Keer op keer valt me op bij een intake dat de ”hiring manager” altijd gaat voor kandidaten die voldoen op alle eisen en ervaring heeft op alle hoofdtaken uit de functie, de perfecte kandidaat zeg maar. In mijn visie is dat allesbehalve de perfecte kandidaat, maar om dat duidelijk te maken, moet ik vaak stevig confronteren. Herkennen jullie dat?
Mijn ervaring is dat de manager gaat voor de kandidaat die het allemaal al een keer gedaan heeft en een ‘proven track record’ heeft op alle taken uit de functie. Maar is dat nou slim? Een manager denkt vaak aan risicobeperking te doen door voor een dergelijke kandidaat te gaan.
Wat ik dan vaak doe is de manager in de rol van de kandidaat zetten door te vragen: “Wanneer ben jij voor het laatst van baan gewisseld om precies hetzelfde te gaan doen als wat je daarvoor deed?”. Vaak wordt het dan erg stil. Opvallend is dat ze dat gedrag bij zichzelf als kandidaat of sollicitant niet vertalen naar hun gedrag als manager bij het opstellen van hun eisenpakket.
Door te gaan voor de ‘perfecte’ kandidaat haal je vaak vroegtijdig verloop binnen (als je al iemand zo gek krijgt), omdat ze natuurlijk razendsnel zijn uitgekeken op die ‘nieuwe’ baan. Eigenlijk is alleen de omgeving nieuw en niet de baan. De vraag is of je dat wilt als manager?
Ook zul je vaak een (te) hoog salaris moeten betalen. Iemand die nu hetzelfde doet verdient namelijk doorgaans evenveel. Dus om hem over te halen te komen zul je hem dus meer moeten bieden en ga je feitelijk overbetalen. En weet je wat het is, mensen die komen voor het geld, die gaan ook weer voor het geld.
En nog erger. Die overbetaalde nieuweling vertelt dat vol trots, wat natuurlijk uitlekt naar zijn collega’s – die wel een normaal salaris hebben – met als gevolg dat die zich ondergewaardeerd voelen en – je voelt hem al aankomen – gaan solliciteren. Ergo: een nieuwe ‘perfecte’ kandidaat erbij en meerdere goede werknemers kwijt. Rendement: negatief!
Enige nuance is wel op zijn plaats. De ervaring leert ook dat met ontslag bedreigden of werkzoekenden de neiging hebben om wel een stap zijwaarts te maken, dus dat ondergraaft mijn stelling. Maar ook weer niet helemaal. In de internetwereld waar ik werk, zie je veel in CV’s dat mensen in de dotcom crisis hun baan verloren, een stap opzij of zelfs naar beneden doen in 2002 om maar een baan te hebben. Maar in 2004 toen de markt weer aantrok, waren ze weer weg.
Ook een werklocatie dichtbij huis wil nog wel eens werken als douceurtje voor een zijwaartse stap, maar ook daar zie je dat dit voordeel sneller erodeert dan een baan die echt uitdaagt, omdat er wat nieuws en uitdagends in zit.
In die zin is het een zegen dat de arbeidsmarkt weer aantrekt en de ‘perfecte’ kandidaten binnenkort allemaal op zijn.
Rianne
says:@Bas, nou vooruit, bij deze vergeven, omdat jij het bent :-). Bij ‘krasse knar’ denk ik aan een 80-jarige, ik ben nog maar begin 50 dus van middelbare leeftijd.
Ik denk dat je gelijk hebt. Discriminatie vergeet je niet en zal ook in de toekomst niet geaccepteerd worden. En wat niet alleen op de arbeidsmarkt tot uiting zal komen, maar ook in consumentengedrag. Niet alleen door een slechte pers, maar ook individueel door degenen die het hebben moeten ondergaan.
Een gedeelte zal in de toekomst met de wind meewaaien. Maar de werkelijk perfecte kandidaat met potentie zal zich geen oor laten aannaaien. Nu niet en in de toekomst niet.
Bas Westland
says:@Rianne: Wat een heerlijke “krasse knar” (vergeef me de uitdrukking) reactie. Door het verschuivende leeftijdsbeeld op de arbeidsmarkt en de verhoging van de pensioenleeftijd hebben bedrijven straks geen andere keuze dan ook te werken met oudere werknemers. Bovendien denk ik dat ze zich gruwelijk vergissen in de “consumer power” van de ouderen. Als een organisatie slechte pers gaat krijgen vanwege leeftijdsdiscriminatie zullen vele ouderen hen als consument gaan mijden en gezien de vergrijzing is het aantal oudere consumenten sterk groeiende….
Rianne
says:Heerlijk stukje, Bas. Het is haast een weldaad om als oudere sollicitant van de andere kant van de tafel bevestigd te zien waar ik tegenaan loop. Dus ja, ik herken het.
