Ik las in één van HireScores.com’s recente statistieken dat bijna de helft van de Britse werknemers ongeveer 1/3 van hun dag ‘doen alsof’ ze werken en dat 32% toegeeft dat ze circa 3 ¼ uur per dag verspillen aan niet werkgerelateerde taken. Dit betekent dat, gemiddeld genomen, werkgevers hun personeel bijna 12 uren per week betalen om niets te doen … Misschien zijn er ook vergelijkbare cijfers bekend voor de Nederlandse arbeidsmarkt? Als u ze heeft laat het me weten!

Ik schrok toen ik las dat 96% van de respondenten toegaf dat ze liever op koffie- en theerondes voor de rest van hun collega’s gingen of hun bureau opruimden puur om maar niet te hoeven werken. Dat zorgt er toch wel enigszins voor dat je die ’sociale’ collega met wat andere ogen gaat bekijken…;-)

Is dit de reden voor het recente tumult in Nederland waar de werknemers en masse klagen over een ‘Bore Out’ in plaats van de voormalige ‘Burn Out’? Zijn we het werken an sich gewoon zat? Of zijn we gewoon tot op het bot verwend? Het is een psychologisch gegeven dat mensen in tijden van schaarste minder klagen over dit soort zaken enkel en alleen omdat ze geen tijd hebben zich zorgen te maken over de vraag hun werk, leven, en partner maar te druk zijn met primaire zaken als overleven! Is de ‘Bore Out’ een neveneffect van de huidige relatieve goede tijden in het Westen? Ik kan niet anders concluderen dan dat dit een hele plausibele verklaring ervoor zou zijn.

Maar wat nu te doen? Misschien niets. Misschien is het gewoon de nieuwe en ‘verbeterde’ werkethiek van de 21e eeuw. Het onderzoek toonde aan dat een typische Britse werknemer ongeveer 2 uur en 20 minuten per dag besteedde aan het praten met collega’s, roddelen bij de waterkoeler, koffie- en theerondes liep, bureaus opruimde, archiefkasten sorteerde en surfte op het internet.

Willen we nu echt dat onze medewerkers stoppen met praten met hun collega’s? Natuurlijk niet. Het is ook een welbekend feit dat de beste kantoorroddels worden gedeeld bij diezelfde waterkoeler, het koffiezetapparaat of tijdens de, steeds minder aangemoedigde, rokerspauze. Vooral voor een HR medewerker in een bedrijf is het van vitaal belang om up to date te blijven inzake alle geruchten en ‘hot topics’ op de werkvloer. Tegenwoordig is er geen medewerker die niet surft op het internet tijdens werktijd. Maar is het reguleren van surfen tijdens kantooruren productief of zelfs wenselijk? Als je het mij vraagt is het internet tegenwoordig een dusdanig onlosmakelijk onderdeel van een ieders leven dat dit zeker niet het antwoord is.

De werknemers die nu hun intrede op de arbeidsmarkt doen weten niet eens meer wat het ìs een ‘leven zonder internet en email’. Je haalt ze niet meer binnen zonder een fully featured corporate vacaturesite, een sexy employer brand en online blogs van medewerkers die vol trots vertellen over dat laatste fantastische project en hoe goed u wel niet bent als werkgever! Zij willen dat uw bedrijf actief is op allerlei networksites en communities die hen verzekeren dat u wèl die betrokken werkgever bent met oog voor de werk/privé balans en aandacht voor opleidingen. Om deze en andere redenen is het eveneens een verloren strijd om diezelfde werknemers te behouden voor uw organisatie als u niet wat soepeler omgaat met hun online aanwezigheid en de tijd die het hen –  en vooral u – kost terwijl ze surfen op het web.

Dat betekent wel dat u moet zorgen dat u een persoon in uw bedrijf aanwijst die uw online aanwezigheid en bedrijfsreputatie in blogs, fora en andere networking sites controleert en waar nodig nuanceert. Het maakt niet uit hoeveel tijd en geld u heeft besteed aan het zorgvuldig opbouwen van uw goede naam en employer brand, want als een ontevreden ex-werknemer het echt wil dan kan hij of zij in een paar minuten u erg veel schade berokkenen.

Zou het dan niet verstandiger zijn om – in plaats van bijvoorbeeld regels op te stellen ter beperking van de online tijd van de werknemers – je te concentreren op de vraag waarom bijna de helft van de ondervraagden aangaf 1/3 van hun dag aan niet-werk gerelateerde taken kwijt te zijn en waarom 32% toegeeft dat ze gemiddeld 3 uur en 15 minuten per dag besteden aan het praten met collega’s en aan het ‘doen alsof’ ze het druk hebben?

Is het wellicht een teken dat veel werkgevers onvoldoende zicht hebben op het aantal werknemers die ze daadwerkelijk nodig hebben om de business te runnen?  Hebben ze wel voldoende zicht op de effectieve productiviteit van de werknemers op een manier die zinvol is! Ik verbaas me elke keer weer als ik berichten hoor over inkrimping bij een bedrijf van honderden werknemers om de kosten te drukken, zonder dat er met één woord wordt gerept over een significante daling van de productiviteit die dat tot gevolg zal hebben.

We hebben nog een lange weg te gaan, dat is een ding wat zeker is! Benieuwd welke weg te nemen? Lees mijn volgende column…