Afgelopen vrijdag ik met een aantal organisators van het Stosocongres (20 mei, in Groningen) te praten, over de workshop die ik voor hen ga verzorgen. Zij waren helemaal uit het hoge noorden gekomen om de boekpresentatie van Bas, Tom en Huub bij te wonen.
Enfin, ik openbaarde mijn plannen voor een interactieve workshop waarin de deelnemers meteen aan de slag konden gaan met Twitter, sociale netwerken en weblogs. Tot één van hen mij onderbrak: “maar, bijna niemand heeft een laptop.” Verwarring alom natuurlijk, bij colleges op de academie werden sprekers en docenten begroet met het geluid van honderden laptops die opengeklapt werden. Hoe doen jullie dat dan, vroeg ik. “Met collegeblokken.” Dus.
In een soort ongeloof vroeg ik ze vervolgens van hoeveel sociale netwerken ze lid waren. “Twee.” Hebben jullie jezelf wel eens gegoogled? “Niet echt.” Om de kloof nog even wat groter te maken, vertelde ik dat ik zeker tien uur per dag op internet zit en daarmee waarschijnlijk de meest a-romantische figuur op aarde ben. Mijn MacBook noem ik liefkozend ‘mijn held’.
Hoe mijn vriend dat uithoudt? Wel, hij speelt zeker tien uur op een dag muziek, passief, achter iTunes of zijn cd- of platenspeler, en actief, tokkelend op zijn gitaar. Nu wordt muziek doorgaans als romantischer bestempeld, maar feit is dat we allebei een passie hebben, iets waar we voor gaan. En elkaar daarin ook helpen. Zo regelt vriendlief dat er draadloos internet in ons nieuwe huisje hangt, voor we er in trekken. En ga ik zijn optreden van 19 april (Rotown, Rotterdam, komt allen!) seeden.
Bovendien krijgt hij vaak genoeg een lieve krabbel, dus hij komt niets tekort!
Deze blog verscheen gisteren op ikki.nl.
gekke henkie
says:Er is natuurlijk wel een verschil bij het meenemen van van een persoonlijke ervaring en invalshoek mbt een onderwerp en puur privezaken.
Misschien iets voor generatie Y om dat nuanceverschil ter harte te nemen.
Floor Drees
says:Misschien is het een trekje van generatie y, privé en zakelijk lopen zonder moeite in elkaar over. En ik mag hopen dat jullie die ‘krabbel’ lezen als ‘hyvesberichtje’. Verder vind ik het allemaal niet zo schokkend. Ik verhaal over hoe ik, rasecht Y-tje, niet meer zonder internet kan.
jos
says:Tja…ik sluit mij aan bij de comments van, in dit geval iets minder, Gekke Henkie en de 1e alinea van Peter.
Bas van de Haterd
says:@Peter: er is een heel eenvoudige oplossing voor, niet de stukken van Floor lezen. 🙂 Zelf selecteer ik al heel lang de stukken die ik lees op auteur, zowel hier als op Marketingfacts en veel andere blogs.
Peter Vorst
says:Beste Floor, ik moet Henk in deze toch wel gelijk geven. Ik bezoek vanwege mijn vakgebied dikwijls recruitmentmatters en vind de artikelen die hierop staan dan waardevol en leuk om te lezen. Toch moet ik met Henk instemmen dat een aantal van de door jou geschreven stukken wel erg veel privé details bevatten waar menig bezoeker geen behoeft aan heeft, zo kan ik mij voorstellen.
Daarnaast kan ik in jou geval ook niet echt spreken van een ”schrijfstijl”. De stukjes van bijvoorbeeld Marc en in het verleden Bas hadden absoluut ook wel een persoonlijke invalshoek en het kwam ook wel eens voor dat er iets prive gedeeld werd maar dan nooit meer dan één a twee regels en eigenlijk altijd in lijn met het geschrevene….
Peter Vorst
says:Beste Floor, ik moet Henk in deze situatie toch gelijk geven. Zoals hij al aangeeft zijn de blogs die je en anderen schrijven vaak wel interessant, zeker voor mijn vakgebied. Ik vind echter net als Henk de prive informatie die je meeneemt in sommige blogs overbodig en heb ook moeite om de toegevoegde waarde daarvan te zien.
Van een specifiek schrijfstijl kan ik eigenlijk ook niet echt spreken in dejouw geval, Bloggers zoals Marc en Bas geven hebben inderdaad ook een persoonlijke invalshoek en vertellen zo nu en dan ook wel eens iets uit hun prive leven, maar maken daar doorgaans niet meer dan één a twee regels aan vuil. En het is meestal ook in lijn met het onderwerp van de tekst..
Floor Drees
says:Bedankt voor het advies, maar dat zal ik zeker niet doen. Mijn blogs en mijn schrijfstijl kenmerken zich door een persoonlijke invalshoek. En dat wil ik graag zo houden.
gekke henkie
says:Je begrijpt het dus niet: de zakelijke inhoud is dus wel interessant, prive-inhoud niet maar staan wel beide in 1 post. Hou dat dan gescheiden….
Floor Drees
says:Wat fijn dat er dan ook de mogelijkheid is om mijn posts niet te lezen.
gekke henkie
says:Op een site als recruitmentmatters wil ik info lezen omtrent het onderwerp waarnaar de site is genoemd. Op allerlei prive-verhalen zit ik niet te wachten, dat is mijn punt. Sign of the times of niet, maar de trend dat iedereen aan iedereen zo graag wil laten wat ze (prive) doen vind ik geen toegevoegde waarde hebben voor een site als dit.
Ik pretendeer ook niet dat ik geniale blogposts schrijf. Gebruik deze site voor de zakelijke aspecten en ontwikkelingen omtrent recruitment en gebruik je personalblog voor wat je prive wilt delen. In dat laatste ben ik namelijk niet geinteresseerd
Floor Drees
says:Lieve gekke henkie, het was zeker niet de bedoeling om Twitter of sociale netwerken te promoten. Ik geef, met een persoonlijk verhaal, aan hoe mijn generatie en mensen die ik tegenkom omgaan met internet en ‘online zijn’. Dat zie ik niet als onzin, meer als een sign of the times. Dat neemt niet weg dat ik graag jouw geniale blogposts tegemoet zie.
gekke henkie
says:Zucht… waarom staan dit soort onzinberichten (van vooral Floor) op Recruitmentmatters???? Ik vind er echt geen enkele toegevoegde waarde in. Als dit het gebruik van Twitter en social networks etc moet promoten mist het volledig zijn doel….