen.
Bas van de Haterd
says:@Ruben: niet no cure no pay? Bijna alle goede bureaus werken no cure no pay, op een enkele na.
Maar ik ben inderdaad benieuwd, het is op zich een leuke tactiek, nog nooit zo over gedacht.
Marc Drees
says:@Ruben:
Natuurlijk werken de beste bureau’s niet op basis van no-cure no-pay; maar er is hier natuurlijk wel sprake van enige erosie. Is het niet in marktaandeel dan is het wel in prijs.
Want ontwikkelingen als BountyJobs zullen een neerwaarts effect hebben op de prijs. Terwijl headhunters tegelijkertijd een relatie met klanten zien verwateren.
Schuiven van CV’s is zeker te automatiseren; maar dat betekent dat je zowel aan de CV als aan de vacaturekant voldoende rijke profielen hebben om te kunnen …. matchen. En aan die rijke profielen ontbreekt het in het algemeen.
Ruben @ Freep
says:Natuurlijk zou dit kunnen werken in Nederland, maar mijn ervaring is dat goede bureaus niet no-cure no-pay werken.
Als je als headhunter meedoet aan dit concept zeg je eigenlijk dat je enige toegevoegde waarde zit in het schuiven van cv’s.
Schuiven van cv’s is te automatiseren. Eens kijken of ik monsterboard cv’s automatisch kan koppelen aan bountyjobs, yihaaa I’m gonna be rich.
Chris Stapper
says:Wat ben je toch weer heerlijk cynisch Marc. Volledig terecht overigens.
De enige bescherming die headhunters overhouden is dat wanneer een headhunter een vacature niet exclusief heeft, deze ook in prioriteit daalt, er is immers meer risico dat een ander de vacature invult, dus gaat de energie voornamelijk naar de exclusieve vacatures. En bedrijven die graag een sterke relatie hebben met een headhunter zullen daar wellicht voor kiezen.
Een grote bedreiging lijkt me dat iedereen headhunter kan worden. Al ben je daarvoor natuurlijk nog steeds afhankelijk van je netwerk. Leuk bijbaantje. Misschien is de website verzonnen door iemand met een voorkeur voor Romeinse geschiedenis?