Recruiters speuren kandidaten online na! Oud nieuws zou je zeggen. Da’s waar. Maar de Star Tribune heeft er cijfers bij geplakt:
- 77% van recruiters zegt zoekmachines te gebruiken om kandidaten online na te pluizen
- 35% van deze recruiters heeft om die reden een kandidaat af laten vallen.
Dat laatste getal is een groei van bijna 10% ten opzichte van verleden jaar!
Mijn online presence staat gelijk aan: small pieces loosely joined. Wat de titel is van een zeer lezenswaardig boek van David Weinberger; één van de auteurs van The Cluetrain Manifesto. Maar ik dwaal af.
Mijn online presence: small pieces loosely joined. En Google is degene die voor de zoeker een kruimelspoor maakt. Personal branding? Dat doet Google voor mij. Of ik het nou wil of niet.
En dat kan natuurlijk ongewenste consequenties hebben.
In mijn geval valt het nogal mee. Maar dat komt omdat ik blog en reageer op blogs van anderen. Waardoor het zoekresultaat van “Marc Drees” vooral een verzameling van postings en reacties is.
Hoewel bovenaan pagina 2 dit zoekresultaat verscheen:
Nou wil ik nog niet dood in een Mazda gezien worden, laat staan in een 323. Dus daar gaat mijn personal brand! Aan flarden geschoten door een verkeerd kruimeltje.
Maar informatie die een personal brand daadwerkelijk beschadigd betekent nogal wat. Voor kandidaten wel te verstaan. Want het kan dus zomaar betekenen dat je wordt afgewezen om jouw digitale kruimelspoor.
Wat betekent dat je als kandidaat dus niet alleen je CV regelmatig moet bijwerken; maar ook actief Google zoekresultaten moet naspeuren en waar mogelijk corrigeren. Nog even los van het vermijden van puberale foto’s en teksten op sociale netwerken natuurlijk.
Chris Stapper
says:Ik zet ernstige twijfels bij google als het om het checken van kandidaten gaat. Ik ben er pas geleden achtergekomen dat er nog minstens 2 Chris Stappers in de wereld zijn, waarvan er minimaal 1 een blog heeft en minimaal 1 houdt van gezellig wat drinken. En ik drink geen alcohol.
Maar, zelfs als iemand zich er zeker van kan stellen dat ze mij voor zich hebben en niet een van de andere twee, is er al schade geleden. Want, als meneer van het gezellig drinken in de top 10 hits van google staat, wordt mijn naam daar al mee geassocieerd, of dat nou bewust wordt opgeslagen of niet.
Om nog maar niet te spreken van ‘ja maar ik wist zeker dat hij het echt was’.
Gelukkig hebben die andere 2 geen hyves. Ik geloof wel facebook ;/
Bas van de Haterd
says:Belangrijkste wat ik recuriters altijd leer. Check of de persoon met 100% zekerheid de persoon is die je denkt dat hij is. Men denkt bij Jan Janssen altijd daar aan, maar bij minder bekende namen hebben ze meteen zoiets van: goh, wat is de kans.
Nou, best groot. En daarmee is het zo gevaarlijk iemand er op af te wijzen.
Maar je hebt gelijk, online personal branding wordt steeds belangrijker. Je profileren zoals je bent met wat je wilt, daar gaat het om. Vanuit die optiek leg IK ook geen waardeoordeel over puberale foto’s of teksten op Hyves. Als dat is wie je bent, vind je op die manier vanzelf een werkgever die bij je past (of niet). Je kan alles op meerdere manieren interpreteren en dat gebeurt gelukkig ook (of helaas ook). Iemand die 100 krabbels heeft staan over ‘biertje drinken’ kan gezien worden als een losse zuipschuit die je niet wilt hebben of als een gezellige collega. Ik denk dat die persoon het liefst bij een bedrijf zal werken dat het laatste denkt.
Maar nogmaals: dames en heren recruiters… als er geen 100% zekerheid is of een artikel bij die persoon hoort mag je het niet meenemen in je selectie. Dus een geboorte datum, een e-mail adres, een foto of een werkgever die overeenkomt moet er expliciet bij genoemd zijn. (en ik vergeet er vast nog één, dus gooi maar in de groep)