Ik kan me nog heel goed de paniek in uitzendland herinneren toen de eerste vacaturesites ten tonele verschenen. Internet beloofde disintermediation en uitzenders waren (en zijn) natuurlijk niets meer dan intermediairs. Ergo, het einde der tijden voor uitzenders was gearriveerd. Terugkijkend met de ervaring van de afgelopen tien jaar kan je je afvragen waar die uitzenders zich een decennium geleden zo druk om hebben gemaakt.

Sterker nog, het is nu tijd voor de commerciële vacaturesites om zich ernstig ongerust gaan maken. Want dit schrijft Randstad in haar jaarverslag over 2010:

In some cases the Randstad job boards now attract similar levels of traffic as major external job boards do. […] Our marketing expenditures reflect this, as investment in web- related marketing tools is increasing, whereas the relative share of investment in external job boards is shrinking.

Vrij vertaald: Vacaturesites zijn geen bedreiging meer. Vacaturesites worden steeds minder relevant want we hebben het kunstje zelf geleerd. Oeps…

Randstad is niet de enige uitzender die dit signaal afgeeft. Eind september 2010 was er natuurlijk al Adecco die via hun marketing baas voor Noord-Amerika, Ed Blust, de volgende stunner presenteerde op de Adecco Investor Days:

Waarbij Paid Boards natuurlijk voor commerciële vacaturesites staat.

Waar ik toen het volgende over zei:

[…] Adecco heeft in 1 jaar tijd haar omzetvolume via gratis sites van 35% naar 80% zien groeien. Waarbij het overigens opvallend is dat deze groei voor een zeer groot gedeelte op het conto kan worden geschreven van de eigen site. En dat geeft meteen een indicatie van de achtergrond van deze enorme shift van betaalde naar gratis sites: de gigantisch hoge werkloosheid in de VS. Waarom zou je een commerciële vacaturesite gebruiken als er kandidaten in overvloed zijn die zich ook nog eens een slag in de rondte zoeken?

Oftewel, Blust maakte goede sier met de wanhoop van Amerikaanse werkzoekers die vanzelfsprekend elke site met vacatures overspoelden op zoek naar een baan. En Blust vergat gemakshalve te vermelden dat tijdens een recessie een uitzender externe kosten sowieso probeert te minimaliseren; waarmee bovenstaande ontwikkeling eerder een resultaat van slechte economische tijden dan het succes van een bewuste strategie was.

Maar ondanks deze twee ‘vergissingen’ ging er van zijn boodschap zo’n dreiging uit dat de topman van Monster, Sal Iannuzzi, het nodig vond om Adecco te schofferen tijdens de presentatie van de jaarcijfers over 2010:

“Secondly, another company, this is a major—one of the biggest, if not the biggest, staffing companies in the world, indicated earlier in the year, and it was re-reported a couple of days ago, that they were pulling back and going to different either professional media sites or social media sites to do their recruitment, and indicated that their spend and reliance on job boards, if Monster indeed is considered a job board, was being diminished.

“That same company increased their spend with us last year by over 150 percent.”

Goedemorgen! Het gebeurt niet vaak dat de CEO van een bedrijf een van haar grootste klanten voor leugenaar uitmaakt. In mijn optiek zegt dit iets over het paniekniveau dat grote, commerciële vacaturesites hebben bereikt.

En voor fijnproevers is het tevens opmerkelijk dat Iannuzzi hier tegelijkertijd probeert Monster een aparte positie te geven (if Monster indeed is considered a job board). Voor de goede orde, Monster is voor uitzenders niets meer dan een vacaturesite, maar dat weet Iannuzzi natuurlijk ook wel…

Een decennium later
In ruim 10 jaar tijd zijn commerciële vacaturesites voor de uitzendwereld van een bedreiging tot een potentieel irrelevant marketingkanaal verworden. Tegelijkertijd hebben uitzenders geleerd hoe ze de eigen vacatures beter onder de aandacht van werkzoekers kunnen krijgen. En dat is deels gebeurt door zelf vacaturesites te beginnen.

Vedior (nu onderdeel van Randstad) begon hier jaren geleden al mee met haar vacature-aggregator DOVAjobs. Een logische stap gezien het enorm grote aantal labels dat onder de Vedior vlag opereerde. En een stap die het mogelijk maakte om zonder ballast van bestaande sites de organische vindbaarheid van vacatures aanzienlijk te verbeteren. Hoewel vrijwel onbekend is DOVAjobs voor de Vedior (en nu Randstad) organisatie een succesvol kanaal gebleken. Waarmee kosten voor commerciele vacaturesites konden worden bespaard.

Meer recent is USG People een vergelijkbaar initiatief gestart: Gus.nl. Met een vergelijkbaar doel. Net als Vedior heeft USG People een groot aantal labels en ook hier is het bundelen en optimaal vindbaar maken van vacatures een strategie om tot lagere kosten voor traffic te komen. Met als natuurlijk gevolg een lagere omzet voor vacaturesites.

Slotopmerking
Adecco, Ranstad, USG People; twee uitzendgiganten en een grote regionale speler. Representanten van de uitzendwereld en van groot belang voor commerciële vacaturesites. Maar tegelijkertijd vinden diezelfde uitzenders commerciële vacaturesites steeds minder belangrijk. En dat is goed nieuws voor werkgevers en werkzoekers. Want hierdoor wordt het percentage vacatures van intermediairs steeds kleiner, waardoor vacatures van werkgevers makkelijker vindbaar worden. Het werd tijd.

Maar voor commerciële vacaturesites is dit bijzonder slecht nieuws. En ik ga er niet vanuit dat Monster’s Iannuzzi ook andere uitzenders tegen zich in het harnas gaat jagen door ze als leugenaars te kijk te zetten. Dat zou wel eens heel kostbaar kunnen uitpakken voor Monster, en haar collega’s.