Ik solliciteer regelmatig op vacatures die voor mijn gevoel (vanuit ambitie) perfect aansluiten en waar een leuke uitdaging in zou zitten om vervolgens afgewezen te worden op niet passend in het profiel en/of geen ervaring in een bepaalde branche. Dat is niet slim van die bedrijven, want wat kan je in crisistijd nu beter hebben dan een frisse blik op je bedrijf en/of binnen de afdeling waar de werkzaamheden uitgevoerd worden? Verandering van spijs doet eten is het toch? Ik heb zo’n donkerbruin vermoeden dat oudere werknemer met frisse kijk en ambitie in de beleving van vele bedrijven welhaast onmogelijk schijnt te kunnen bestaan.
Jouw stelling wordt hooguit ondergraafd door het feit dat werkzoekenden weinig tot geen keus hebben zolang werkgevers kiezen voor (veronderstelde) risicobeperking. Het enige wat ik tot nu toe heb kunnen krijgen is onder mijn niveau. De bedrijven waarvan ik een afwijzing krijg zijn in mijn geheugen opgeslagen. Mogelijk hebben ze me in de toekomst nog hard nodig. Jammer voor hen dat ik geen goede indruk van hun bedrijf heb gekregen en waarmee ik in de toekomst hun deur voorbij zal lopen. Ik mag dan wel een loyale oudere werknemer zijn, maar zo loyaal ben ik nu ook weer niet. Na lange tijd onder mijn niveau te hebben moeten werken sta ik te popelen om de schade in te halen. Dus ook toekomstige bedrijven zullen niet als vanzelfsprekend mijn loyaliteit verdienen. Ze zouden het nog weleens moeilijk kunnen krijgen om de perfecte ‘oudjes’ binnenboord te krijgen en nog moeilijker om ze te behouden.
Dat risico heeft men dan genomen. In de beperking toont zich de meester zal zich uiteindelijk tegen hen keren.
Derk
says:Hallelujah! Compleet mee eens!
Aan de andere kant zorgen deze ‘perfecte’ kandidaten wel weer dat er business is.
Minder verloop = minder business in ons vak, toch?
Maar het is inderdaad waar dat veel hiring managers niet voldoende reeel zijn in hetgeen de eigen organisatie nodig heeft of kan krijgen.
Bas Westland
says:Dat verschijnsel herken ik ook. Maar eigenlijk is dat gewoon leeftijdsdiscriminatie in een ander pakketje. Er spelen daar zaken op de achtergrond mee, die men liever niet benoemt, die men dan in dit jasje stopt. Toch moet ook de werkzoekende zelf nadenken (oud of niet) waarom hij of zij bereid is een horizontale stap te maken. Ik merk nu ik zelf wat ouder wordt dat ik het leuk vind om mijn kennis te delen. Ik zou als oudere en ervaren rot in het vak ook geen genoegen nemen met dezelfde job, maar zeggen dat je een deel van je tijd wilt besteden aan kennis- en ervaringsoverdracht. Dat maakt je sollicitatie een stuk aannemelijker en je baan een stuk leuker en uitdagender.
Edwin van Erkelens
says:Leuk artikel en zeker herkenbaar. Ik vraag me dan alleen af hoe het komt dat een wat oudere kandidaat met een bewezen trackrecord juist afgewezen wordt omdat men vindt dat de job geen uitdaging biedt.
Managers zoeken vaak ervaring halverwege de leercurve in het vakgebied. De kandidaat is al bekend met de taak of functie maar moet zich hierbinnen ook nog verder ontwikkelen. Een kandidaat die een functie echt volkomen beheerst wil men echter vaak niet hebben.
Bas Westland
says:@Allen: Dank voor jullie aardige reacties.
@Heleen: De zolen van de schoenmaker………
@Tom: Exacremente, wat heb je aan skills in een ongemotveerde verpakking. Niente!
Gilbert
says:Goed artikel! Leest lekker weg en zet je aan het denken…
Tom Wolters
says:Deze situatie klinkt mij niet vreemd. Waar het vaak voorkomt dat de (hiring) manager of teamleider vaak zelf te veel verwacht van een kandidaat. De kracht zit hem in het herkennen van potentie. Potentie zit hem weer in het profiel van de kandidaat.
Als deze een bewezen historie heeft van loyaliteit naar werkgevers, een goede instelling laat zien tijdens het gesprek en kennis bezit van de benodigde basis en ambitie (de wil) dan klinkt dit als een geschikte kandidaat.
Heleen Blackstone
says:Heel herkenbaar inderdaad, Bas. Opmerkelijk genoeg komt dit ook veel voor binnen de Werving & Selectie branche, waar gezochte consultants doorgaans al enkele jaren bij verschillende bureaus moeten hebben gewerkt. Je zou denken dat juist deze branche toch beter zou moeten weten?
Antoine van der Maas
says:Goed stuk Bas, erg leuk om te lezen!
Yuri
says:“Wanneer ben jij voor het laatst van baan gewisseld om precies hetzelfde te gaan doen als wat je daarvoor deed?”. Das een hele mooie Bas. Herkenbaar stuk, dat is altijd fijn te lezen.