Vandaag werd door het UWV aandacht besteed in een landelijk persbericht dat men workshops voor 45+-ers organiseert waarin ze gebruik leren maken van LinkedIn om aan een baan te komen. Hoon valt ze ten deel, hier, maar bijvoorbeeld ook op de Telegraaf site, want er wordt overheidsgeld weggesmeten. Ook Marc Drees laat zich hier op RecruitmentMatters niet onbetuigd, maar het gaat natuurlijk helemaal niet om het UWV. Het gaat om wat de meest effectieve manier voor een 45+-er is om een baan te vinden en dat is zeker niet via een “professionele” recruiter in een formele sollicitatieprocedure.
Net als Leon Willemsens die reageert onder het artikel van Marc, geef ik nu al 7 maanden workshops aan werkzoekenden, waarbij ik co-hosts heb van het UWV. Werkcoaches die Sociale Media omarmen en die kennis willen opzuigen en doorgeven aan meer werkzoekenden dan die alleen in mijn workshops “Je nieuwe baan via LinekdIn” komen. En ja, veel van die deelnemers zijn 45+, omdat in Nederland nog steeds op leeftijd wordt geselecteerd en vooral door mensen in ‘ons’ vak.
Als je 45+-er (of werkloze, of allochtoon of lid van wat voor andere bijzondere groep ook bent, die je kunt herkennen aan het CV), zie je nog steeds dat deze ‘groepen’ (maar ja, het zijn natuurlijk ook gewoon mensen) in een formeel sollicitatieproces buiten de boot vallen, omdat met het huidige aanbod men voor de ideale kandidaat gaat (althans op papier): 25-40 jaar, hoog opgeleid, werkend en luisterend naar de naam Dries (en dus niet Driss). Je wordt in het proces dus niet gezien als individu, maar als lid van een groep met ‘inferioriteitskenmerken’, zoals wij dat vroeger heel griezelig op de Akademie geleerd kregen.
De enige manier om dat te doorbreken is door te ‘solliciteren’ voordat de vacature officieel is, via je netwerk. Op de radar komen bij de geboorte van de vacature met een warme introductie via je netwerk en direct met de manager in kwestie. Dan word je namelijk als mens beoordeeld, want geïntroduceerd door een ander mens. En zeker als 45+-er maak je dan veel meer kans. Door je langere (levens)ervaring heb je vaak een beter netwerk en heb je meer mensen die je kunnen introduceren voor een baan op het moment dat die ontstaat (en niet als ie wordt gepubliceerd).
Kortom, die workshops van het UWV zijn geen verspilling van geld, mits ze goed worden gegeven. Want misschien is de banenzoeker wel niet hoogopgeleid (de doelgroep van LinkedIn), maar zijn nieuwe manager is dat doorgaans wel en wellicht ook wel degene die ze beide kennen. Die zitten dus wel op LinkedIn. En zelfs als je niet op LinkedIn zit, kun je daar prima naar managers zoeken aan wie je geïntroduceerd kunt worden. Kortom, netwerken, en dus LinkedIn en dus LinkedIn workshops, mits goed gegeven, zijn een heel goede investering in het aan werk helpen van 45+ers.
Zo, de knuppel ligt in het hoenderhok, welke professionele recruiter pakt de handschoen op en zet me op mijn plaats 😉
yael Brons
says:ben helemaal mee eens.
Ik heet Yael Brons. ben bijna 46 jaar oud, vrouw, van een buitenland herkomst, mijn opleidingen(waaronde r medisch secretaresse, salaris administrator in hotel Branch, kinderverzogste en nog wat) zijn al (ook in mijn land van herkomst)veroudert.
net als prinsses Maxima (zonder de paparatsie) ben ik achter een nederlandse man zonder blauwe bloed naar deze land verhuisd.
voor een moment dacht ik dat ik in de Hol(y)land ben belandt, maar het bleek de NEE der land te zijn.
