Een werkwijze waarvan ik dacht dat deze voorgoed begraven is (hoe naïef ben ik?) lijkt de kop op te steken. Het voorstellen van kandidaten bij opdrachtgevers, zonder dat de kandidaat in kwestie hiervan op de hoogte is, of überhaupt is gesproken, lijkt namelijk weer aan de winnende hand.
Met alle nare gevolgen van dien. En met succes voor de bureaus die op deze wijze kandidaten voorstellen! Want sommige werkgevers (vooral corporate recruiters) vinden deze werkwijze eigenlijk wel prima, als ze maar cv’s ontvangen…..
Onze case:
Na een goed gesprek met een interessante en passende kandidaat voor een specifieke rol introduceer je hem/haar bij jouw opdrachtgever. Na introductie laat de opdrachtgever je al snel weten dat de kandidaat via een ander bureau is voorgesteld en onder het mom van ‘wie het eerst komt, wie het eerst maalt’ plas je naast de pot.
Eerst maar even verhaal halen bij de kandidaat, want waarom heeft hij/ zij de vraag of hij al is voorgesteld bij de opdrachtgever, niet positief beantwoord? Je raadt het al, de kandidaat weet niet eens dat hij/zij via het andere bureau is voorgesteld en is ‘not amused’.
De opdrachtgever houdt echter vast aan ‘wie het eerst komt, wie het eerst maalt’. Op de vraag of de opdrachtgever niet liever werkt met bureaus die zich aan de algemeen geldende spelregels houdt, antwoord hij dat hij niet weet wat de spelregels zijn. En ook de vraag of de kandidaat niet zelf bepaalt door welk bureau hij of zij wordt voorgesteld antwoord hij ontkennend…
Ben ik gek, veranderen we de spelregels of wordt er met de algemeen geldende spelregels vals gespeeld?
Wouter Koeleman
says:Helaas maak ik dit nog met grote regelmaat mee, je investeert tijd in een kandidaat en introduceert deze na een goed gesprek. En een of ander ramsbureau heeft een paar weken geleden al 10 CV’s vrijblijvend neergelegd maar niet voor deze functie. En zij krijgen voorrang, wat een onzin!
Rogier
says:Verhaal klinkt als,..UWV?
Michiel Cobben
says:Beste Eddy,
uiteraard ben je zelf in control. Als je hoort dat je gegevens ergens zijn geintroduceerd zonder jouw expliciete toestemming dan kun je degene die dat doet daar zelfs voor aanspreken. Schending van jouw privacy. Sterker nog, daar zou wel eens de oplossing van dit probleem in besloten kunnen liggen. Dus, mijn zegen heb je.
Eddy
says:Ben zelf een kandidaat die nu op zoek is naar een leuke account management rol en ik moet helaas constateren dat er aardig wat bureau’s in de markt zijn en niet alleen de UK/London agency’s die er een zooi van maken. Hoezo wie het eerst komt? mag ik als kandidaat zelf beslissen wie mijn (LinkedIn) profiel plaatst bij een opdrachtgever!
Hoe lang mag die zogenaamde exclusiviteit dan wel niet duren?
3 maanden 6 maanden of zelfs 1 jaar? te belachelijk voor woorden deze koehandel.
Uiteindelijk moet ik als kandidaat mezelf verdedigen tegen de corporate recruitement bedrijfjes waarom mijn CV al bekend is bij bedrijf x
Odrik
says:Goed onderwerp, er zijn veel bureaus die dit doen en deze bureaus verzamelen klanten om zich heen die dit prima vinden. In 2007/2008 kwamen ze hier goed mee weg in het kader van een overspannen economie en bedrijven konden niet groeien als ze dit spelletje niet meespeelde. Echter nu is de economie anders en gaat kwaliteit weer tellen.
Om 2009 met goede cijfers door te komen moest ik dichter op de klant moet zitten. Goed accountmanagement, denk mee met de klant en laat je gezicht zien. Exclusiviteit komt dan vanzelf, je hoeft er niet eens om te vragen.
Aan de kandidaat kant exclusiviteit vragen werkt ook erg goed, een vingerlik profiel aan jouw bureau/expertise binden dan komen de bemiddelingen ook wel.
Ik heb zelden deze problemen, het is mij wel een overkomen maar je kan niet alles winnen. Ja, het is vervelend een deal te verliezen maar een goede recruiter kiest zijn winnaars. Klanten & kandidaten.
