De digitalisering van de samenleving (klinkt als een uitspraak van meneer Wilders) biedt werknemers de kans zich te profileren op het web. Werknemers willen voortaan gevonden worden. Zij zijn het zoeken beu en willen benaderd worden op basis van hun specifieke kwaliteiten.
Uit recent onderzoek van Maaike Baartman (die ik heb mogen ontmoeten op de Personal Brand netwerkborrel van Tom Scholte) naar personal branding is naar voren gekomen dat 63% van de Nederlandse Young Professionals niet bekend is met personal branding. Slechts 25% denkt dat het iets positiefs zou kunnen zijn (ik quote haar overigens uit een blogpost van Kim Willems).*
Ik ben de beste
Bescheidenheid is geen groot goed in de hele personal branding cult. Het is belangrijk uit te stralen dat jij de beste bent. Je wordt immers niet aangenomen omdat je maar zo-zo bent. Of je daadwerkelijk de beste bent is daarbij weinig relevant. Het gaat om het beeld dat mensen van jou hebben.
Door middel van jouw brand laat je zien wie je bent, wat je wil en wat je kunt. Allemaal ten behoeve van het krijgen van jouw droombaan. Personal Branding kan je ook helpen bij het vorm geven van je persoonlijke en professionele ontwikkeling. Je denkt immers na over hoe je gezien wilt worden. En dat is alleen maar handig bij het uitvogelen van de volgende stappen in je carriere of studie.
Ik en jullie en wij
Je Personal Brand bestaat natuurlijk alleen bij de gratie van de ander. Als hij je merk ‘niet gelooft’, is het jammer maar helaas. Je bent ongeloofwaardig en ongewild. De term is bovendien misleidend omdat je bij het omschrijven van je merk vooral moet nadenken over je toegevoegde waarde voor anderen.
Personal branding zo 2008?
In een blogpost van Jeremiah Owyang (Forrester) valt te lezen dat bedrijven werknemers die actief bezig zijn met hun personal brand liever mijden. Onzin natuurlijk. Een goed personal brand geeft juist ook het corporate brand een boost. De medewerker die wordt gezien als autoriteit op diens vakgebied is een aanwinst en een uithangbord voor elk bedrijf. Zo iemand is een investering waard. En daarmee bedoel ik niet ‘hoger salaris’ of ‘exorbitante bonus’. Maar het inmiddels bekende riedeltje: ontwikkeling, ontplooiing en oprechte waardering! Ik zeg: bring on 2009!
* Bron: “Personal Branding”; afstudeerscriptie Maaike Baartman; student Hogere Europese Beroepen Opleiding (met als specialisatie Communicatie Management) aan de Haagse Hogeschool
Simon Asselbergs
says:Personal branding van sollicitanten lijkt me buiten gewoon handig. Ik google even en kijk of ze iets te melden hebben waar intelligentie, professionaliteit, trots en passie naar voren komt. De verpakking is ook handig. Bij de voorselectie even kijken, googlen, navragen en je hebt een beeld gevormd.
PB kan best een functie hebben binnen een bedrijf, maar een PB beleid lijkt me wel verstandig. Seniors of Evangelists voor een specifiek onderdeel van het bedrijf kunnen een prima gezicht voor het bedrijf zijn die het bedrijf kunnen versterken. Maar zorg dan wel dat die mensen het bedrijf goed kunnen representeren en niet makkelijk worden weggekaapt.
Ik kan mij moeilijk voorstellen dat PB andere vormen van branding vervangt. Het is net als met TV. Het internet is misschien dominanter geworden de TV blijft bestaan. Ik geloof niet dat PB de next thing is. PB is niet een nieuw iets. Nieuwe wijn uit oude kruik. Hoogstens ontwikkelt PB zich door allerlei technologiesche en niet technologische innovaties.
Tessa Faber
says:@ Bas, dat is waar idd…. er zijn veel bescheiden mensen die rustig in hun schulp authtentiek zitten te zijn maar verder niet zo veel uitdragen 🙂
Ik gebruikte wel doelbewust het woord “lijkt” met betrekking tot bescheidenheid en pb. Want ik geloof zeker dat ook bescheidenheid een prachtige merkwaarde is, maar dan moet het wel gelinkt zijn met een andere merkwaarde uit de categorie “doen” of “durven”.
(en natuurliujk een heel erg reeel zelfbeeld, wat zeker bij de kwaliteit bescheidenheid nogal een valkuil kan zijn)
En daar is soms wat voor nodig….
Mijn PB clienten zijn nl. allemaal vrouwen die van nature vaak al veel bescheidener zijn dan mannen. Helemaal vrouwen van rond mijn generatie (X) zijn nog opgevoed met het idee dat je bescheiden en zorgzaam moet zijn en dat je sterke punten er helemaal niet toe doen. Er is dus heel wat gecoach mee gemoeid om dit soort vrouwen (en ik ben er 1 van) hun kracht en merkwaarde te laten vinden en te laten durven uitdragen.
