Van twee kanten – Van wie zijn je LinkedIn connecties eigenlijk?

Tijdens het social recruiting event van Recruiters United afgelopen week was er een pittige discussie over wat te doen met het “eigenaarschap” en de “zichtbaarheid” van je connecties als je van baan wisselt. Los van wat wij vinden heeft recent een Engelse rechter een uitspraak gedaan dat een medewerker van een recruitment bureau zijn connecties moest afstaan na vertrek bij dat bureau. Verder is het, met name bij veel interim bureaus, de praktijk dat consultants hun connecties afschermen om te voorkomen dat kandidaten en klanten elkaar “direct” kunnen vinden. Wat vinden we daar van?Zoals ik al tijdens het event afgelopen week zei, denk ik dat het afschermen zinloos is. Mensen kunnen namelijk altijd via een andere connectie dezelfde persoon vinden en gezamenlijke connecties worden sowieso getoond. Verder denk ik dat je serieus over je toegevoegde waarde als bureau moet gaan nadenken als je enige toegevoegde waarde de connectie (lees: de contactgegevens) van je kandidaat of klant is. Bovendien moet je je afvragen hoeveel hulp je van je netwerk gaat krijgen als je zelf je netwerk afschermt, geven en nemen, weet je nog?

Ook over het “eigenaarschap” van je LinkedIn connecties heb ik zo mijn twijfels. Mensen “zijn” sowieso niet van iemand anders. De slavernij is gelukkig al lang geleden afgeschaft. En als de toegevoegde waarde van je bedrijf alleen door je medewerker werd geleverd, gaat je klant vroeg of laat toch weer met die medewerker in zee.  Dat hou je niet tegen. De enige oplossing is de toegevoegde waarde verankeren in je bedrijf en uiteraard een goed relatie beding afsluiten, want dat heeft wel zin, zoals ik eerder betoogde.

Overigens heeft LinkedIn hier wel een oplossing voor, maar dat werkt alleen als je een corporate account hebt. Dan blijven de connecties van een medewerker OOK achter in je bedrijfsaccount als een medewerker vertrekt, maar dat is wel een dure oplossing natuurlijk.

Ben erg benieuwd naar jullie mening, zeker na de heetgebakerde discussies die hier plaatsvonden over “social media” op de werkvloer en de voor- en nadelen voor de werkgever.

Geef een reactie

11 Comments
  • Bas Westland
    says:

    @Joyce: Interessante vraag. Als groothandel heb je het in deze tijd van desintermediatie/ketenintegratie sowieso al moeilijk. Ketens hebben in de tijd van internet en social media de neiging tot inkorten. Ik kan me voorstellen dat jullie de in- en verkopers contacten laten afschermen vanuit jullie belang, zoals het er nu uitziet. Of het het probleem oplost op de lange termijn, blijft de vraag. Als een klant direct zaken wil doen met een leverancier en omgekeerd gaat dat vroeger of later toch gebeuren. Een goede inkoper bij jullie klant zal altijd in staat zijn dezelfde leveranciers te vinden als jullie als hij/zijn dat echt wil. Informatiemacht is niet meer van deze tijd. Foucs op je toegevoegde waarde in de keten. Is er die in bepaalde gvallen niet, bedenk dan nu al een strategie hoe en wanneer je er uit stapt. Dan ben je iig voorbereid.

  • Joyce
    says:

    Bas, dit interessante artikel is uit 2010. Inmiddels is er natuurlijk veel gebeurd op het gebied van social media. Hoe zie je deze kwestie nu?
     
    We zijn bezig met het ontwikkelen van enkele richtlijnen voor de medewerkers van ons bedrijf, een technische groothandel. De meeste medewerkers zullen geen connectie leggen met leveranciers en/of klanten en daarmee is het afschermen van de contacten niet aan de orde. Voor onze in- en verkopers ligt dit anders. Je noemt enkele goede punten om je contacten niet af te schermen. Toch is het in onze branche niet bepaald wenselijk als de klanten onze leveranciers kennen. Wij bieden weliswaar veel technische kennis en totaaloplossingen, de producten kunnen dan eenvoudig bij derden gehaald worden. We neigen er zelf naar om de betreffende medewerkers te adviseren de contactgegevens af te schermen. Advocaat van de duivel spelen is echter altijd goed, daarom zijn we benieuwd naar jouw mening.

  • Jeroen
    says:

    @Dennis: Ik zelf zie de toegevoegde waarde ook niet zo trouwens van het open zetten van je connecties. Waarom bladeren door vele pagina`s met connecties als je d.m.v. de zoekfunctie ook op zoek kan gaan naar relevante 2e graad connecties?
     
    @Bas: Ik hoop voor je dat je database meer inhoud heeft dan puur de gegevens van LinkedIn etc… Zoals je zegt; LinkedIn is een prima middel om je database te toetsen, niet andersom. Als je eenmaal weet welk profiel je wilt checken, dan is het wel of niet afschermen van connecties toch helemaal geen issue?
     
    De meest belangrijke reden waarom ik mijn connecties heb afgeschermd is niet zozeer het feit dat iemand niet door mijn connecties mag bladeren, maar vooral de dagelijkse updates.
     