Marina
says:Deze bureaus bestaan helaas wel degelijk. Ik ben 2,5 jaar Corporate Recruiter geweest en in die tijd kreeg ik regelmatig ongevraagd kandidaten over de mail van bureaus waar ik nog nooit mee gesproken had, maar ook van meer bekende bureaus. Soms kreeg ik zelfs ongevraagd een cv van een mogelijk passende kandidaat en als we dan aangaven interesse te hebben, bleek de kandidaat toch niet geinteresseerd te zijn. Een bureau uit de UK maakte het heel heel bont. Bij een vacature kreeg ik ongevraagd ca. 15 cv’s over de mail, met de opmerking dat als er een geschikt cv bij zat ze met die kandidaat verder gingen praten. Ik heb bedankt voor de service. De fee was ook nog eens erg hoog.
Toen ik nog binnen de uitzendbranche werkzaam was hadden wij hiervan overigens ook veel last. Klanten hadden vaak contracten met meerdere bureaus waar de vacature gelijktijdig werd uitgezet. Wij werkten met een gedegen aanpak van interview, vaardigheidsoefeningen, referentiecheck en dan een goede match met beschikbare vacatures. Het gebeurde dan toch regelmatig dat je te laat was en dan lag de kandidaat er al via een ander bureau terwijl de kandidaat van niets wist.
Ben Holewijn
says:@Michiel Inderdaad, opnieuw eens..:-)! Of het incidenten zijn betwijfel ik. Maar ik hoor uiteraard graag de andersdenkenden….
Michiel
says:Ben e.a.,
Wat mij opvalt is dat iedereen het weer heerlijk met elkaar eens is. Wat me ook opvalt is dat er geen reacties zijn van mensen die op deze wijze werken. Wie zijn dan die partijen? Bestaan ze wel? Of zijn het incidenten?
Michiel Cobben
Piet Hein Zijtveld
says:Ik herken de frustratie, je meent een goede kandidaat te hebben, vis je toch achter het net. Ik had een kandidaat uitgebreid telefonisch gesproken voor een vacature (niet exclusief), face-to-face intakegesprek stond gepland. Werd de kandidaat gebeld door een ander bureau. ‘Oh ben je al met Someone in gesprek voor deze functie bij deze opdrachtgever, dan kan ik je alvast voorstellen’. De kandidaat liet zich overrompelen en ging akkoord. Daar sta je dan.
@Peter Natuurlijk zegt dit iets over de relatie tussen de kandidaat en ons, maar misschien zegt het nog wel meer over de kandidaat dat hij zich zo laat overrompelen.
@Roos Ik geloof ook in eerlijk duurt het langst, bovenstaande kandidaat werd namelijk afgewezen. Maar alle negativiteit die het oplevert!
Ben Holewijn
says:@Jasper Compliment voor jullie werkwijze, dit waardeer ik zeer, top!
@Rutger 100% Succes score is knap, ik geloof dit niet. Het lijkt me beter om met de opdrachtgever een periode van exclusiviteit af te spreken. Maar goed, dit is eigenlijk een andere discussie…:-)
Sandor
says:Denk dat het bureaulandschap stevig op zijn kop gaat de komende jaren. Door een steeds transpanter wordende arbeidsmarkt (voornamelijk door social media) zal marktbewerking steeds makkelijker worden. Er zijn nu al partijen die voor 500 euro een passend CV aanleveren. Selectie door bureaus is altijd een wassen neus geweest en tevens dubbel werk dus dat kan je beter zelf doen. Uitgaande van een 5:3:1 funnel kan ik dus voor 2500 euro sourcen; daar kan geen enkel bureau tegenop. De enige bureaus die blijven staan zijn die bureaus die niche talentpools opbouwen en zo een unieke toegevoegde waarde kunnen leveren (in kwaliteit van de kandidaat en snelheid van leveren). Begrijp me niet verkeerd; ik zie absoluut het nut van samenwerking met een bureau maar dan wel met bureaus die daadwerkelijke toegevoegde waarde leveren.
Rutger van Drongelen
says:@Ben Alleen bij een nieuwe klant (of in een dramajaar zoals 2009)wil ik nog wel eens de bepaalde tijd in de exclusiviteit opnemen, bij m’n vaste opdrachtgevers is er ‘gewoon’ exclusiviteit. Bij deze opdrachtgevers is het common sense dat je altijd levert, en dat weten partijen.
