Gisteren struikelde ik dankzij Personeelslog over de gezamenlijke publicatie van Intelligence Group en YER, genaamd: De Nederlandse arbeidsmarkt 2011 – 2015. Met als subtitel: Paradoxale ontwikkelingen in een krappe arbeidsmarkt.

De toon van dit epistel is ronduit alarmerend. Alleen is de onderbouwing van die toon zo ongelofelijk slecht dat het ronduit lachwekkend wordt. Het werkje is zwaar meanderend gebabbel vol bombastische volzinnen met een ongelofelijke hoeveelheid stijlfouten. Verder hebben de auteurs geprobeerd overal het woordje paradox in te verwerken. Op het stompzinnige af. Maar het ergste is wel het volstrekt willekeurige gebruik van cijfers ter onderbouwing van een Mad Max achtige toekomst.

Ongefundeerde paniekzaaierij
Laat ik beginnen met de alarmerende toon:

Leegstaande operatiekamers, headhunters die opdrachten teruggeven, regio’s waar mensen niet meer willen wonen, leerlingen die naar huis gestuurd worden en faillissementen van bedrijven door een gebrek aan personeel zullen een alledaagse realiteit zijn.

Zo, deze alinea op pagina 2 zet de toon. Dit is wat Nederland binnenkort te wachten staat; volgens Intelligence Group en YER. Nou, met zulke krachtige taal moet er wel een heel stevige onderbouwing komen. Toch? Helaas, dat valt ongelofelijk tegen. Het rapport is een bijzonder tendentieuze en persoonlijke interpretatie van de situatie van de Nederlandse arbeidsmarkt. Waarbij cijfers slechts dienen als een onderbouwing van die interpretatie en niet als een objectieve werkelijkheid. En waar in een aantal gevallen cijfers zelfs volledig worden verkracht.

Een voorbeeld. Het rapport stelt:

Het zal u bijvoorbeeld niet ontgaan zijn dat tussen de voorspellingen van het CPB en de werkelijke werkloosheid ruim 50% verschil zit.

CPB kan niet voorspellen, maar CPB zit er consequent 50% naast? Dat is verifieerbaar onjuist. Maar hoe komt deze zin dan in de samenvatting van het rapport? Nou, op basis van deze uitspraak verderop in het verhaal:

Begin 2009 rekende het CPB op 675.000 tot 730.000 werklozen in 2010, 10% van de werkende bevolking. Eind 2010 blijkt echter dat er sprake is van een werkloosheidscijfer van rond de 5%

De auteurs gebruiken dus 1 situatie waarin ze stellen dat het CPB er met haar voorspelling 50% naast zat om op zijn minst te suggereren dat de voorspellingen van het CPB er structureel 50% naast zitten. Bijzonder tendentieus. Eens te meer omdat de auteurs er ook nog eens volledig naast zitten. Begin 2009 (in februari) voorspelde het CPB een werkloosheid over 2010 van 8,75%. Dit werd drie maanden later verhoogd tot 9,5% en nog eens drie maanden later weer verlaagd naar 8%. Dit toont aan dat het CPB de werkloosheid absoluut niet kan voorspellen; maar het is iets anders om te stellen dat dit instituut er structureel 50% naast zit. Want dat is aantoonbaar onjuist.

Hoe snel krimpt de beroepsbevolking?
Verder krijgen we door de auteurs een drietal cijfers voorgeschoteld ten aanzien van de ontwikkeling van de Nederlandse beroepsbevolking:

1. De vergrijzing zal in 2020 een tekort tot 300.000 werknemers veroorzaken (Bron: Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS)).
2. Nederland heeft een tekort van ruim 500.000 personen op de arbeidsmarkt in 2015 (Bron: Intelligence Group).
3. De Nederlandse arbeidsmarkt krimpt de komende tien jaar met 900.000 arbeidsplaatsen (Bron: Deloitte Real Estate Advisory (REA)).

Jawel, de cijfers van het CBS wordt met hetzelfde gewicht gepresenteerd als eigen cijfers van Intelligence Group (zonder verdere onderbouwing) en van REA (eveneens zonder verdere onderbouwing). Da’s toch wel heel bijzonder. Want als je de cijfers van het CBS op deze manier in twijfel trekt, zal je toch krachtige kwantitatieve argumenten moeten geven om dat te staven.