@Bas, ik geniet van je opmerking over sociaal wenselijke antwoorden en creativiteit….
@ Chris, ik zelf ben altijd een hele intuitieve (en creatieve 😉 recruiter geweest en heb er zelden naast gezeten., maar ja, uiteraard glipt er wel eens een gladde door je net die het net niet is….
Maar het klopt, je moet je PB ook waar maken, vandaar mijn droom over een wereld waar iedereen doet wie hij is en ik slaap heerlijk, hoor… 😉
Chris Stapper
says:Als je een bepaalde niche vindt waarin jij de enige bent, dan ben je binnen je niche toch de ‘beste’, al is het maar omdat er geen concurrentie is?
Verder ben ik het an sich met Koen eens: PB gaat niet per definitie over de beste zijn. Het gaat er om dat je een specifieke positie inneemt, zodat anderen kunnen inschatten bij wat voor opdrachten je het beste past. Geen toevallige woordkeuze, door je postitie in een niche pas je ergens ‘het beste’, maar het begint bij het vinden van een bij je passende niche.
Daarbij is het uiteraard heel belangrijk om een authoriteitspositie in te nemen (‘de beste te zijn’), dat draagt bij aan je overtuigingskracht. Alleen zeggen wat je doet is niet genoeg, je wilt een opdrachtgever ook overtuigen dat je goed bent in wat je doet.
Verder erg mooie opmerking van Tessa: als iedereen een duidelijke brand heeft, dan worden sollicitatieprocedures eenvoudiger en korter. De vraag blijft wel in hoeverre iemand zijn brand echt waar kan maken. Maar met die vraag zitten we altijd al.
Floor Drees
says:Ik ken genoeg mensen die authentiek in hun schulp zitten en verwachten dat de buitenwereld vanzelf weet wat ze doen.
Geniaal. En zo waar.
Floor Drees
says:@Koen
Je kunt juist beter wel beginnen met bedenken en uitdragen waar jij de beste in bent. Gouden regel is om eerst dingen te overdrijven, alvorens ze te normaliseren.
Bas van de Haterd
says:@Tessa: klopt, authentiek moet je zeker zijn. Maar dat het dan vanzelf gaat, nee. Ik ken genoeg mensen die authentiek in hun schulp zitten en verwachten dat de buitenwereld vanzelf weet wat ze doen 🙂
Bescheidenheid lijkt, precies wat je zegt, lijkt in schril contrast te staan. Maar dat hoeft niet. De vraag is wat bescheidenheid is natuurlijk. Als ik naar mezelf kijk zijn er mensen die vinden dat ik me veel bescheidener op zou moeten stellen, die dat ook in mijn gezicht gezegd hebben. Er zijn echter ook een heleboel mensen die mij introduceren bij relaties op een manier dat ik het meteen flink naar beneden wil praten omdat ik een stuk bescheidener ben over wat ik doe en weet dan die mensen over mij zijn.
En Tessa, sociaal wenselijke antwoorden, ach, etiketten zijn bedacht voor mensen met een gebrek aan creativiteit…
Tessa Faber
says:Consistent, congruent check
Onderscheidend, check
hmm ik mis wat….
Authenticiteit…….. check!
Ik haal de woorden van Floor aan: Als hij je merk ‘niet gelooft’, is het jammer maar helaas. Je bent ongeloofwaardig en ongewild.
I rest my case….. het merk moet wel ECHT zijn!!!
Als je bent wie je echt bent en je je kernwaarden authentiek uitstraalt, gaat PB eigenlijk vanzelf.
Dus wat er op zijn minst voor nodig is, is een goede dosis zelfkennis, snufje zelfspot, zelfvertrouwen en lef. Bescheidenheid lijkt daardoor idd in schril contrast te staan met PB. En ook daarom wordt het, denk ik, nog een beetje smalend gezien als een leuk nieuw speeltje voor de snelle jongens.
Maar het wordt steeds belangrijker, voor iedereen.
Zou het niet geweldig zijn als iedereen zichzelf zo authentiek kan branden, zowel online als in real life, dat sollicitatieprocedures veel korter en vooral veel eerlijker kunnen worden?
Weg met sociaal wenselijke antwoorden en gedrag en gewoon doen wie je bent…..
@Bas: ik wantrouw mensen die niet googlebaar zijn ook dus ik herken die uitspraak van die kennis van jou wel 🙂
Bas van de Haterd
says:Ik ken iemand die supergesjeesd, heel energiek en zeer innovatief is. Als dat geen sterk PB is dan weet ik het niet meer.
Dat weet ik niet Koen, dat ligt er helemaal aan in hoeverre hij dit ook uitdraagt en of anderen hem ook zien.