Jasper de Weerdt - Corporate Recruiter Achmea
says:Ik kan me er totaal niet in herkennen. Als Corporate Recruiter (en daarmee ook mijn collega’s binnen Achmea) kiezen we er allereerst te werven vanuit ‘eigen kracht’. De opmerking ‘wanneer je maar cv’s hebt’ is absoluut te ongenuanceerd, wanneer onze contractpartners ons ondersteunen zijn daar expliciete afspraken over. Evt. partijen die met cv’s ‘schieten’ worden daar ook vriendelijk op gewezen en zijn niet welkom.
Ben Holewijn
says:@Roos Ik denk dat ze het bestaansrecht inmiddels wel bewezen hebben, toch..:-)?
Roos
says:gelijk nieuwsgierig naar namen v dit soort bureaus… Kan er wel een paar verzinnen, maar hoelang hebben die nog bestaansrecht. Zijn deze echt succesvol?
Ben Holewijn
says:@Bas Ja, een blacklist zou ideaal zijn, zowel voor bureaus als corporate recruiters. Misschien een idee Marc?
@Rutger Exclusiviteit werkt inderdaad beter, maar ik realiseer me ook dat je bij nieuwe opdrachtgevers je jezelf ook moet bewijzen. Exclusiviteit voor een bepaalde periode lijkt me niet meer dan normaal, of zie jij dit anders?
@Roos Hoe verklaar jij het succes van dit soort bureaus?
Rob van Elburg
says:Hoe zouden die recruiters aan een eigen partner gekomen zijn?
Roos
says:Dit soort bureaus trekken uiteindelijk toch aan het kortste end, want zowel kandidaten als (de meeste) Recruiters bedanken hiervoor en kiezen voor de meerwaarde van een bureau die echt daadwerkelijk voor de juiste match gaat.
In dit geval dus grote stappen, VER van huis voor dat bureau….
Peter
says:Om dit te voorkomen is een uitstekende band met de kandidaat van zeer groot belang. Jij bewijst je meerwaarde door de kandidaat alles wat hij maar wilt weten te vertellen over het bedrijf in kwestie en in ruil daarvoor moet de kandidaat zich aan jouw verbinden voor deze functie. In dit soort situaties laten wij vaak de kandidaat in kwestie een mailtje schrijven in de trend van, “ik wil voor deze functie enkel en alleen bemiddelt worden door…” waarin hij of zij afstand neemt van het dodgy kantoor welke zonder permissie spamt met zijn / haar cv. Gaat niet altijd goed natuurlijk, maarja, uiteindelijk is dat ook een stukje risico van het vak als jo op no cure no pay werkt op niet exclusieve basis.
Rutger van Drongelen
says:Dit is een van de redenen waarom ik altijd pleit voor exclusiviteit. In het verleden deed ik dat niet altijd en bovenstaande is me toen meer dan eens overkomen. Voor alle partijen vervelend. En dus: exclusiviteit, desnoods voor een bepaalde periode.
B. Jansen
says:@ Bas, ja een black-list zou een verademing zijn. Vooral om de troep-bureau’s aan de kant te zetten.
Bas Westland
says:@Ben: Zulke klanten ben je liever kwijt dan rijk. Wat vind je contact in de lijn hiervan?
Mischien een idee om een “Black List” aan te leggen van bureaus die dit doen en corporate recruiters die hierin meegaan 😉
Sidney Hiele
says:Ben, zeker binnen de IT kom ik dit nog maar wat vaak tegen. Maar de ervaring met corporate recruiters die jij beschrijft hebben wij zeker niet. Sterker nog wij hebben onlangs meegemaakt dat een kandidaat al eerder bij de klant lag via een ander bureau, maar onze kandidaat nog nooit met dat bureau had gesproken. De corporate recruiter heeft dat andere bureau bedankt en is met ons verder gegaan.
Kwaliteit is een begrip dat langzaam maar zeker binnen alle gelederen van recruitment haar weg aan het vinden is, met de nadruk, helaas, op langzaam. In dat kader durven corporate recruiters steeds vaker te kiezen voor een partnerschap ipv zoveel mogelijk CV’s via god mag weten wat voor bureaus