Mede naar aanleiding van de enorme disucssie alhier over Monsterboard = W&S Bureau , kreeg ik de suggestie van Nienke Smit om dat nou eens niet vanuit het bureau, het bedrijf of job board te bezien, maar vanuit de kandidaatkant. Is het immers niet beter als er meer mensen met je CV aan de slag zijn? Zeker nu sommige bureaus kandidaten zelfs voor exclusiviteit laten tekenen zoals Marcel de Jong recent berichtte op EmploIT. Interessant vraagstuk!

Ik denk eerlijk gezegd dat kwantiteit alleen niet werkt. Zeker als je vanuit een werkende situatie solliciteert, zou ik iemand bijna afraden om zijn CV op een grote job board als Monster te zetten. Je wordt flooded met vacatures en hebt niet de tijd om dat allemaal goed te screenen. De kans dat je een goede keuze maakt, is erg klein.

Anderzijds is het ook niet slim om al je kaarten op één procedure via een bureau te zetten. Dat bureau stelt namelijk ook meerdere kandidaten bij zijn klant voor. Sterker nog, dat verwacht die klant van het bureau.

Als je echter een courant CV hebt, kan het ook handig zijn om je bij één, misschien twee, niche bureaus te melden, die dan actief gaan uitbellen met je CV naar hun netwerk in die niche en zo de beste propositie voor je uit de markt gaan halen. Zorg wel dat je weet waar ze je gaan voorstellen en geef duidelijk aan welke bedrijven wel en niet je interesse hebben.  Zoek bureaus uit met niet overlappende netwerken, zodat je weet dat je maximaal bereik hebt binnen je niche.
Gevaar bij dit soort bureaus is altijd dat ze je het liefst bij de hoogst biedende plaatsen en niet bij de best matchende. Dit zijn ook de bureaus die je soms dwingen om te tekenen dat je niet met anderen in zee mag gaan. NOOIT doen. Zeg wel dat je beloofd dat als je eenmaal via hun ergens bent geïntroduceerd bij een werkgever, je dat niet direct of via een ander bureau zult doen. Da’s wel zo netjes.

Als ik heel eerlijk ben, zou ik zelf, met een courant CV, altijd eerst proberen via mijn eigen netwerk wat te vinden, zeker als je geen haast hebt. Definieer je droombaan, kijk welke werkgevers dit soort vacatures vaak hebben (laat je niet storen door wel of geen advertentie), kijk wie in je netwerk (op Linkedin bijv.) de juiste mensen kent bij die bedrijven en laat je door hen introduceren. Geen ruis op de lijn, een kruiwagen en direct met de relevante personen om tafel. Moet je natuurlijk wel een goed netwerk voor hebben.

Maar zelfs als je dat netwerk niet hebt, kun je natuurlijk zelf die mensen benaderen, als ze bijvoorbeeld aan geven open te staan voor “job inquiries” op Linkedin. En heb je daar geen credits, en je wilt bijvoorbeeld het mailadres van iemand bij Accenture, dan voer je het volgende zoekcommando in in Google en heb je de e-mailnotatie, nl.: voornaam.achternaam@accenture.com. Niks Linkedin credits.

Maar ja, wat als je geen courant CV hebt en geen netwerk. Kortom, de wanhopige mensen waar Annelien Jordense het in haar laatste post over had? Dan ga ik er even vanuit dat je werkloos werkzoekende bent of al te horen hebt gekregen dat je bent ontslagen en dus alle tijd hebt – in de zin van dat je het niet naast je werk hoeft te doen – om te solliciteren.

In dat geval zou ik mezelf ook gaan broadcasten (op één grote job board en een aantal niche boards  in je vak), maar wel met een hele duidelijke omschrijving van wat je wel zoekt en niet zoekt. Zeg ook gewoon dat mensen geen reactie hoeven verwachten als ze daar geen rekening mee houden. Maak een aparte mail account aan voor je sollicitaties en zet er desnoods een filter op of een auto-reply. Ik had een tijdje terug een briljante mail van een kandidaat die werd overspoeld. Die had een keurige bevestigingsmail, waarin hij zijn (!) procedure aan je uitlegde en wat je kon verwachten als je wel of niet door zijn (!) eerste selectie kwam.

Verder zou ik alleen met bureaus in zee gaan die de vacature exclusief hebben (en dus hun opdrachtgever durven noemen) óf niche bureaus die actief voor je gaan uitbellen. Willen ze je geen van beide toezeggen: spendeer dan geen kostbare tijd en reiskosten aan een intake.

Maar zet daarnaast bovenal je netwerk voor je aan de slag, zoals ik hierboven omschreef (ook al is het niet zo groot), omdat je zo in contact komt met de vacatures die nooit worden gepubliceerd (online of in print) en dat zijn er – zeker in een ruime markt als nu – heel veel. Ik schat al gauw zo’n 40% van het totale vacature aanbod.

Last but not least. Laat op je Linkedin profiel zien dat je in de markt bent en maak het makkelijk voor anderen om je te benaderen door een mailadres in je profiel te zetten. Maak daar ook weer een apart account voor aan (bijv. linkedin@mijndomein.nl).

Ook op Twitter kun je kenbaar maken in de markt te zijn en aan anderen vragen je oproep te re-tweeten. Zet in je Tweet een hyperlink naar je Linkedin-profiel, hebben ze meteen je CV. Voeg de hashtags #CV #resume toe en de meest voorkomende functietitels voor jouw gewenste vacature, bijvoorbeeld #projectmanager #IT. Zorg ook dat je in je Twitter bio de meest voorkomende functietitels plaatst van de vacatures waarna jij zoekt en zet ook daar dat je beschikbaar bent. 

Succes met de banenjacht.