Natuurlijk gaat het om op een consistente manier je kernwaarden en toegevoegde waarde aan de wereld duidelijk maken, waarvoor je inderdaad eerst moet weten wat jou onderscheid van anderen.
Koen Roozen
says:Ik ben wel een beetje confuus; de vraagstelling begint bij Personal Brand en eindig bij Corporate Brand. Volgens mij zijn we aan het afdwalen.
Daarbij: de opmerking dat iemand die duidelijk werkt aan zijn (of haar) PB er al te zeer van overtuigd is dat hij de beste is, is natuurlijk niet terecht. Voor grote groepen studenten heb ik workshops over dit thema mogen geven en het gaat eigenlijk over twee vragen:
1. wie ben ik, wat wil en wat kan ik
2. en wat maakt mij anders dan alle andere mensen die in mijn relevante umfeld actief zijn.
Met enkele zelfinzicht-oefeningen, een paar goede gesprekken en het bouwen van een elevatorpitch heb je het beeld wel duidelijk lijkt mij. Maar de grootste uitdaging vervolgens is natuurlijk je identiteit op een consistente en kwaliltatieve manier aan de wereld kenbaar maken.
Ik ken iemand die supergesjeesd, heel energiek en zeer innovatief is. Als dat geen sterk PB is dan weet ik het niet meer.
En ja, het is natuurlijk verstandig om je PB op te bouwen als een autoriteit op een bepaald vakgebied. Tenzij je natuurlijk wil bouwen aan een reputatie als “kenner-van-alle-bierviltjes-vanaf-1900”.
Kim Willems
says:@ Floor: bedankt voor de vergelijking met minister Wilders…..
@ Simon: naar mijn idee wordt het voor (grote) bedrijven steeds belangrijker om juist een aantal (geen overdaad uiteraard) personal brands te hebben. Niet alleen, zoals Bas al aangaf, om de verschillende expertises van een bedrijf te profileren, maar ook om zaken te doen / te verkopen. Het company brand speelt een steeds kleinere rol en ik vermoed dat over 10 jaar enkel nog zaken gedaan wordt op basis van een personal brand. Het product of dienst wordt namelijk vaak via een persoon verkocht. Het is dan zeer bepalend hoe de klant tegen deze persoon aankijkt.
Bas van de Haterd
says:@Simon: voor grote bedrijven deel ik je mening niet per definitie. Ja, veel grote bedrijven doen dat uit angst (medewerker die goed is gaat weg, wordt weggekocht, etc) of uit de veronderstelling dat fragmentatie negatief is.
In mijn optiek vergeet je twee dingen. De eerste: mensen doen zaken met mensen. Natuurlijk, grote bedrijven doen zaken met grote bedrijven, maar het blijft bijna altijd een geval van mensen met mensen. Dus men is inderdaad, zoals je zegt, geïnteresseerd wat je te bieden hebt. Maar wel of je dan ook betrouwbaar bent, en een organisatie is dat nooit, een mens kan dat wel zijn.
Daarnaast kan je je als organisatie maar richten op een heel beperkt aantal kernwaarden. Maximaal 3 zeggen de meeste experts. Als je veel personal brands hebt kan je veel meer expertises uitdragen.
Laat ik een voorbeeld geven. Ik ken een IT club die toppers heeft op .net en java. Dat komt niet zo vaak voor, dus bijna iedereen die het bedrijf kent ziet ze als ‘die andere taal’. Want de .Net’ers zeggen: ja, maar dat zijn javanen. En de Javanen zeggen: maar dat zijn .Net’ers (en ja, dat komt echt veel voor dat je dat hoort). Maar doordat ze een aantal personal brands hebben, die bloggen en hun expertise uitdragen op lezingen, congressen, etc is dat beeld veranderd. Immers, ze hebben iemand die intern de wandelende java encyclopedie wordt genoemd (en in de markt als een expert te boek staat) en een microsoft MVP .net expert. En daardoor worden ze wel op beide gebieden voor vol aangezien, terwijl als je dat in één corporate brand wil gieten je per definitie minder sterk op beide staat. Immers, er zou dan minder focus zijn.
Dus in veel gevallen (niet alle gevallen, personal branding is geen heilige graal, geen oplossing voor alles) kan het gunstig zijn naast je corporate brand juist ook een aantal personal brands te stimuleren.
Simon Asselbergs
says:In mijn reactie vergat ik nog even in te gaan om wat personal brands voor toegevoegde waarde kan betekenen. ZZP-ers, familie bedrijven en specifieke branches doet dat er volgens er wel toe met wie en dus zijn personal brand je van doen hebt. Als ik een groot bedrijf had zou ik me eerder richten op de corporate brand dan een gefragmenteerd beeld van personal brands. Immers de meeste klanten zijn meer geinteresseerd in wat je te bieden hebt als organisatie dan allerlei interne dingen als wie is waar goed in. Het inzetten van de juiste mensen op de juiste klus, mag als een vanzelfsprekenheid worden gezien, zoniet dan geeft het blijk dat organisatie mist.