Pas ben ik gescheiden. heb ik geen recht op Uitkering of opleiding, want we hebben een koop woning.
mijn ex heeft in een rechtzaak voorlopig het huis en de kinderen gekregen, door vals verklaringen aan de rechter te legen.
ik ben ziek (astma) en kan niet (meer0 als schoonmakster of strijk werk doen.
former werkgevers hebben mijn contract als ene Alpha hulp beeindigt.
Alpha hulp is schoonmaken voor zorginstellingen in huizen van gehandocapten of bejaarden.
dus, de nieuwe moderne slavernij.
heb ik voor een paar dagen voor een uitzendbureau gewerkt als schoonmakster in een garage.nu moet ik vechten om mijn uren uit betaalt te krijgen. en ik heb mijn nederlands zelf moeten leren, want mijn ex beloofte dat we binnen een jaar terug zullen gaan, en ben ik al ruim 12 jaar hier.
ziek, zonder allimentatie, zonder uitkering, zonder mogelijkheid tot een fatsoenlijk inkomsten, zijn mijn kinderen voorlopig van mij afgerukt en ben ik bij mijn ex aan het logeren, wat hem de mishandeling makkelijker maakt…
De kinderen zijn na 11 maanden bij hem – Onder Toezicht Stelling van jeugdzorg want zoals veel nederlandse mannen – vindt hij dat eigen vrouw (toen nog getrouwrt) een baan moet vinden om hem en de kinderen (op) te voeden…
en dat is de top van de ijs berg.
graag als u deze mail aan de heer Drees Marc kan opsturen – doet u het aub voor mij.
de heer Drees Marc vindt zulk onrechtvaardigheid de moeite waard om tegen te vechten. dat deed ik in mijn land van herkomst toen ik achter kwam dat er een onrechtvaardigheid gepleegd is…
G-d bless you GEZONDE 2011
yael Brons
yael.brons@live.nl
Leon Willemsens
says:@dirk goossens
Het was zeker niet flauw bedoeld hoor. Mijn vraag was of je dit al wist, dat je dezelfde visie hebt als Linkedin, of dat je niet wist dat Linkedin dit had gelanceerd? Als ik het teruglees, staat het er knullig, maar zo is het dus niet bedoeld.
Voor de echte die-hard actief werkzoekenden (ik lees: werklozen) bestaat overigens ook een aparte pagina met bijbehorend abonnement: https://www.linkedin.com/jobseeker/
Dirk Goossens
says:Leon, nog mooiere link.
Deze is wel dicht in de buurt van wat ik bedoel.
Overigens juich ik het van harte toe als iemand mijn gebrabbel in de marge stuk laat lopen op gebrek aan kennis.
Dank.
Het roept nog wel wat vragen op:
NEW Move to the top of the list as a Featured Applicant
Dat wordt een erg brede lijst.
NEW Join Lindsey Pollak’s webinar: “Job Seeking on LinkedIn”
Dus als je Engels spreekt heb je Bas Westland niet nodig.
Wellicht iets voor Marc om dat uit te zoeken, dat scheelt ons allemaal weer 29,95.
Heb je nog meer mooie links?
Leon Willemsens
says:@dirk goossens
Is het vragen naar de bekende weg, visie of toeval?
Dirk Goossens
says:Leon, mooie link. Ik kende deze campagne niet.
Zou je uit willen leggen wat wat je bedoelt met bekende weg en visie?
Overigens lijkt ‘Brand you’ niet in lijn met de door mij voorgestelde promotionele zelfcampagne. Vooral niet in dit kader. Weinigen zullen hun werkloosheid willen duiden als key in hun personal branding.
Dirk Goossens
says:Lydia, Bas, twee concrete, verschillende cases. Mooie resultaten. Vanuit mijn werkveld heb ik meegekregen hoezeer dergelijke zaken positief ingrijpen in iemands leven.
Lydia beschrijft LinkedIn als uithangbord. Bas beschrijft een geval van heus referral recruitment. LinkedIn +1.
Bas, hoeveel tijd zat er tussen aanmaak van het profiel en indiensttreding? Het antwoord hierop gebruik ik om te bepalen of de referral voortkwam uit het bestaan van het netwerk of uit het ontstaan ervan. Het eerste zou duiden op intrinsieke toegevoegde waarde van LinkedIn, het tweede op het resultaat van een geslaagde zelfpromotionele campagne, met LinkedIn als effectief instrument.
