Natuurlijk, ook recruiters mogen klagen over sollicitanten net zoals sollicitanten dat doen over recruiters. Het recente artikel in De Pers over de ongeïnteresseerde sollicitanten heeft wat stof doen opwaaien. En nu komt personeelsnet met een prachtig artikel: de 10 grootste ergernissen van recruiters.

Dus ik kan het niet laten om, als ik dit lees, bij mezelf te denken: in welke donkere grot leeft u allemaal, dames en heren recruiters? Waarom zoveel vooroordelen en vage procedures? Waarom zoveel dingen anders dan de inhoud laten meetellen. Dus ik kan het niet helpen, ik ga even overtrokken, heel erg recalcitrant, schoppen…

1. Onverzorgd of niet professioneel uiterlijk (20 %)
– Onverzorgd, dat kan. Maar wat is niet professioneel? Toevallig vandaag nog een discussie over gehad. In pak komen, is dat professioneel, of geef je daarmee aan dat je eigenlijk geen eigen mening en geen eigen smaak hebt en je dus maar confirmeert aan de meerderheid van de grijze massa. Het is maar hoe je er naar kijkt denk ik dan.

2. Te laat komen (18%)

– Toegegeven, dat is een frustratie waard. Ik neem overigens wel aan dat als iemand op tijd is het gesprek ook op tijd begint en u de sollicitant niet nog even 5 of 10 minuten laat wachten (respect werkt twee kanten op). Maar deze frustratie kan ik delen.

3. Slechte communicatievaardigheden (12 %)
– Ik ben erg benieuwd wat daarmee bedoeld wordt. Want volgens mij is dat geen gedrag, maar een competentie en zou dat dus nooit een ergernis kunnen zijn.

4. Geen kennis over de organisatie en de werkzaamheden (11%)
– Wederom, niet slim van de sollicitant en slecht. Hoewel ik de laatste tijd ook regelmatig op gesprek ga bij klanten en me niet voorbereid. Waarom? Omdat ik anders een beeld vorm van wat ik verwacht en dan ben je per definitie minder open en objectief naar het verhaal van de recruiter aan het luisteren. Maar enige voorbereiding mag je wel verwachten, dat geef ik toe.

5. Negatief spreken over voormalige baas en collega’s (11%)
– Deze heb ik nooit begrepen en zal ik nooit begrijpen (hoe vaak hij mij ook is uitgelegd). Dit gaat namelijk uit van het vooroordeel dat de sollicitant dus negatief is en niet dat het daadwerkelijk slecht kon zijn bij die baas. Dit gaat ook uit van de assumptie (want daarop hoor ik altijd dat het gebaseerd is) dat je zelf dan ook in een kwaad daglicht gesteld kan worden. Terwijl als je gewoon een goede baas bent, dat niet zo is. Tenzij die persoon inderdaad een negatieve zeikerd is, maar dan moeten we 75% van Nederland (we zijn het land der klagers immers) maar niet meer tot doelgroep rekenen.

6. Te veel, of juist te weinig aan het woord zijn (9%)
– Hier kan je echt iets mee. Volgens mij is dit meer het ‘kan ik als recruiter een gesprek sturen’ vaardigheid dan dat de sollicitant daar veel aan kan doen (zegt de man die altijd teveel aan het woord is, behalve bij interessante gesprekspartners…)

7. Geen antwoord geven op vragen (7 %)
– Goed, duidelijk, helder, dom, slecht van de sollicitant.

8. Eigen geschiktheid voor de baan niet kunnen onderbouwen (6 %)
– Ook niet de sterkste kant van een sollicitant (waarom staat deze zo laag?)

9. Niet voorbereid zijn om de sollicitatieformulieren in te kunnen vullen (2 %)
– Sollicitatieformulieren? Wat is een sollicitatieformulier? Welke eeuw leven we? Papier? Een test (mits aangekondigd) kan ik nog begrijpen. Maar een sollicitatieformulier?

10. Niet naderhand schriftelijk bedanken voor de kans tot solliciteren (1 %)
– Huh? Schriftelijk bedanken? Als je dat al verwacht, moet je dat zelf natuurlijk ook doen. Voor de tijd die de sollicitant voor je organisatie heeft gemaakt.