FNV Bondgenoten heeft in februari van dit jaar een onderzoek onder leden van de vakbond gepubliceerd onder de naam Ziek door onzekerheid. En dit is de belangrijkste conclusie:

Reorganisaties op het werk hebben effect op de gezondheid. Bij 41% van de werknemers die de afgelopen twee jaar een reorganisatie hebben meegemaakt heeft het veranderingsproces geleid tot gezondheidsklachten. Met name stress, spanningen en slapeloosheid scoren hoog

Nou is het niet verbazingwekkend dat een reorganisatie stress veroorzaakt. Tenslotte zijn we gewoontedieren, waardoor elke verandering een bepaalde mate van stress veroorzaakt. Maar dat een reorganisatie bij 41% van de werknemers stress zou veroorzaken gaat er bij mij niet in.

Een reden voor dit mogelijk (veel) te hoge percentage is te vinden in de samenstelling van de respondenten:

• 69% werkt langer dan vijf jaar in de huidige functie
• 70% is ouder dan 45 jaar
• 80% heeft als hoogste opleiding havo/mbo

Goed. De gemiddelde respondent is dus honkvast, ouder dan 45 en met een relatief lage opleiding. Niet echt de medewerker die een verandering als een kans zal zien. Maar eerder een hanger aan de kar; onder het motto: dat hebben we al eerder gedaan en toen is het ook al niet gelukt.

Naast deze kenmerken is er nog iets wat de respondenten gemeen hebben: een schokkend gebrek aan realiteitszin. Want 56% is het eens met de stelling dat de vakbond ervoor moet zorgen dat mijn bedrijf concurrerend blijft. Come again?

Jawel, de leden van een vakbond zijn hiermee aantoonbaar naïef. Maar zet de vakbond met deze stelling soms een eigen ambitie neer? En denkt zij werkelijk dat ze zich als een partner van werkgevers op strategische zaken kan opstellen? Da’s geheel andere koek en volgens mij volstrekt buiten het mandaat van een vakbond.

Ik voel ineens een ferme stressaanval opkomen…