Bas Westland
says:@Dirk De persoon had het profiel al, maar nog niet de juiste werkgevers gekoppeld en actief naar oud-collega’s gezocht om te connecten. Dus de tijd ertussen weet ik niet (en hij ook niet denk ik).
Dirk Goossens
says:Wat ik dan concludeer is dat de plantmanager dankzij jou de nieuwe baan heeft gevonden, zoals je moet concluderen dat een timmerman een bank maakt en niet de hamer.
Als jouw plantmanager representatief is voor overige succesverhalen dan concludeer ik ook dat LinkedIn als de wiedeweerga de mogelijkheid moet creëren om promotionele zelfcampagnes te ontplooien.
Een mogelijkheid om effectief bij te dragen aan frictiereductie, zou ik zeggen.
Alhoewel deze dienst LinkedIn geen langlopende, dure abonnementen laat verkopen, is het wel een mogelijkheid om toegevoegde waarde te creëren en frictie te reduceren. Als omgekeerde, interactieve personeelsadvertentie, tegen een fatsoenlijke vergoeding.
De intrinsieke vereenzaming die LinkedIn over ons uitstort wordt dan tegengegaan met group-efforts om individuen te pluggen. Naast eenieder laten kijken naar allen, wat nu gebeurt, laat je allen dan kijken naar individuen, op de momenten dat ze het nodig hebben.
Enfin, laat niemand ooit zeggen dat ik LinkedIn geen kansen geef…
Bas Westland
says:@Dirk: concreet voorbeeld uit mijn workshop. 50+ plantmanager foodsector. Al geruime tijd thuis. Advsieer hem om de reeds ingevoerde ex-werkgevers te selecteren en te koppelen aan zijn LinkedIn profiel en op zoek te gaan naar oud-collega’s met iwe hij goede band had en te connecten.
Doet dat, legt contact, oud-collega ziet dat jij werkzoekend is, stuurt door met aanbeveling aan zijn HR manager en bingo, 50+er heb een baan. Concreet genoeg?
Lydia van de Made
says:Linkedin biedt werkzoekenden de mogelijkheid om contacten leggen met bedrijven die nog niet geadverteerd hebben maar wel (latent) op zoek zijn naar een nieuwe werknemer. Iemand van boven de 45 die reageert op een vacature waarop 300 reacties binnenkomen wordt helaas nog steeds niet uitgenodigd.
Om veel frustraties voor werkzoekenden voor te zijn is het voor deze doelgroep zo ie zo heel goed van de (on)mogelijkheden van Linkedin op de hoogte brengen. In veel gevallen zijn 45 plussers op zoek naar een baan, nog helemaal niet online georienteerd, en hebben zelfs vaak nog nooit van Linkedin gehoord. Men is nog gewend te netwerken op de oude manier en ziet de toegevoegde waarde die Linkedin kan bieden (nog) niet in.
Een workshop voor werkzoekenden boven de 45 is daarom mijns inziens voor deze doelgroep absoluut noodzakelijk om de kans op een baan aanzienlijk te vergroten. Uiteindelijk hebben we toch altijd te maken met ca. 70% “verborgen” vacatures die via netwerken worden vervuld (en Linkedin is daar een onderdeel van)
De resultaten tot nu liegen er niet om! Ik ken inmiddels diverse werkzoekenden die via Linkedin aan hun volgende uitdaging zijn begonnen. Bas ik doe lekker met je mee!
Dirk Goossens
says:Lydia, kun je beschrijven hoe dat ging? Hoe hielp LinkdIn precies bij het vinden van de nieuwe uitdaging?
Lydia van de Made
says:Een van de mensen die ik begeleide naar een nieuwe baan geholpen met Linkedin profiel aanmaken. Werd direct daarna benaderd door een nieuwe Telecom startup in Nederland via Linkedin. Is inmiddels aan de slag!
