November 2010 zijn er verkiezingen in Amerika. Dat heeft tot gevolg van leden van het Congres graag aan hun kiezers willen laten zien dat ze krachtdadig kunnen optreden. En dat heeft weer tot gevolg dat langdurig werklozen hiervan de dupe worden. Het Congres heeft namelijk een subsidie geblokkeerd om de werkloosheidsuitkeringen verder te verlengen. En dat betekent dat er nu steeds meer Amerikanen zonder enig inkomen komen te zitten.

Geheel in Amerikaanse stijl schreeuwen senatoren om het hardst dat een uitkering mensen niet stimuleert om werk te vinden (hoewel er 5 werklozen zijn voor iedere openstaande vacature in de VS) of dat werklozen hiermee hun drugsbehoefte stillen. Schofferend voor het werkloze deel van de Amerikaanse bevolking, maar prettig als soundbite voor TV en radio. En daar gaat het toch om.

Als gevolg van het ontbreken van de noodzakelijke subsidie zijn er tussen 12 en 17 juni maximaal 370.000 werklozen zonder uitkering komen te zitten. Maximaal, omdat er natuurlijk ook werklozen zijn die een baan hebben gevonden. Maar met een nog altijd krimpende arbeidsmarkt kan dat nauwelijks een druppel op de gloeiende plaat zijn geweest.

Het probleem is dus niet alleen dat bijna 100.000 gezinnen aan de bedelstaf zijn geraakt; met het verliezen van hun uitkering verliezen ze tegelijkertijd hun recht op gratis medische verzorging. Met andere woorden, ben je langdurig werkloos en word je ziek dan ben je dubbel de klos.

Wat is Amerika toch een fraai land. Een extra budget voor de oorlog in Afghanistan is goedgekeurd maar een veel kleiner budget voor werkloosheidsuiterking kan niet op voldoende stemmen rekenen. Hoe fout kan het gaan?