Wat een merkwaardig volkje zijn wij toch. Als we tenminste af mogen gaan op de resultaten van de halfjaarlijkse opiniepeiling van de Europese Commissie.

Want daaruit blijkt dat 68% van de Nederlanders een verslechtering van de werkgelegenheid verwachten. Maar als het om ons eigen werk of financiële situatie gaat verwacht slechts 7% een verslechtering…

Daar klopt toch geen bal van? Wij Nederlanders verwachten dus blijkbaar dat het onze buren overkomt, maar onszelf niet. Klinkt als een gevalletje collectieve gekte! Geen wonder dat wij tot de meest tevreden burgers van de EU behoren.

De vraag is natuurlijk hoe wij tot zo’n volledige dissociatie van de persoonlijke en de collectieve situatie kunnen komen. Er is blijkbaar geen enkele overeenkomst tussen wat we op het nieuws horen, en wat we in het dagelijks leven meemaken. Ik kan het anders niet verklaren.

De media rapporteren voornamelijk gloom en doom (hoewel dat in mijn optiek ook wel weer meevalt) terwijl aan de andere kant de files langer dan ooit zijn, het salaris keurig maandelijks wordt bijgeschreven en de boodschappen niet duurder zijn geworden.

Dus moet ik nou de media geloven of gewoon op mijn eigen waarneming afgaan? De media geloven is buitengewoon riskant, ondanks de misplaatste geur van objectiviteit. Maar de eigen waarneming is natuurlijk ook sterk gekleurd.

Tenslotte zullen die 100.000 extra werklozen bepaald geen rozig beeld van onze economische toestand hebben. Maar dat getal legt blijkbaar nog onvoldoende gewicht in de schaal om ons sentiment in algemene zin negatiever te maken.

Wij behoren tot de gelukkigste Europeanen, samen met de Luxemburgers en de Denen. En wij  zijn enorme struisvogels.