Thomas Waldman
says:@Bas, mooie uitnodiging. Transparant. Ik geloof je op je woord als je zegt dat netwerken een deel uitmaakt van je training. Mijn kritiek is ook zeker niet op jou of jouw training gericht. Ik heb er wel problemen mee dat het UWV niet de ballen heeft het echte probleem aan te pakken maar kiest voor een oplossing waar ze een hip persberichtje aan kunnen plakken.
Als er dantoch subsidiegeld op moet, laat ze dan investeren van het begeleiden en trainen van recruiters in het opzetten van eerlijk aannamebeleid.
Bas Westland
says:@Dirk: Ik ken wel een aantal gevallen uit mijn workshops waar het wel gewerkt heeft. Ik heb nog geen compleet onderzoek gedaan, maar ga dat binnenkort wel doen i.s.m. Seats2Meet.
WIIFM (What’s In It For Me)?: Ik krijg er inderdaad een heel goed gevoel bij, mede door reacties van cursisten. En uiteraard draagt het bij aan mijn naamsbekendheid op de re-integratiemarkt, die ik ook met betaalde workshops bedien (zo open en eerlijk genoeg voor je?).
@Thomas: Tuurlijk gaat het om netwerken als basisvaardigheid. Daarom maakt dat een integraal onderdeel uit van mijn workshops (en durf te wedden die van Leon ook). Die gaan echt niet alleen over LinkedIn functionaliteit. Ik zou zeggen, kom een keer kijken.
Dirk Goossens
says:Yes, open en eerlijk genoeg.
Ik kijk halsreikend uit naar de opzet en de resultaten van het onderzoek.
Thomas Waldman
says:@Bas, volgens mij is dat het probleem hier niet. Ook de commenters hierboven geven aan dat het niet het vinden van vacatures maar juist om de reactie gaan.
Bovendien geef je aan dat het om netwerkvaardigheden gaat. Los van het feit dat het online stuk daar maar een heel klein deel van uit maakt mag je van een professional, ongeacht zijn leeftijd, verwachten dat hij over dergelijke basisvaardigheden beschikt. Zo niet dan heeft hij DAAR een cursus over nodig en niet over sociale media.
Dirk Goossens
says:Vooralsnog komen mij nauwelijks verhalen ter ore van mensen die via hun LinkedIn netwerk een baan gekregen hebben die ze via hun informele netwerk niet gekregen zouden hebben.
Extra groepen? Nou, in eerste instantie zou ik pleiten voor één extra groep, een controlegroep die helder kan krijgen of de netwerkgroep toegevoegde waarde biedt. Meten is weten.
En, Bas, over toegevoegde waarde gesproken: op het interweb kan men lezen dat jij gratis workshops geeft. Voor niets gaat de zon op. Wat krijg jij er voor terug, behalve een goed gevoel? Wellicht wijst het antwoord op die vraag ons in de richting van werkelijke toegevoegde waarde van LinkedIn.
Bas Westland
says:@Thomas: Ik zeg ook niet dat mijn training de oplossing is voor iedereen. Het is echter een feit dat als je als 45+-er in een formeel traject zit alleen een recruiter, zoals jij die beschrijft, je doorlaat naar de manager. Helaas zijn er daar nog niet zoveel van.
De kunst, van het netwerken – en LinkedIn is daarbij een heel goede tool – is aan tafel te komen als mens en niet als CV met een geboortedatum in een procedure. Dat is mijn punt. Leeftijd speelt eenmaal aan tafel – na een warme introductie uit je netwerk – veel minder een rol dan in een “papieren” traject is mijn ervaring.
En sociale media zijn zeker geen oplossing voor alle arbeidsmarktproblemen. Het maakt alleen de arbeidsmarkt zoverl transparanter. Dat is de kracht ervan. Nooit een instrument de schuld (of de eer) geven, degene die het hanteert bepaalt de kracht ervan.
Thomas Waldman
says:Ik ben het grotendeels met Marc eens.
