De arbeidsmarktverhoudingen van morgen?

crystal_ball In een krappe arbeidsmarkt zijn mensen een schaars goed. Dus wordt er op die mensen gejaagd. Het gevolg? Jij hoeft niet op zoek naar een baan; de baan zoekt jou. Waardoor vacaturesites kampen met een sterk afnemend rendement (minder bezoekers en minder sollicitaties per bezoeker). Tegelijkertijd worden CV databases van (professionele) sociale netwerken en diezelfde vacaturesites afgegraasd door recruiters op zoek naar het schaarse talent.

In een aanzienlijk ruimere arbeidsmarkt zijn mensen ineens niet meer zo schaars. In plaats daarvan zijn vacatures de heilige graal geworden. Al dat talent moet ineens actief op zoek naar een baan, want werkgevers zijn ineens veel minder actief op zoek.

Dat lijkt dus slecht nieuws voor vacaturesites, sociale netwerken, uitzendorganisaties en werving- & selectiebureaus. Maar worden deze ook allemaal in dezelfde mate geraakt? Het antwoord daarop zal nog enige tijd op zich laten wachten hoewel ik er wel een voorschot op zou willen nemen. Waarbij het korte antwoord: NEE is.

Zo’n kort antwoord is weliswaar bondig, maar schreeuwt om enige uitleg. Daarom ga ik de verschillende partijen maar eens af om te speculeren wat daar allemaal zou kunnen gebeuren.

Vacaturesites
Werkzoekers zullen zich massaal op vacaturesites storten en een tsunami aan CV’s dumpen. Waar veel werkzoekers samenkomen zullen werkgevers automatisch volgen. Althans diegenen die nog op zoek zijn naar talent. En dat zijn er nog altijd voldoende.

En dit kan wel eens tot gevolg hebben dat de omzetdaling bij vacaturesites mee zal gaan vallen. Althans, in de verkoop van vacatures. Want een abonnement op een CV database lijkt me bepaald een besmet product geworden.

Maar goed, een dergelijke ontwikkeling kan bij vacaturesites ten onrechte de indruk kunnen wekken dat ze nog altijd goed bezig zijn. Terwijl de constatering ‘saved by the bell’ misschien meer op zijn plaats is. Tenslotte is het rendement van vacaturesites er niet een om over naar huis te schrijven.

Monster doet manmoedige pogingen om zichzelf uit te vinden en daarmee de wind uit de zeilen van sociale netwerken te halen. Overige vacaturesites lijken echter geen aanstalten te maken om Monster te volgen. Waardoor ze in een aantrekkende economie wel eens zeer hard met de neus op een nieuwe werkelijkheid kunnen worden gedrukt

Sociale netwerken
En die nieuwe werkelijkheid bestaat in ieder geval uit (professionele) sociale netwerken. Waar op dit moment werkzoekers ongetwijfeld massaal hun profiel aan het bijwerken zijn. In een steeds ijdel wordender hoop dat werkgevers nog altijd op zoek zijn naar talent. En waar 90% van het ‘talent’ zal denken dat ze bij de bovenste 10% van het talent horen.

Maar werkgevers zullen zich minder moeite getroosten om actief op zoek te gaan naar al die personal branders. Want de machtsverhoudingen zijn aardig veranderd. De werkzoeker zal weer zijn/haar best moeten doen om die nieuwe uitdaging te vinden. Hoewel het afspeuren van sociale netwerken toch nog altijd goedkoper zal blijken te zijn dan het plaatsen van een vacature op een vacaturesite.

Degenen die in de komende tijd wel eens het loodje kunnen leggen zijn de career portals en de pure personal branding sites. Want beide categorieën hebben (nog) geen business model en onvoldoende funding om een periode van droogte te kunnen overleven.

Uitzendorganisaties
Ook uitzendorganisaties zullen ongetwijfeld geconfronteerd worden met veel meer inschrijvingen. En uitzendorganisaties gaan daar niets mee doen. Want ze zijn op dit moment uitsluitend kosten aan het reduceren omdat hun business zo ongelofelijk cyclisch is. Anticyclisch denken zien uitzenders als een luxe die zij zich niet kunnen permitteren. En misschien is dat wel zo.

Op het moment dat er sprake is van een aantrekkende economie zijn de uitzenders de eersten die dat gaan merken. En ook de eersten die ervan zullen gaan profiteren. Zonder overigens enig voordeel te hebben gehaald uit de voorafgaande recessie. Uitzenders golven gewoon gezellig mee op de pieken en dalen van de economie. Simpel en redelijk effectief.

Werving- & selectiebureaus
Tja, dit is waarschijnlijk het segment waar de hardste klappen zullen vallen. En ook een segment dat bij een krapper wordende arbeidsmarkt de kleinste rebound zal laten zien. Omdat werkgevers in toenemende mate alternatieve kanalen hebben gevonden.

Het onderscheidend vermogen van de databases van deze bedrijven wordt al jaren ondergraven door de profielen op sociale netwerken. En het toenemend besef van werkgevers dat nieuwe medewerkers tegenwoordig gewoon online kunnen worden gevonden.

Wil deze bedrijfstak overleven dan zullen ze hun dienstverlening waarschijnlijk moeten aanpassen. Door hun expertise inzetten in training en consultancy; in plaats van het direct werven. En mentaal afscheid nemen van het gemakkelijk geld verdienen. Want in de afgelopen jaren is dat natuurlijk veel teveel het geval geweest.

Geef een reactie

2 Comments
  • Luc Slosse
    says:

    Marc

    Het klopt dat de baan op zoek zal moeten gaan naar de juiste kandidaat. De huidige recessie zal het immers net moeilijker maken om aan het juiste (gekwalificeerde) personeel te geraken. De crisis is aanleiding tot herstructureringen met bijbehorende afvloeiingen. Een goed HR-beleid houdt in dat in deze tijden zeker niet de beste werkkrachten worden ontslagen, waardoor de kwaliteit en expertise in het bedrijf blijft. Hierdoor komen niet meteen de beste profielen op de markt, die zich nu inderdaad hopeloos op allerlei professionele en netwerksites gaan smijten.
    Bedrijven die willen aanwerven zullen bijgevolg meer dan ooit gespecialiseerde wervings- en selectiebureaus moeten inschakelen om uit het (spontane) aanbod de juiste kandidaat te kunnen rekruteren.

    Anderzijds zullen bedrijven die de juiste profielen willen binnenhalen, nog meer moeten werk maken van hun corporate communication om zich als werkgever aantrekkelijk in de markt te plaatsen. Want veranderen van werk die je in deze tijden beter niet onbevlogen en ondoordacht.