Maar de auteurs komen niet verder dan de volgende drie kwalitatieve argumenten:

• Beperking immigratie en groei emigratie als gevolg van het WildBevolkingsprognose 2009 – 2050; in combinatie met de arbeidsparticipatie over 2009 voor de verschillende leeftijdsgroepeners effect
• De arbeidssparticipatie stagneert
• De werkzame beroepsbevolking wil steeds minder uren werken

En het gecombineerde effect van deze ontwikkelingen zou dus tot een veel steilere krimp van de actieve beroepsbevolking moeten leiden? Dat is me nogal wat! Laat ik eens een klein rekenmodelletje maken op basis van de cijfers van het CBS, en de suggesties van IG! en REA. Waarbij ik de ontwikkeling van de beroepsbevolking voor de periode 2011 – 2015 weergeef:

Ontwikkeling beroepsbevolking, 2011 – 2015

Voor de cijfers van het CBS is gebruik gemaakt van de cijfers van het CBS over de ontwikkeling van de Nederlandse bevolking van 2009 – 2050 in combinatie met de participatiegraad van 2009. De afname volgens IG! is lineair verdeeld over de jaren; hetzelfde is gedaan met de afname volgens REI.

Met andere woorden; in plaats van een afname met iets meer dan 100.000 in de komende 5 jaar wordt die afname 500.000 (IG!) of 450.000 (REA) in de komende 5 jaar! Op basis van drie kwalititatieve argumenten gaat de daling dus 5 keer zo hard! Volgens de auteurs althans. Die dit vervolgens op geen enkele manier onderbouwen.

Broddelwerk, een andere kwalificatie kan ik er niet aan geven. Dit is onderzoekskwaliteit van de onderste plank.

Losse, onbedoeld komische flodders
Verder staat het rapport vol met statements die bij kritische lezing slechts onbedaad gelach tot gevolg hebben. Wat te denken van het volgende:

Oud-werknemers en teleurgestelde sollicitanten bepalen vandaag de dag een groot deel van het
huidige arbeidspotentieel van werkgevers.

Een groot deel? Hoeveel? Meer dan 50%? En hoe komen de auteurs aan deze wijsheid?

Of deze:

De totale som van personal brands is het employer brand

Come again?

En wat te denken van deze logica:

De baanzoeker ziet door de bomen het bos niet meer. Alleen al in 2010 zijn op Internet in Nederland circa 1,6 miljoen geregistreerde vacatureplaatsingen geweest. Mede door deze chaos neemt de baanzoeker, bewust en onbewust, steeds meer een afwachtende houding aan, met als gevolg dat hij/zij steeds minder goed bereikbaar is. Dit laatste leidt er toe dat werkgevers nog meer vacatureplaatsingen produceren waardoor een verdere negatieve spiraal ontstaat.

Hier krijg ik pure kramp van in de kaken. Wat een volstrekte nonsens. Ik wil/moet een baan, maar ja, er is zoveel te vinden dat ik maar niet zoek. Natuurlijk. Effe het UWV bellen met deze argumentatie bij het verzoek om een WW-uitkering.

En bij deze ben ik gestopt, omdat ik bang was dat mijn kaakspieren spontaan zouden afscheuren:

Webcam technieken zoals die van Clooks, face calling (iPhone) en Skype, gecombineerd met de introductie van de nieuwe software van Knollenstein en HTML5 zal solliciteren en recruitment veel persoonlijker maken.

Ik wil me bij deze excuseren aan de boom die is vermalen om het papier te produceren waar ik dit rapport op heb afgedrukt. Ik zal ter compensatie in mijn nieuwe tuin een boom planten.

Met een knal het rapport uit
Ik kan het niet laten; nog eentje, gewoon omdat het zo verdomde komisch is:

Het gebrek aan transparantie en de complexiteit van de arbeidsmarkt vraagt om een simpele plossing. Een ‘funda van de arbeidsmarkt’. Gegeven het feit dat de arbeidsmarkt steeds regionaler (kleinere wervingscirkel) en visueler wordt, is ‘augmented reality’ een ontwikkeling die waarschijnlijk een belangrijke rol gaat spelen. Een applicatie als Layer, gecombineerd met een intelligente matchtechnologie, zou de arbeidsmarkt ook geografisch transparant kunnen maken. Maar ook een, door de politiek en wetgeving ingegeven, centrale plek waar alle vraag en aanbod bij elkaar komen zou daarin een eerste stap kunnen zijn. Geen werk.nl, maar een vacaturesite die gebaseerd is op de zoek- en visuele principes van funda. Regelgeving met als doel transparantie te realiseren. Paradoxaal?

Jawel, daar is ook het woordje paradoxaal op het eind. En ook hier is het verkeerd gebruikt. En Layar (niet Layer…) gaat de arbeidsmarkt transparanter maken. Hihaah! Waar is het spanlaken?