Linkedin, Twitter, Monster, geen van deze media hebben ook maar iets te maken met het probleem. Leeftijdsdiscriminatie zit in het hart van het bedrijfsleven. Hoe voorspelbaar dat de (terechte) hype rondom social media ook hier weer wordt uitgemolken.
Bij de werkgevers moet men de strijd winnen. En dan bedoel ik niet met gesponsorde gesubsidieerde traininkjes (sorry Bas), congressen of dure beleidstukken, maar simpelweg met actie.
Als recruiter heb je daarin een sleutelrol, heb het lef een kandidaat uit te nodigen. Manage je opdrachtgever en wijs hem er keer op keer op dat het om skills en niet om leeftijd gaat.
Jaap
says:Helemaal eens en krachtig verwoord!
Jaap
says:@Jurgen Gudde Ben dan toch wel erg benieuwd welke van de grote bureaus je wel netjes behandelt heeft. Deze site schuwt ten slotte niet het aloude “beestje bij de naam noemen”… Ik ben benieuwd!
Jurgen Gudde
says:Dat was Content aan de Meent Rotterdam.
Ik hoor ook graag van anderen welke bureaus wél het verschil maken..
Peter van Beelen
says:Dat was Babbage in Amstelveen.
Peter van Beelen
says:Ik heb dezelfde ervaring met W&S bureau’s als Jurgen. U heeft een interessant CV, ze bewaren het en dan wordt het oorverdovend stil. Ik ken er maar een die heel af en toe aan me denkt. Maar, die heeft ook niet goed naar mijn competenties gekeken, dus de match op veel van wat ik kan komt er niet uit. Ik heb er al eerder aan zitten denken om maar eens een groep op te richten van lotgenoten. Beter gezegd, van zeer capabele 45 plussers die hun netwerk ter beschikking gaan stellen van de groep. Natuurlijk zitten we dan met de vraag hoe om te gaan met ‘concurrerende’ zoekers, maar het kan toch niet zo zijn dat ondernemend Nederland zoveel kwaliteit niet opzoekt?
Blijft ook de vraag hoe we bij de honderdduizenden ondernemers in NL het besef laten groeien dat juist de oudere groep veel meer meerwaarde kan leveren dan de jonkies? Overzicht, inzicht, sturing, kennis, EVC’s, name it. Voor meer geld? Ja maar dat haal je er op meerwaarde makkelijk uit. Zo vreselijk groot is dat verschil ook weer niet. Zijn ondernemers zo kortzichtig? Blijkbaar wel. De kansen die ze krijgen met ouderen zijn blijkbaar onderbelicht. Wat gaan we daar aan doen? Solliciteren heeft pas zin als er ruimte in een denkraam is om daar in te passen. Hoe vullen we dat denkraam met de juiste informatie? Zendtijd kopen bij Harry Mens? Ook een oudere trouwens?
Zijn die ouderen inhoudelijk minder? Nee. Juist niet. Zijn ze minder digitaal? Soms wel, maar daar kun je wat aan doen. Tegelijk is het ook niet op elke functie nodig. Maar digibeet zijn kan niet meer. Ik twitter, beheer blogs en websites, snap CMS-en, ben ervaren met social media, (al kan ik niets met kleutersite Hyves), heb bergen ervaring met allerlei andere applicaties, van Indesign tot CAD.
Misschien is het juist wel het gebrek aan focus dat me nekt. Daar kan ik weinig aan veranderen, het is allemaal meerwaarde in mijn rugzak.
Kortom, broeders en zusters, gaan we dit aanvliegen?
Conny Voordendag
says:Natuurlijk gaan we e.e.a. aanvliegen. Maar volgens mij niet te veel energie steken in het overtuigen van werkgevers dat de 45+ zo waardevol is. Althans niet zinnig dat als werkzoekende te doen. Werkt alleen maar averechts (dat gezeur). Groepen oprichten is wat moet gebeuren. Daar ga ik in ieder geval op aandringen bij de UWV en zelf ook op zoek naar mensen om een groep op te richten. Sociale media kunnen daarbij wel wat helpen. Maar UWV en recruiters hebben de files in handen om matches te maken van groepen. Delen en connecten dus.