    Zelf ben ik gelinkt met veel oud collega`s en mede recruiters (o.a. binnen hetzelfde specialisme). Wanneer jij je connecties open hebt staan, kunnen al je connecties zien met wie jij dagelijks nieuw gelinkt bent. Aangezien ik voornamelijk `link` met mensen wanneer er actueel contact is, maak je in dat geval je conculega`s toch alleen maar wijzer? Natuurlijk vind ik dat ik (los van mijn connecties) een toegevoegde waarde heb (vandaar dat ik ook nimmer op basis van exclusiviteit werk, heb voldoende vertrouwen dat ik betere kandidaten weet aan te dragen t.o.v. de concurrentie), maar het is toch onzin om je concurrentie wijzer te maken dan nodig?
     
     

  • Bas Westland
    says:

    @Jeroen: Internet is je database. Ik geef openlijk toe dat ik LinkedIn check als ik iemand uit mijn database haal, omdat de kans dat die info actuelere is, veel groter is. Dus waarom afschermen?
    Ik vrees dat ik het verder eens ben met Dennis.
    @Michael: Inderdaad, een relatiebeding is een prima manier om je bedrijfsbelang te beschermen, daar doen je LinkedIn connecties helmaal niets aan af.

  • Michael
    says:

    De meeste van mijn LinkedIn contacten heb ik zelf privé opgedaan dus het lijkt mij niet dat een werkgever daar aanspraak op kan maken.

    Evengoed ben je als recruiter/consultant degene die het verschil maakt t.o.v. je concurrentie en als je van bedrijf X naar bedrijf XY gaat is de kans groot dat deze met je meegaat. Tenzij je een klantbeding overeenkomt. Iets wat ik in mijn omgeving steeds vaker hoor.

  • Jeroen
    says:

    LinkedIn is in mijn ogen een persoonlijk middel om persoonlijke contacten, die je lang niet altijd tijdens je werk opdoet, te onderhouden..
     
    Een werkgever behoort de middelen te faciliteren om alle relevante informatie en contacten op te slaan wil hij hier aanspraak op maken in mijn ogen. Een werknemer heeft daarentegen de plicht om alle zakelijke contacten in de beschikbare databases  bij te houden.
     
    De contacten in een persoonlijk medium als LinkedIn vallen in mijn ogen dus totaal niet binnen het eigendomsrecht van een werkgever. Mits de verantwoordelijkheden van zowel werkgever (faciliteren) als medewerker (gegevens correct bijwerken) worden nageleefd.
     
    Over het afschermen van je connecties; op dit vlak ben ik het totaal oneens met Dennis Jennekens. Als recruiter is het je rol om mensen in contact met elkaar te brengen, dan is het toch onnozel om er niet alles aan te doen dat ze elkaar rechtstreeks met elkaar zullen komen? Sterker; als ondernemer zou ik het niet waarderen als mijn werknemers op LinkedIn hun connecties open hebben staan. Je database is toch ook niet toegankelijk voor iedereen die je kent?
     
    En ik ben erg benieuwd waarom Dennis vindt dat het afschermen van de connecties niet past binnen de Social Media. Geven en nemen is toch niet afhankelijk van het openstellen van je connecties? Wanneer ik iets voor mijn netwerk kan betekenen, dan kan hij/zij contact met mij opnemen en zal ik kijken wat ik voor diegene kan betekenen. Vele malen waardevoller dan het openstellen van connecties lijkt mij zo.
     

    • Dennis Jennekens
      says:

      Jeroen, je schrijft het zelf al: mijn connecties op LinkedIn en mijn database zijn 2 verschillende zaken.

      Als je je connecties op LinkedIn afschermt, zie je alleen elkaars shared connecties, daar hoef je elkaar niet mee te helpen. Wel met 2e of 3e lijns. Natuurlijk wel eerst even vragen om een introductie want ook dat hoort bij sociaal zijn.

      Nog iets wat ik persoonlijk minder sociaal vind – maar die discussie hebben we volgens mij al eens bij een ander onderwerp gehad -, quasi anoniem meedoen aan een discussie.

  • Michael Geradts
    says:

    Afschermen helpt toch niet. Met een zoekopdracht komen de afgeschermde contacten toch naar boven. Met afschermen voorkom je hoogstens dat mensen door je bak met visitekaartjes bladeren.
    De connectie is van twee mensen samen. Soms is de start van een relatie een bepaalde functie die een van de mensen heeft bij een bedrijf. Daarna kan het verder gaan(off line).
    Eigenlijk ergerlijk dat linkedin haar eigen opzet aan het ondermijnt door in een “corporate account” de connecties toe te eigenen.
     

  • Dennis Jennekens
    says:

    Helemaal met je eens Bas. Als je contacten niet wilt delen noch wilt dat anderen deze kunnen zien, gebruik dan een klassiek visitekaartje voor elkaars contactgegevens. Dat is echt veilig t.o.v. LinkedIn. 

    Daarnaast is volgens mij de doelstelling van LinkedIn om professionals gebruik te laten maken van elkaars zakelijk netwerk. Tot slot ben ik van mening dat afschermen – nemen maar niet geven – niet past binnen social media.