Ik kan mij voorstellen dat bepaalde medewerkers een gezicht zijn van een organisatie, voor dat soort specifieke situaties kan ik mij voorstellen dat het verstandig is om slimmer te investeren in personal brands.
Simon Asselbergs
says:Bij personal branding lijkt mij het interessant om je naam te verbinden aan een specifiek soort oplossing, expertise en werkwijze. ZZP-ers doen al eeuwen aan personal branding. Een doordacht samenhangend verhaal wat je onderscheid van de rest in de soort te leveren oplossingen, persoonlijk nagestreefd waarden, een orginiele inspirerende visie en slimme werkwijze. Dat is een verhaal dat eindeloos herhaald moet worden. Door een consistent beeld naar anderen te brengen die opdrachtgevers kunnen beinvloeden, laat je uiteindelijk anderen jou brand verkopen. Netwerken is troef . Je zelf op de borst kloppen is geen toonbeeld van jezelf kunnen onderscheiden, dat kunstje kan immers iedereen.
Over bescheidenheid kun je hoogstens een waardeoordeel hebben, het is niet iets dat meer brood op de pank brengt. Waardevoller is of iemand een reeel beeld heeft over eigen kunnen. Als iemand echt goed is in z’n ding en kan wat hij/zij zegt, komt het sterker over om met een overkoepelend samenhangend en inspirerend verhaal te komen. Dat liever dan een bescheiden onzeker verhaal zonder enige impact. Ik vind het voor ZZP-ers wel een fijne karaktertrek als ze eigenzinnig zijn en hun hoofd durven uitsteken boven het maaiveld.
Floor Drees
says:@Bas
En dat van die date. Dat is wel heel erg oppervlakkig.
Floor Drees
says:Het fijne aan een PB is bovendien dat je je image een beetje kunt managen. Je bent altijd wel aanwezig online. Je wordt genoemd in een blogpost van je buurman, je hebt meegewerkt aan één of andere expositie, of je beste vriend zet een foto van afgelopen zaterdag online etc. Als jij verder je merk niet online praktiseerd zijn dit de enige zoekresultaten. En die zijn niet altijd voordelig. Door flink online bezig te zijn zorg je ervoor dat jouw content in overvloed aanwezig is. Zo behoren al die andere zaken snel tot het verleden (of tot pagina 10 van Google).
Bas van de Haterd
says:Minister wilders? Floor, ga je mond spoelen (oh wacht, blogpost, je handen wassen)!
Maar inhoudelijk: personal branding is inderdaad bij de gratie van een ander. Alleen…. iedereen is een personal brand, of je het nu wilt of niet. Want mensen hebben altijd een mening over je. Je collega’s, je vrienden, mensen die je toevallig op de straat tegen komt. En sterker, als iemand mij benaderd voor een kop koffie en ik kan hem/haar niet vinden in Linkedin heb ik ook een mening over je. Ik kan me nog herinneren dat een vriendin van mij besloot na één date niet meer met een jongen verder te gaan omdat hij totaal niet digitaal was, ‘niet eens een hyves profiel’ zei ze. Daar kon ze niets mee (waar gebeurt, of zou het toch zijn kookkunst zijn geweest…)
Dus je bent een personal brand, hoe dan ook, of je het nu uitdraagt of niet (want als je het niet uitdraagt hebben mensen ook weer een mening over je). Dus dan kan je er maar beter voor zorgen dat je uitstraalt wat je wilt uitstralen.
En bedrijven moeten inderdaad meer doen met personal brands. Je kan daarmee ook ’the long tail’ van brand values in. Ik bedoel daarmee dat je plots in meerdere niches als top bedrijf gezien kan worden, omdat je personal brands hebt die sterk zijn in die niches.
Chris Stapper
says:Eigenlijk een hele metafysische vraag: wat is een Personal Brand? Is dat iemand die zegt ‘dit is mijn brand’? Of heb je al een PB als je binnen een bepaalde niche veel authoriteit hebt?
Maar goed, bedrijven die mensen met een PB liever mijden? Dat hangt er vanaf hoe de bedrijven naar een PB kijken denk ik. Je kunt een PB opvatten als een soort uitzonderingspositie die een werknemer erg zichtbaar maakt naar andere bedrijen. Bedrijven verwachten op basis van die opvatting verwachten dat de werknemer dan snel weg is.
Ik zou een PB liever zien als iemand die binnen een bepaalde niche veel authoriteit heeft. Zo iemand wil je graag in je organisatie als die niche voor jouw organisatie interessant is. Aannemen dus, mensen die een bewust PB hebben.