Jurgen Gudde
says:Daar sta je dan, bijna 48, een rijke staat van dienst, van vele markten thuis, een rijke dosis mensenkennis op zak waar de meeste schoolverlaters van kunnen dromen, een groot netwerk, nog steeds ambitieus, talentvol en zo kan ik nog wel eventjes doorgaan.
Social Media, waaronder LinkedIn, heeft vanaf het prille begin al mijn aandacht en ik mag mijzelf inmiddels gerust advanced user noemen…
Dagelijks struin ik onder andere LinkedIn af op zoek naar die ene baan.
En het is me inmiddels opgevallen dat ik vaak dezelfde mensen (40+) tegenkom die al geruime tijd – net als ik – aan het jobhunten zijn…
Maak ik hét verschil??
Ik vind duidelijk van wel.
Tóch loop ik net als de meeste 40+ werkzoekenden tegen dezelfde dingen aan; wat ik ook doe en waar ik ook op solliciteer, ik heb tot op heden nul op het rekest ontvangen.
Maar zolang ik niet eens de kans krijg om in een persoonlijk (telefonisch) gesprek of kennismaking met de recruiter of werkgever in contact te komen, voel ik verworden tot een nummer. Niets meer en niets minder…
En áls je al een reactie ontvangt is het meestal de mededeling dat je of te zwaar of te licht of… is het tóch die leeftijd.
Maar wat ik inmiddels eigenlijk nog veel verontrustender vind is dat het overgrote deel van werving & selectie Nederland niet eens de moeite neemt om een fatsoenlijke terugkoppeling te geven.
Heb ik juist de laatste jaren geleerd om beter te communiceren, het tegendeel lijkt bij het gemiddelde W&S bureau het geval.
En dan te bedenken dat vandaag de dag een gemiddeld bureau geavanceerde tools (Otys) gebruikt om alle noodzakelijke gegevens van hun kandidaten te verzamelen en te analyseren.
Zou hier wellicht het probleem en dus ook de oplossing liggen??
En is deze ontwikkeling tevens een bevestiging van mijn gevoel dat het nieuwe solliciteren alleen maar leidt tot een verdere verloedering van de sociale omgangs- en fatsoensvormen van onze maatschappij? Het lijkt er namelijk wel op.
Vandaar dat ik ondertussen met de nodige scepsis naar de meeste W&S bureaus kijk.
Van alle grote bureaus heb ik er tot op heden helaas maar één gevonden die mij keurig informeerde over de gehele voortgang.
En begrijpt u mij dan ook dat ik me geheel kan vinden in de stelling: Laat die recruiters maar lekker in de …… zakken!
Maar wie maken hier nu wél het verschil?
Kan iemand het mij alsjeblieft vertellen??
Jaap
says:Helaas zijn het vaak de opdrachtgevers van de recruiters die hen op weg sturen met die “stiekeme” leeftijdseis. Voor die recruiters ligt er dan wel een mooie taak om die opdrachtgevers wat bij te brengen over de arbeidsmarkt!
Conny Voordendag
says:Netwerken opzetten van werkzoekenden is een waardevolle aanvulling in het vinden van nieuw werk lijkt mij. Iedereen heeft zelf een netwerk en uitbreiden van dat netwerk via andere werkzoekenden is zinvol voor nu en voor later. Je wisselt ervaringen uit en tipt anderen hoe je de sociale media wel en niet kunt aanwenden. Het is bovendien ook een soort collegiaal overleg. Ik mag hopen dat de 45 plussers LinkedIn wel onder de knie heeft. En anders is dat in een paar uurtjes wel geleerd. Maar het moet wel snel. Nu moet een werkzoekende ( soms)wachten tot er een plekje is over enkele maanden….. De UWV zou volgens mij de ene na de andere netwerkgroep op moeten zetten. Als er financiering is voor een coach is dat heel mooi. Maar als dat er niet is kan zo’n groep met minimale coaching ook aan de slag. Uitermate behulpzaam is de informatie van twitterende en bloggende professionele recruiters en coaches.
Fred Nagtegaal
says:N.a.v. wat Conny V zegt, “UWV zou de ene na de andere netwerkgroep moeten opzetten” Mee eens. Doen ze trouwens ook. Maar het kan nog grootschaliger. Netwerkgr, mits goed opgestart, moet je op gang brengen en na een aantal bijeenkomsten hun gang laten gaan. Aangezien UWV met steeds minder geld, dus met minder coaches toe moet. De Werkpleinen zouden dan getransformeerd moeten worden tot bruisende actiecentra. Op die m2 op de Werkpleinen kunnen ok in de avond en wekenduren veel meer klanten actief met netwerkactiviteiten aan de gang. We zien gelukkig ook steeds meer hoopvolle tekenen: Werkzoekenden die na de netwerkgroep van UWV doorgaan, de koppen bij elkaar steken en als groep in actie blijven.
Mark van Loon
says:Interessante case, dat is het! Ik ben trouwens wel voor, want dat netwerken heel erg lucratief kan zijn weet elke ondernemer. Misschien zijn werkzoekenden vanaf 45 jaar zich daar wel bewust van, maar weten ze hun eigen netwerk niet voldoende via nieuwe/sociale media voor zich in te zetten. Dan is dit toch top?!
Arno Bouwens
says:Een uitstekende actie van UWV vind ik (al ben ik ook geen professioneel recruiter). De term inferioriteitskenmerken kende ik nog niet en vind ik erg eng trouwens.
Vooroordelen kunnen ook voordelen worden doordat je geintroduceerd wordt, dan word je namelijk beter onthouden (‘dat was toch die kandidaat die…’).
Bas Westland
says:@Marc: Ook onprofessionele recruiters mogen reageren 😉
Mijn punt is dat 45+-ers in reguliere trajecten simpelweg terzijde worden geschoven, terwijl als ze via hun netwerk mensen benaderen, ze veel effectiever aan een nieuwe baan kunnen komen.
@Dolf: In zekere zin ben ik ook ouderwets, omdat ik geloof in het aloude netwerken (wat naar schatting 50 tot 80% van de vacatures vervult), maar LinkedIn is daarbij simpelweg een niet te omzeilen hulpmiddel.
Jezelf alleen etaleren op internet is zeker niet de oplossing, actief netwerken, gebruikmakend van de informatie op internet kan een heel krachtig hulpmiddel zijn.
Marc Drees
says:Dus ben ik nu een onprofessionele recruiter? Dat klinkt in mijn optiek nog erger…
Mijn humoristische poging om aan te geven dat leeftijdsdiscriminatie niets te maken heeft met de timing of het kanaal waarlangs je binnenkomt; tenzij je een kruiwagen hebt, maar dat dat zelden of nooit een digitale kruiwagen zal zijn.
Dolf Peeters
says:… en zo blijf ik ook aan de slag terwijl ik over 2 weken 56 wordt. Pogingen om me uit nieuwgierigheid te laten recruiten werden door de diverse recruitelaars even geinteresseerd aangehoord als of het ‘yesterdays news’ betrof. Het is interessant te zien hoe iederen zich nu digitaal in de aanbieding gooit als voer voor steeds slimmer wordende zoekmachines. Laat mij maar fossiel zijn. Ik ken mensen die me kunnen en willen helpen. En daar worden we dan samen beter van. Dus Marc; je bent niet verloren. Wij zijn gewoon pioniers. We hebben een stap vooruit in het verleden gezet.
Marc Drees
says:Ja, ik mag dus niet reageren van je! Welke professionele recruiter pakt de handschoen op… En ik ben geen professionele recruiter en tegelijkertijd ben ik (aanzienlijk) ouder dan 45 jaar. Word ik nou gediscrimineerd? Ik ga maar even via LinkedIn een recruiter in mijn netwerk zoeken zodat hij/zij op dit artikel kan reageren… Oh nee, ik heb ook al geen netwerk meer, want ik heb al mijn connecties verwijderd… Ik ben verloren in deze nieuwe, onvriendelijke digitale wereld. Ik ga Bas maar gewoon bellen…